De grote hoop van de kleine L en H-spaarders
 
De Standaard 22 mei 2007
 
Van onze redacteurs
Mark Eeckhaut
en Pascal Dendooven
 
Met zijn 570 waren ze gisteren uit heel Vlaanderen naar het International Convention Center (ICC) in Gent gekomen, de kleine spaarders die in de jaren negentig voor vele honderden miljoenen oude Belgische franken investeerden in het verhaal van de toekomst: de spraaktechnologie van Lernout en Hauspie. Allemaal waren ze gekomen in de hoop een deel van hun zuurverdiende spaargeld terug te krijgen.
 
De eersten stonden al om acht uur 's morgens te drummen voor de deuren van het ICC. De rest sijpelde mondjesmaat binnen. Nooit zat het grote auditorium, waar 975 man in past, echter meer dan halfvol. De grote overrompeling van duizenden spaarders waar het openbaar ministerie had voor gevreesd, kwam er dus niet. Ook al omdat de organisatie gesmeerd liep.
 
'Het zijn de kleine investeerders die hier vandaag opdagen', zegt Hendrik Boonen van de belangenvereniging Spaarverlies die gedupeerde spaarders verenigt. Spaarverlies had een standje in het ICC. 'We hadden er al zeshonderd en we hebben er nu nog een paar honderd gedupeerden bij.'
 
De meeste spaarders zaten al eerder bij een belangenvereniging. Deminor, gesteund door Test Aankoop, heeft er meer dan dertienduizend. Een groep van L&H-believers heeft er een vierhonderdtal. Daarnaast vertegenwoordigt een aantal individuele advocaten nog honderden spaarders.
 
De meeste beleggers die zich gisteren in het ICC burgerlijke partij kwamen stellen, hadden echter niet veel zin om zich bij een vereniging van spaarders te voegen.
 
'Dat kost ook geld', klonk het. 'Wij komen ons gewoon als burgerlijke partij inschrijven en we zien wel wat er van komt. Levert het niets op, dan kost het ook niets.'
 
Advocaten van de balie en zeven griffiers hielpen hen bij het invullen van de documenten. Morgen zal wellicht blijken hoeveel burgerlijke partijen zich exact gemeld hebben bij het gerecht.
 
Jo Lernout, Pol Hauspie, Gaston Bastiaens en Nico Willaert, de voormalige helden van de kleine spaarders, kwamen iets voor negenen één voor één met een klein hartje het ICC binnen. De confrontatie met de mensen voor wie ze ooit helden waren, was hard. Jo en Pol werden meteen overspoeld door cameraploegen.
 
Lernout was duidelijk veel liever heel ver weg geweest, maar hij vluchtte zoals gewoonlijk niet voor de pers. 'Ik vind het vooral erg voor mijn familie die mijn naam draagt. In de tweede plaats heb ik spijt voor al die mensen die hun geld kwijt zijn. Nochtans was onze technologie echt wel waardevol', zei hij. Pol Hauspie die al jarenlang de pers ontvlucht, moest de tientallen camera's en fototoestellen ondergaan. Het kostte hem duidelijk heel veel moeite. 'Ik heb vertrouwen in dit proces', zei hij obligaat en met een geforceerde glimlach.
 
Daarna ging hij op het beklaagdenbakje zitten naast zijn kompaan van weleer. De mannen wisselden een paar woorden. De banden zijn er duidelijk nog altijd.
 
Naast de twee hoofdfiguren ziet bestuurder Nico Willaert er even fris en 'ondernemend' uit als weleer. Hij maakte zich voor de camera's sterk dan hem niets te verwijten valt. De vierde man, algemeen directeur en briljant ingenieur Gaston Bastiaens, maakte eveneens een strijdbare indruk.
 
Inhoudelijk was de eerste procesdag zoals verwacht een maat voor niets. De grote kanonnen à la Dexia en KPMG zwegen nog in alle talen, maar het openbaar ministerie loste wel al een duidelijk schot voor de boeg: 'De vraag is niet of er mooie technologie was, de vraag is of er fraude is gepleegd via een verkeerde voorstelling van de economische realiteit', zei substituut An De Braekeleer. Jo Lernout wist meteen waar het op stond.
 
Enkele van de 21 verdachten waren niet persoonlijk komen opdagen, maar lieten zich vertegenwoordigen door hun advocaat. Van de negentig advocaten die aanwezig waren op het proces, was Dexia het best vertegenwoordigd. Voor vuurwerk zorgde de Dexia-batterij gisteren nog niet. Dexia, met onder meer procedure-specialist Hans Rieder, hield zijn kruit nog droog. De bank heeft een procedure lopen voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling (KIB) in verband met afgewezen bijkomende onderzoeksdaden.
 
Dexia heeft veel te verliezen op het proces. De kleine spaarders hopen voor de schadevergoeding het meest op Dexia en KPMG, de zogenaamde 'deep pockets'. Maar zowel de bank als de revisor zal zich daar met hand en tand tegen verzetten.
 
Copyright De Standaard en De Standaard Online