Procederen of
accepteren?
de Volkskrant, Economie, 22
mei 2003
Interview
Arjan Kropman Merijn Rengers
De keuze die de Legiolease-gedupeerden voor
1 april moesten maken was duidelijk. Of ingaan op de aanbieding van Dexia en
afzien van processen. Of de aanbieding bij het oud papier gooien en hopen op
gunstige beslissing van de rechter over een aantal jaar.
Frans Franssen (67) uit Brunssum heeft een totale
schuld van 882 euro.
'Ik ben op het aanbod van Dexia ingegaan. Ik zag
het niet zitten om tien jaar te wachten op het resultaat van het proces dat
Stichting Leaseverlies wil gaan voeren. Ik krijg constant aanmaningen, die ben
ik zat. Er is nog geen deurwaarder langs geweest, maar er wordt wel regelmatig
mee gedreigd. Nu ben ik overal vanaf. Ik betaal mijn schuld van de
Winstverdriedubbelaar terug in tien maandelijkse betalingen van 70 euro. De
schuld op het tweede contract, de winstverdubbelaar, bedraagt 182 euro, maar
daar heb ik al maanden niets meer over gehoord. Misschien zijn ze dat vergeten.'
Marinus Monster (53) uit Sliedrecht heeft een
onbekende schuld door elf leasecontracten.
'Ik ga op aanraden van de advocaat van Leaseverlies
niet op het aanbod in. Volgens hem is het een sigaar uit eigen doos. Ik heb me
niet eens aan de inhoud van het aanbod gewaagd. Het heeft me allemaal al zo veel
tijd gekost. Ik geloof niet dat het proces tegen Dexia lang gaat duren. Het is
duidelijk dat ze fout zitten. Voor een reguliere lening wordt je helemaal
financieel doorgelicht. De leningen van Legio Lease waren echter nooit een
probleem. Ik ben niet tegen mezelf beschermd. De reguliere aflossingen bedragen
nu zo'n 350 euro. Soms betaal ik, soms niet. De incassobureaus kosten me extra
geld. Ik wil gewoon een redelijke tegemoetkoming, dit had nooit mogen kunnen.'
Fré Kroese (72) woonachtig in Venetië heeft een
schuld van 40 duizend euro.
'Ik hoorde via Leaseverlies van het aanbod van
Dexia, maar had helemaal niets van de bank gehoord. Ik heb toen contact met hen
gezocht, zij stuurden me het aanbod alsnog. Ik heb nu tot 13 juni de tijd om te
beslissen. Die uitzonderingspositie is prettig. Ik kan me richten op de keuzen
die anderen maakten. Inhoudelijk ben ik nog niet bekend met de aanbieding. Maar
ik zie in principe niets meer in voorstellen van Dexia. '
Ad van B. (72) uit Rhenen heeft een totale schuld
tussen 30 en 40 duizend euro.
'Na lang twijfelen, ben ik uiteindelijk op het
Dexia-aanbod ingegaan. Ik zie geen heil meer in de stichting Leaseverlies. Ik
heb twee contracten. De winstverdriedubbelaar loopt over zeven jaar af. De
winstverdubbelaar over drie jaar. Met het aanbod betaal ik zeven jaar 130 euro
per maand en drie jaar 112 euro. Daarna ben ik overal vanaf. Als de koersen
stijgen kan ik zelfs winst maken. Ik voel me overigens niet belazerd. Ik wist
waaraan ik begon. Voordat ik deze contracten afsloot, liep er al een contract
af. Dat heeft me toen 80 duizend gulden opgeleverd.'
Arnold van der Assem (35) uit Nunspeet heeft een
totale schuld van 176.218,21 euro.
'Ik heb het aanbod bij het oud papier gegooid. Ik
wil namelijk geen afstand doen van mijn rechten. Ze hadden mij deze rotzooi
nooit mogen verkopen. Ik heb een WA-jong uitkering, omdat ik op de middelbare
school een ongeluk heb gehad. Ik zit in een rolstoel en ben visueel gehandicapt.
Nooit heb ik ergens een lening kunnen krijgen, maar met de aandelenlease kon ik
contract na contract afsluiten. Ik deed dat om mijn lage uitkering straks aan te
kunnen vullen, nu zit ik met een schuld. Ik heb in de tussentijd via via geld
geleend om mijn maandelijkse termijnen af te lossen, maar betaal sinds maart
niet meer. Dexia reageert niet op mijn brieven, maar ze zullen toch met een
echte oplossing moeten komen.'
Copyright: Rengers,
Merijn
© de
Volkskrant