William Schonewille ruikt weer geld !

Kamer gaat Zalm aan de tand voelen

door Bart Mos en Roelien Wierstra

AMSTERDAM, zondag

       Verzekeringsmaatschappijen kunnen een vloedgolf aan claims verwachten van klanten met een rammelende beleggingspolis omdat zij zich misleid voelen. Dit voorziet William Schonewille, vooral bekend als advocaat van tienduizenden gedupeerde Dexia-klanten.
        De Haagse raadsman reageert op de publicatie van gisteren in De Telegraaf over een geheim onderzoek van toezichthouder AFM naar beleggingsverzekeringen. Daaruit valt op te maken dat veel van dit soort polissen zulke hoge kosten in zich herbergen, dat een positief rendement nauwelijks haalbaar is.
       Schonewille ziet zeker mogelijkheden voor collectieve schadeclaims: „Indien uit het AFM-onderzoek daadwerkelijk blijkt dat de kans op een positief rendement nihil is, zijn klanten onvoldoende gewezen op de risico’s. In dat geval zijn deze producten eigenlijk alleen maar in de markt gezet om de kosten van verzekeraars te dekken.”
       De Consumentenbond staat alvast welwillend tegenover verhaalsacties. „Wij gaan onderzoeken wat de mogelijkheden zijn”, aldus een zegsman van de bond.
        Een Kamermeerderheid van PvdA en CDA wil minister Zalm (Financiën) dinsdag over de kwestie aan de tand voelen. PvdA-Kamerlid Frank Heemskerk zal hem vragen het onderzoek van AFM te openbaren, desnoods geanonimiseerd. Ook de VVD is voor publiek maken van de resultaten. Heemskerk vindt het „schandalig” als het waar is dat AFM en het Verbond van Verzekeraars hebben afgesproken dat het onderzoek niet openbaar gemaakt zou worden in ruil voor de installatie van de commissie-De Ruiter. „Een dergelijk rapport kun je niet onder de pet houden”, is zijn mening. „De kostenstructuur van dergelijke verzekeringen moet volstrekt helder zijn. Er wordt nu veel te veel weggemoffeld.” De CDA’er Frans de Nerée vindt het „onacceptabel” dat er veel geld aan de strijkstok van verzekeraars blijft hangen. Een woordvoerder van AFM zegt in reactie hierop dat het onderzoek buiten de wettelijke bevoegdheden van de toezichthouder valt, zodat een openbaarmaking niet mogelijk is. De toezichthouder wil daarom nauwelijks inhoudelijk reageren: „Onze bevindingen waren van dien aard dat ze met het Verbond van Verzekeraars zijn besproken.”