Dexia en beleggers leggen miljardenschikking voor aan rechter, zodat overeenkomst over leasezaken algemeen verbindend wordt

 

Marike Stellinga   Zij aan zij met voormalige aartsrivalen begeeft Ben Knüppe zich een dezer dagen naar het gerechtshof in Amsterdam. De chief legal officer van Dexia Bank Nederland trof met de stichtingen Leaseverlies Eega]ease, de Consumentenbond en de Vereniging van Effectenbezitters onder bemiddeling van wijlen Wim Duisenberg de grootste schikking ooit in het Nederlandse bedrijfsleven. Een miljard euro reserveerde de Frans-Belgische Dexia Bank voor het

Gedupeerde beleggers krijgen miljard euro

kwijtschelden en terug betalen van de restschulden van zo'n driehonderdduizend mensen met een aandelenleasecontract. Nu willen de partijen dat het gerechtshof deze schikking algemeen verbindend verklaart. Dexia en gedupeerden maken gebruik van de nieuwe Wet collectieve afwikkeling massaschade. Deze wet moet schikkingen tussen bedrijven en groepen gedupeerden vergemakkelijken.
   Vooral bedrijven zouden nu eerder bereid zijn schikkingen te treffen. Doordat het gerechtshof schadevergoedingen algemeen verbindend kan verklaren voor alle mogelijke gedupeerden, en niet alleen voor klagende gedupeerden die zich hebben verenigd, voorkomen bedrijven dat ze nog jaren worden achtervolgd door particuliere rechtszaken.
   De wet werd bedacht nadat in 1998 een vereniging van zogenoemde Des-dochters aanklopte bij het ministerie van Justitie. De moeders van deze vrouwen hadden tijdens hun zwangerschap het hormoon Des geslikt. Het hormoon leidde onder meer tot onvruchtbaarheid bij de dochters. De Nederlandse dochters waren met de farmaceutische industrie een schikking overeengekomen van 35 miljoen euro. De pillenfabrikanten wilden echter alleen akkoord gaan als de regeling alle gedupeerden betrof. De dochters vroegen het ministerie om de schaderegeling via een wet algemeen verbindend te verklaren. Het ministerie weigerde, maar Justitie maakte wel een wet die de partijen die een schikking hebben getroffen de mogelijkheid biedt het gerechtshof om zo'n verklaring te vragen.
   Peter Paul de Vries, directeur van de Vereniging van Effectenbezitters, is blij met de wet. Voorheen werden schikkingen tussen beleggers en bedrijven gehinderd omdat bedrijven bang waren dat de deal zou gelden als een minimum voor de schadevergoedingen die niet aangesloten beleggers later in individuele rechtszaken konden eisen. Bedrijven vertraagden schikkingen eindeloos om zo te zorgen dat eventuele vorderingen van niet aangesloten gedupeerden verjaarden.
   De wet geeft gedupeerden het recht niet mee te doen aan de schikking en toch individueel een procedure te voeren. Weigeraars moeten zich binnen een vastgestelde termijn afmelden. Dat is het verschil met de oude situatie: bedrijven weten nu hoeveel mogelijke rechtszaken hen nog boven het hoofd hangen. Ook mogen bedrijven afspreken de schikking niet door te laten gaan bij te veel afhakers.
   In de Dexia-zaak bekijkt het gerechtshof of de groep van zo'n honderdduizend gedupeerden die zich hebben aangesloten bij de Stichtingen Leaseverlies en Eegalease representatief genoeg is voor de naar schatting driehonderdduizend gedupeerde bezitters van leasecontracten. Hoe individuele rechtszaken om schadevergoeding zullen verlopen tussen afgehaakte gedupeerden en Dexia is onduidelijk. Advocaten verwachten dat als een schadevergoeding massaal door gedupeerden is aanvaard, de regeling zal gelden als de norm voor
schadevergoeding in individuele zaken.

 

ELSEVIER 19 NOVEMBER 2005