door Hans van Keken
Maandag 9 februari 2004 - Geen wereld zo ondoorzichtig als die van hypotheken en financieel adviseurs. Zeker met de huidige, honderden hypotheekvormen en -producten. Houd je dan maar eens staande, als argeloos consument. Verslag van een maandenlange zoektocht naar de 'juiste hypotheek'. voor mijn nieuwe huis. Lees en huiver mee.
Ik begon als
een uitgesproken leek. Alleen de spaarhypotheek kende ik uit de jaren negentig,
bij de aankoop van ons eerste huis. Moesten we die verhogen, nu we onlangs een
groter huis hadden gevonden? Duur en niet nodig, zei een goede ken-nis van me,
die in hypotheken doet.
Hij kwam een
avond gezellig langs. Hij bleek groot fan van de Meerwaarde Hypotheek van de
Postbank. En inderdaad, wat een lage maandlasten toverde hij uit zijn laptop(!),
terwijl ik bijna het maximum kon lenen. Mijn overwaarde (verschil tus-sen
aankoop- en verkoopprijs van mijn vorige huis) zou in obligaties gaan. Uit die
pot kon ik dan elke maand een maxi-mum bedrag opnemen. Beleg-gen met geleend
geld welis-waar, iets dat ik gezworen had nooit te doen. 'Maar de Post-bank weet
wel wat ze doet', betoogde de kennis enthou-siast.
Bij de
Vereniging Eigen Huis waren ze minder te spreken. 'Als de rendementen
tegenval-len, is die overwaarde snel op', nuanceerde de man die ik als lid mocht
bellen. En hoe mijn kennis ook betoogde dat ik vooral vandaag leefde, de
twij-fel was gezaaid.
Wat nu? Verder
zoeken maar. Een collega kende een 'heel betrouwbare financieel adviseur'. De
man bleek een toon-beeld van geduld. Twee ochten-den lang probeerde hij mij,
samen achter de pc, de begin-selen van hypotheekvormen bij te brengen.
Aflossingsvrij, beleggingshypotheek; ik be-greep er steeds meer van, maar werd
daardoor juist ook onze-ker. De bekende bomen en het bos. Terwijl de adviseur
het balletje steeds maar bij mij neerlegde. Wat willen jij en je vrouw? Hoe kon
ik dat weten? Want ik overzag totaal niet hoe alles in de praktijk voor mij zou
uitvallen. En die meer-waardehypotheek? 'Geen on-aardig product, maar jij hebt
het helemaal niet nodig. De tussenpersoon krijgt vooral een hoge provisie', zei
hij veel-betekenend.
De twijfel bleef
knagen. 'De laagste maandlasten'. 'De hypo-theek die bij je past!' 'De laag-ste
rente'. Ik las en hoorde het overal. Avonden doolde ik over het internet, waar
tal van aan-bieders adverteren en er legio rekenmodellen bestaan. De modellen
bleken te globaal, klopten soms niet, waren hier en daar gedateerd of sloegen
helemaal nergens op. Een hy-potheek is maatwerk, ontdekte ik.
Toen er een aanbod voor
collec-tieve korting via de verzeke-raar van mijn werkgever in de bus viel,
wilde deze dolgedraai-de zoeker ook daar het fijne van weten. Het leverde me
uit-eindelijk geen hypotheek op - veel te duur - alleen een tip: kies in deze
periode van stabie-le, lage rente voor een goedko-pe, korte rentevaste
startperio-de. Dat bespaart zo honderd euro of meer per maand. Gaat de rente
stijgen, dan kun je hem vastzetten voor een lange-re periode, vertelde de
alleraar-digste man die bij ons thuis kwam. Weer wat geleerd, maar wel was ik
weer weken verder.
Moet ik verder
uitweiden over mijn lijdensweg langs die ande-re uiterst vriendelijke advi-seurs
(die allemaal het allerbes-te met me voor hadden)? Mijn vrouw was inmiddels al
lang afgehaakt. De ideële bank waar ik zo'n zwak voor heb, maakte stomme fou-ten
in de berekeningen en vond ik te duur. Net als dat landelijk opererend bedrijf
dat me na dertig jaar een gegaran-deerde opbrengst beloofde. Maar ook toen was
ik een intensief gesprek en wachten op een offerte verder. En de zelfstandig
hypotheekadviseur bij mij om de hoek? Die kwam uiteindelijk met een
ingewik-kelde constructie, en ik moest ook nog eens mijn levensverze-kering
(duur) bijverzekeren.
Ik wist steeds minder
wat te kiezen. Beleggen? Aflossingsvrij? Een deel spaarhypotheek? Daar kwam ook
nog eens bij dat Eigen Huis grote bedenkingen had bij beleggingsproducten.
Terwijl nagenoeg al die vriendelijke types mij dat met droge ogen aanbevolen. In
hun berekeningen stond steevast acht procent rendement als norm voor je
beleggingen. Ja, maar je moet alles ook op de langere termijn zien', was het
motto.
En toen had ik de speld
in de hooiberg! Dacht ik. De 'filiaal-houder' van een landelijk net-werk, die
als eerste mij kort en helder de finesses van hypothe-ken en overwaarde kon
uitleg-gen. 'De scherpste rente', stel-de hij. Alleen had hij niet hele-maal de
waarheid te verteld, ontdekte ik kort daarop. Want mijn ideaal - onze oude
spaar-hypotheek voortzetten en de rest van de lening voor het nieuwe huis
aflossingsvrij - kon volgens hem niet.
Onzin, begreep ik toen
ik de adviseur belde die ik het meest vertrouwde (het 'toonbeeld van geduld' van
het begin van mijn zoektocht). De twijfel sloeg als een moker toe. Dus toch maar
weer een ochtend om de tafel. En zo hakte ik na acht lange maanden, murw van de
cijfer-brij, de knoop door. Op hoop van zegen maar, met die oude spaarhypotheek
met daarbovenop alles aflossings-vrij. Dat je zoveel tijd nodig hebt om tot
zoiets simpels te komen...
· Neem geen overhaaste beslissing; het
gaat om de belangrijkste financiële stap in je leven.
· Oriënteer je goed en vraag vrienden,
bekenden en collega's naar hun ervaringen met een
betrouwbare financieel
adviseur of bank.
· Realiseer je dat adviseurs altijd aan je
verdienen. Een objectief advies is dus onzin.
· Vraag minimaal twee en liever meer
tussenpersonen en/of banken om een offerte, zodat je kunt
vergelijken.
· Sla het internet over. De informatie
over hypotheken is te algemeen om op te vertrouwen, het
gaat immers om
maatwerk.
· Onderhandel over de rente. Tienden van
procenten kunnen duizenden euro's schelen.
· Staar je niet blind op 'de laagste rente'. Er kan een dure levens-verzekering aan vastzitten.
Copyright © 2004 Brabants Dagblad - alle rechten voorbehouden