Nul op rekest in
leasezaak
Door Walter Devenijns
Oud-bankpresident Duisenberg gaat niet in
op de eis van 15 advocatenkantoren die betrokken wilden worden bij het
bemiddelingsoverleg over de aandelenlease. Dit blijkt uit een brief die De
Nederlandsche Bank namens Duisenberg naar de advocaten heeft gestuurd.
Nu de afwijzing binnen is gekomen, worden de
juridische procedures tegen onder meer Dexia gewoon doorgezet, zo meldt de
teleurgestelde woordvoerder Harm Jan Tulp van het Zwolse advocatenkantoor
Dommerholt & Van Dijk desgevraagd: ,,De deur is niet helemaal dichtgegooid,
maar we staan langs de zijlijn.'' De advocaten beraden zich.
De advocaten die 4000 gedupeerde leasebeleggers
vertegenwoordigen, stuurden anderhalve week geleden een brandbrief naar
Duisenberg met de eis betrokken te worden bij het lopende overleg. Sinds enkele
weken bemiddelt Duisenberg in het leaseconflict dat was uitgegroeid tot de
grootste beleggersopstand van Nederland. Met wie Duisenberg onderhandelt, is
overigens nooit bekendgemaakt. De advocaten vermoeden dat de oud-bankpresident
alleen spreekt met Stichting Leaseverlies en de Consumentenbond, die bijna
100.000 boze beleggers vertegenwoordigen.
De verenigde kantoren zijn bang dat hun cliënten
met lege handen achter blijven als er een akkoord wordt bereikt tussen de
stichting en Dexia. ,,De banken hebben tot nu toe slechts 900 miljoen euro
klaargezet voor een schikking, terwijl het eigenlijke schadebedrag 4 miljard
bedraagt'', aldus Tulp. ,,Dan vraag ik me af of dat wel een goed openingsbod is
van de banken.''
Tulp is niet onder de indruk van het eerdere
Dexia-aanbod om alle dagvaardingen in de ijskast te stoppen zolang Duisenberg
bemiddelt. ,,Juridisch gezien is het nu 4-0 voor ons, en nu wil Dexia alles
aanhouden. Tijdens de onderhandelingsronde onder oud-ombudsman Oosting vorig
jaar wilden ze per se door procederen. Nu niet meer'', aldus Tulp.
Hij vindt dat de stichting Leaseverlies niet zíjn
gedupeerden vertegenwoordigt. De stichting klaagde Dexia enkele jaren geleden
aan wegens misleiding bij de verkoop van de uiterst riskant gebleken
aandelenleasecontracten. Tulp en zijn collega's sleepten echter de bank voor de
rechter wegens schending van de zorgplicht, het ontbreken van een handtekening
van de partner, of het feit dat de bank eigenlijk geen vergunning had gekregen
voor de verkoop van zogenaamde Winstverdriedubbelaars. Die route bleek
uiteindelijk ook nog veel succesvoller te zijn dan het pad van de Leaseverlies.
Dexia werd de laatste maanden vaak afgestraft door de rechterlijke macht of de
effectenklachtencommissie.
Copyright: Algemeen
Dagblad