“Schijnwerper op het bedrog
van Legio-Lease en de rol van onze rechtspraak”
Schijnwerper op het bedrog van Legio-Lease
en de rol van onze rechtspraak
Een analyse van de werkelijkheid
door Cees
Roelofs
In dit boek wordt op een heldere en ondubbelzinnige
wijze aangetoond dat er sprake was van een vooropgezet plan om mensen met geen
of weinig eigen vermogen en met geen of nauwelijks ervaring met beleggen dure
leningen te verkopen waaraan Legio-Lease veel geld verdiende. Daarbij lagen alle
risico’s bij kopers van deze contracten terwijl Legio-Lease al haar risico’s
maximaal had afgedekt.
Het waren ook woekercontracten (de beruchte kleine
lettertjes) waarbij mensen die na het knappen van de luchtbel op de beurs in
betalingsproblemen kwamen meedogenloos werden uitgewrongen terwijl Legio-Lease
daaraan extra verdiende met rendementen van 35% en meer.
De tandeloze toezichthouders faalden en kwamen pas
in actie toen het te laat was. Het openbaar ministerie deed niets met de
aanklachten van de echte organisaties van gedupeerden.
De twee collectieve processen, de eerste over de
vraag van de misleiding en de tweede over de vraag of de Duisenbergregeling al
dan niet een redelijke regeling is waren staaltjes van juridische acrobatiek ten
dienste van de bedrieger waarbij onze rechters op een wel heel merkwaardige
manier met de werkelijkheid omgingen. Deze processen waren een woordenspel dat
nauwelijks nog enige relatie had met de werkelijkheid.
Ook de presentatie van de Duisenbergregeling naar
de gedupeerden gebeurde op een misleidende wijze onder meer doordat de door de
gedupeerde betaalde rente (totaal circa 4 miljard) buiten beeld werd gehouden.
Alle gedupeerden zijn alle betaalde rentetermijnen - hun spaargeld – kwijt en
het overgrote deel van hen ontvangt geen enkele vergoeding.
Slechts 44% van de gedupeerden ontvingen een
schamele tegemoetkoming in de nog te betalen of betaalde eindafrekening. Dexia –
de rechtsopvolger van Legio-Lease -- maakte desondanks rendementen waarop elke
onderneming jaloers is.