'Woekerpolis schrijnender dan
Dexia'
ADVOCAAT: €70 MILJOEN
SCHADEVERGOEDING
door THEO BESTEMAN
AMSTERDAM - Schadeclaims tegen verzekeraars
met omstreden beleggingspolissen zullen mogelijk "honderden miljoenen" beslaan,
verwacht advocaat Jeroen Wendelgelst. Namens de Stichting Woekerpolis Claim
heeft hij Nationale Nederlanden als eerste gedaagd. Aegon en Fortis volgen. Hun
klanten kregen "gevaarlijke, te risicovolle" beleggingen. Samen met andere
advocaten vertegenwoordigt Wendelgelst tienduizenden klanten. "Deze verliezen
treffen veel meer mensen dan de aandelenlease-affaire met Dexia in de jaren
negentig. Dit is nog maar het
begin."
Zijn claims liggen al bij Nationale Nederlanden op de mat, maar zijn nog niet afgerond. "Verzekeraars hebben veel kosten versluierd, dat is spitten", verklaart Wendelgelst, die via www.woekerpolisclaim.nl met de Vereniging Consument & Geldzaken ruim 30.000 klanten achter zich kreeg.
"Mensen kregen soms enig rendement. Dat lijkt goed. Maar als ik verder doorreken, blijken ze er door de hoge kosten veel geld op te hebben toegelegd. Dat je restschuld kon overhouden, is nooit gezegd. Die moet dus vergoed worden. Verzekeraars hebben hun informatie- en zorgplicht geschonden."
Verliezen
Wendelgelst eist van Nationale Nederlanden namens 7000 klanten het verschil tussen het verlies op hun beleggingshypotheek en de opbrengst die zij op een gewone spaarrekening hadden gekregen. Het gaat om €35 tot €70 miljoen.
Toezichthouder AFM constateerde in november dat veel beleggingsverzekeringen door hoge kosten, provisies en ono duidelijke informatie nooit de voorgerekende opbrengsten kunnen waarmaken. Van elke euro wordt 40% niet belegd.
Met de schadeclaims in zicht tonen verzekeraars nu enig berouw. Het Verbond van Verzekeraars bepleit "meer transparantie" in kosten en provisie.
"Dat is toch windowdressing", reageert Wendelgelst. "Ze sturen aan op compensatie, maar alleen voor mensen die een foute offerte hebben gehad. Zelfs als de offerte klopt, was het rendement laag. Hadden mensen dat geweten, dan hadden ze een ander product genomen. Die mensen moeten gecompenseerd worden."
Juridische acties tegen verzekeraars zijn volgens de advocaat nodig omdat die een collectieve schadevergoeding weigeren. Wendelgelst: "Maar ik hou de deur voor een schikking open."
Zijn claims liggen al bij Nationale Nederlanden op de mat, maar zijn nog niet afgerond. "Verzekeraars hebben veel kosten versluierd, dat is spitten", verklaart Wendelgelst, die via www.woekerpolisclaim.nl met de Vereniging Consument & Geldzaken ruim 30.000 klanten achter zich kreeg.
"Mensen kregen soms enig rendement. Dat lijkt goed. Maar als ik verder doorreken, blijken ze er door de hoge kosten veel geld op te hebben toegelegd. Dat je restschuld kon overhouden, is nooit gezegd. Die moet dus vergoed worden. Verzekeraars hebben hun informatie- en zorgplicht geschonden."
Verliezen
Wendelgelst eist van Nationale Nederlanden namens 7000 klanten het verschil tussen het verlies op hun beleggingshypotheek en de opbrengst die zij op een gewone spaarrekening hadden gekregen. Het gaat om €35 tot €70 miljoen.
Toezichthouder AFM constateerde in november dat veel beleggingsverzekeringen door hoge kosten, provisies en ono duidelijke informatie nooit de voorgerekende opbrengsten kunnen waarmaken. Van elke euro wordt 40% niet belegd.
Met de schadeclaims in zicht tonen verzekeraars nu enig berouw. Het Verbond van Verzekeraars bepleit "meer transparantie" in kosten en provisie.
"Dat is toch windowdressing", reageert Wendelgelst. "Ze sturen aan op compensatie, maar alleen voor mensen die een foute offerte hebben gehad. Zelfs als de offerte klopt, was het rendement laag. Hadden mensen dat geweten, dan hadden ze een ander product genomen. Die mensen moeten gecompenseerd worden."
Juridische acties tegen verzekeraars zijn volgens de advocaat nodig omdat die een collectieve schadevergoeding weigeren. Wendelgelst: "Maar ik hou de deur voor een schikking open."
 |
Wendelgelst begon bij advocatenkantoor Boekel De Nerée, destijds huisadvocaat van de Nederlandse financiële toezichthouder. Als jurist diende hij daarna de Amsterdamse beurs. Sinds 2002 jaar voert hij als zelfstandig advocaat ook collectieve zaken tegen Aegon en Fortis. |
Ellende
"In die tien jaar zie ik dat van beleggingsproducten alleen maar ellende komt. Zelf heb ik geen beleggingsverzekering."
Een oude sok met €20.000 leegschudden op een geblokkeerde spaarrekening levert meer rendement op, meent hij.
"Maar ik zeg absoluut niet dat beleggingsverzekeringen per definitie fout zijn. In handen van professionals kunnen ze goed uitpakken. Daar moet je wel voortdurend op toezien, en dat lukt particulieren vaak niet." Treft klanten niet ook schuld? Wendelgelst: "Rendementen zijn nooit gegarandeerd, dat was bekend. Er moet echter wel een redelijke kans op zijn, en die was er niet."
Particulieren, is zijn ervaring, vragen zich te weinig af wat ze met beleggen willen bereiken.
"Als het geld in een af te betalen huis gaat, kun je je geen grote risico's permitteren. Dat geldt helemaal voor mensen die naast hun maandlasten eigenlijk geen geld over hebben."
Nationale Nederlanden, Fortis (voorheen Amev) en Aegon hadden beter kunnen weten, zegt de advocaat.
"Mensen die gewend waren te sparen, kregen beleggingshypotheken aangeboden met grote risico's. Elke adviseur en verzekeraar weet dat een gemiddeld gezin na zes tot acht jaar verhuist. Mensen belegden met dat perspectief. Verzekeraars mochten eigenaren die voor hun woning belegden nooit zulke langetermijnproducten met risico's aansmeren."
Hoewel rechtszaken in de pijplijn zitten, komen banken en verzekeraars opnieuw met risicovolle beleggingsproducten op de markt, waarschuwt Wendelgelst.
"Een gemiddeld gezin heeft per jaar €2000 of €3000 over. Zelfs met 20 tot 25% koerswinst bij beleggingen kun je van die opbrengst net een keertje leuk uit eten. Bij 0,1% koersstijging betaal je bovendien 1% kosten. Dat levert je dus niets op. Het oude adagium voor beleggen gaat echt op: wie rijk is wordt rijker, wie arm is niet."
"In die tien jaar zie ik dat van beleggingsproducten alleen maar ellende komt. Zelf heb ik geen beleggingsverzekering."
Een oude sok met €20.000 leegschudden op een geblokkeerde spaarrekening levert meer rendement op, meent hij.
"Maar ik zeg absoluut niet dat beleggingsverzekeringen per definitie fout zijn. In handen van professionals kunnen ze goed uitpakken. Daar moet je wel voortdurend op toezien, en dat lukt particulieren vaak niet." Treft klanten niet ook schuld? Wendelgelst: "Rendementen zijn nooit gegarandeerd, dat was bekend. Er moet echter wel een redelijke kans op zijn, en die was er niet."
Particulieren, is zijn ervaring, vragen zich te weinig af wat ze met beleggen willen bereiken.
"Als het geld in een af te betalen huis gaat, kun je je geen grote risico's permitteren. Dat geldt helemaal voor mensen die naast hun maandlasten eigenlijk geen geld over hebben."
Nationale Nederlanden, Fortis (voorheen Amev) en Aegon hadden beter kunnen weten, zegt de advocaat.
"Mensen die gewend waren te sparen, kregen beleggingshypotheken aangeboden met grote risico's. Elke adviseur en verzekeraar weet dat een gemiddeld gezin na zes tot acht jaar verhuist. Mensen belegden met dat perspectief. Verzekeraars mochten eigenaren die voor hun woning belegden nooit zulke langetermijnproducten met risico's aansmeren."
Hoewel rechtszaken in de pijplijn zitten, komen banken en verzekeraars opnieuw met risicovolle beleggingsproducten op de markt, waarschuwt Wendelgelst.
"Een gemiddeld gezin heeft per jaar €2000 of €3000 over. Zelfs met 20 tot 25% koerswinst bij beleggingen kun je van die opbrengst net een keertje leuk uit eten. Bij 0,1% koersstijging betaal je bovendien 1% kosten. Dat levert je dus niets op. Het oude adagium voor beleggen gaat echt op: wie rijk is wordt rijker, wie arm is niet."
© 1996-2006 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf
B.V., Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.