Twee jaar na de val van DSB
 
Noordhollands Dagblad 4 oktober 2011
 
Twee jaar geleden, op 22 oktober 2009, ging DSB ten onder. De bank van Dirk Scheringa heeft de levens van vee! mensen ingrijpend beïnvloed. Vandaag: Piet Koremans, die als vrijwilliger DSB-slachtoffers helpt.
 
Ex-militair strijdt nu tegen onrecht
 
„Ik heb een bloedhekel aan onrecht. En DSB was een soort maffia-imperium. Ik kan het niet anders omschrijven."
Piet Koremans had rustig van zijn pensioen als beroepsmilitair kunnen genieten. In plaats daarvan is hij zeven dagen in de week bezig voor DSB-slachtoffers, die zijn hulp inroepen. Het begon in 2005 met mensen die een DSB-beleggingsproduct hadden aangeschaft, maar tegenwoordig kan iedereen die het met DSB aan de stok heeft, aankloppen bij zijn Stichting Platform Aandelen Lease.
"Het is aangrijpend werk. Er spelen zo veel emoties. Hele gezinnen worden geraakt, moeten hun huis verkopen... Ik krijg mensen aan de telefoon die spontaan in huilen uitbarsten. Terwijl ze toch met een vreemde praten. Dat kan overdag zijn, maar ook 's avonds of in het weekeinde. Soms is het echt acuut. Dan ga ik meteen bellen met de bank of de curatoren. Daar heb ik goede ervaringen mee. Wij worden serieus genomen omdat we met serieuze gevallen komen."
Piet Koremans kreeg dit voorjaar in zijn woonplaats Nieuwegein een lintje van de koningin, wegens zijn inzet voor mensen die ondeugdelijke financiële producten hebben gekocht. Een kamer in zijn huis is helemaal als DSB-werkkamer ingericht, met computer en uitpuilende dossierkast. „Nee, niet de woonkamer, mijn vrouw vindt het allemaal al erg genoegl"
Dat DSB twee jaar geleden uiteindelijk is geklapt, vindt hij een zegen. „Had al veel eerder moeten gebeuren. Door dat faillissement is er ook veel meer geld beschikbaar, gekomen om cliënten te compenseren. In de tijd van Scheringa gingen de inkomsten van de bank naar de commercie en naar zijn eigen dingen.. . . Nu gaat het allemaal naar de boedel."
Sinds kort ligt er een collectieve regeling voor DSB-slachtoffers. Het kostte een jaar onderhandelen met de curatoren van de failliete DSB-boedel. „Nu kunnen mensen, hoop ik, eindelijk dóór met hun leven."
Eén keer sprak hij Dirk Scheringa persoonlijk. „Heel kort, in 2005, vlak voor een tv-uitzending, waar we allebei te gast waren. Ik vertelde hem wie ik was. 'Ik ben die man die mensen vertelt dat ze moeten stoppen u te betalen'. 'Die mensen moeten er ook zijn', reageerde Scheringa. Maar de rest van de avond stonden er wel twee van zijn bodyguards om me heen. Alsof ze bang waren dat ik hem opeens zou aanvliegen. . ."
 
© 2011 Noordhollands Dagblad