Uitspraak in de fraudezaak bij Aegon Nederland NV

[jeanjean]

Oordeel zelf over de mentaliteit van deze directie gedurende de periode 1997-2002:

Uitspraak in de fraudezaak bij Aegon Nederland NV

Op woensdag 22 februari 2006 heeft het hof uitspraak gedaan in de strafzaak tegen V., de voormalig financieel directeur van Aegon Nederland N.V., en zijn medeverdachte T. Het hof acht bewezen dat zij beiden zich op grote schaal ten nadele van Aegon hebben schuldig gemaakt aan valsheid in geschrift en verduistering van gelden. De onttrokken gelden zijn voor privé-doeleinden aangewend. Het hof heeft, overeenkomstig de eis van de advocaat-generaal, V. veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vier jaren en T. tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 jaren en zes maanden. De raadsman van V. heeft betoogd dat de aangifte van Aegon slechts tot doel had om op een goedkope manier van V. af te komen en om de verzekeraar van Aegon tot uitkering te bewegen van een groter bedrag aan schadeloosstelling dan het werkelijk gefraudeerde bedrag. Het hof vindt voor dit betoog geen enkele feitelijke grondslag.

Feiten
Verdachten hebben zich samen gedurende een aantal jaren schuldig gemaakt aan een omvangrijke professionele fraude, waarbij V. in ernstige mate misbruik heeft gemaakt van zijn sleutelpositie van financieel directeur bij Aegon Nederland N.V. Daarnaast heeft V. ook misbruik gemaakt van zijn specifieke beroepsdeskundigheid als registeraccountant. Hierdoor heeft hij niet alleen op grove wijze de financiële belangen van zijn werkgeefster benadeeld maar ook het vertrouwen van de samenleving in de verzekeringswereld geschaad. Het totale nadeel is door Aegon in haar aangifte becijferd op bijna 40 miljoen gulden, ofwel 18 miljoen euro. Het hof is zich ervan bewust, dat Aegon Nederland N.V. een aanmerkelijk risico van reputatieschade heeft genomen door ervoor te kiezen aangifte te doen en de door haar geconstateerde fraude niet slechts intern af te doen. Door het doen van aangifte heeft Aegon Nederland N.V. bijgedragen aan de instandhouding van de integriteit van het bedrijfsleven in het algemeen en de verzekeringsbranche in het bijzonder.
T. heeft in nauwe samenwerking met V. aan de fraude meegewerkt. Hij heeft gefingeerde nota’s aan Aegon opgestuurd en hij heeft daarmee via zijn ondernemingen onrechtmatig gelden van Aegon weggesluisd.

Overwegingen straftoemeting
Vorenstaande feiten rechtvaardigen een langdurige onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Het hof heeft de duur enigszins gematigd op grond van het feit dat verdachten door deze affaire ernstig zijn aangetast in hun maatschappelijke positie. Verder zullen verdachten geconfronteerd worden met verhaalsacties op hun huidige en toekomstige vermogen. Anders dan de rechtbank vindt het hof bovendien aanleiding om bij de straftoemeting ten voordele van T. enig verschil te maken tussen de beide verdachten. Weliswaar hebben zij als medeplegers gehandeld en was er tussen hen sprake van een fifty-fifty verdeling van de aan Aegon onttrokken gelden, maar het hof ziet V. als de initiator van en het brein achter de fraude.
Gelet op de ernst van de feiten is een deels voorwaardelijke gevangenisstraf met daaraan eventueel gekoppeld de bijzondere voorwaarde van elektronisch toezicht niet aan de orde.




LJ Nummers
AV2321
AV2319




Bron: Gerechtshof Arnhem
Datum actualiteit: 22 februari 2006


LJN: AV2319, Gerechtshof Arnhem, 21-003730-04 Printbare versie


Datum uitspraak: 22-02-2006
Datum publicatie: 22-02-2006
Rechtsgebied: Straf
Soort procedure: Hoger beroep
Inhoudsindicatie: Uitspraak in de strafzaak tegen V., de voormalig financieel directeur van Aegon Nederland N.V., en zijn medeverdachte T. Het hof acht bewezen dat zij beiden zich op grote schaal ten nadele van Aegon hebben schuldig gemaakt aan valsheid in geschrift en verduistering van gelden. De onttrokken gelden zijn voor privé-doeleinden aangewend. Het hof veroordeelt V. tot een gevangenisstraf voor de duur van vier jaren en T tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 jaren en zes maanden. De raadsman van T. heeft betoogd dat de behandeling ter zitting van 19 oktober niet mocht plaatsvinden, aangezien verdachte niet tijdig was opgeroepen. Het hof verwerpt dit verweer.





Uitspraak

Parketnummer: 21-003730-04
Uitspraak d.d.: 22 februari 2006
TEGENSPRAAK



Gerechtshof te Arnhem

meervoudige kamer voor strafzaken



Arrest





gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank te Almelo van 18 juni 2004 in de strafzaak tegen

[VERDACHTE],
geboren te [geboortepaats] in 1952,
wonende te [woonplaats].


Het hoger beroep

De verdachte heeft tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.


Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van het hof van 11 mei 2005, 19 oktober 2005 en 8 februari 2006 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal (zie voor de inhoud van de vordering bijlage I), na voorlezing aan het hof overgelegd, en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

Ter terechtzitting van 8 februari 2006 heeft de raadsman betoogd dat de behandeling van de zaak door het hof ter terechtzitting van 19 oktober 2005 niet had mogen plaatsvinden, aangezien verdachte voor die zitting niet op behoorlijke wijze was opgeroepen. Het daar ter zitting verhandelde zou dan ook niet in ’s hofs oordeel mogen worden betrokken. Het hof stelt opnieuw vast dat uit het proces-verbaal ter terechtzitting van 11 mei 2005 volgt dat verdachte en de raadsman zijn aangezegd ter terechtzitting van 18 oktober 2005 te verschijnen, waarbij het hof heeft aangegeven ervan uit te gaan dat op 19 oktober zou worden gerequireerd en gepleit. Daarmee heeft het hof toen dus te kennen gegeven dat de behandeling van de zaak zou worden voortgezet op zowel 18 als 19 oktober 2005. Door privé-omstandigheden bij één van de leden van het hof is in de aanloop naar de zitting van 18 oktober 2005 duidelijk geworden dat de behandeling van de zaak op die dag geen doorgang zou kunnen vinden. Hierop is door de griffier telefonisch contact opgenomen met het kantoor van de raadsman, mr. R.F. Speijdel te Enschede, en is onder mededeling van de reden aangegeven dat niet op 18 oktober 2005, doch eerst op 19 oktober 2005 om 09.00 uur de behandeling zou worden hervat. Zulks is door de griffier nog bevestigd in een schrijven gedateerd 5 oktober 2005. Tevens is door de advocaat-generaal getracht een oproeping aan verdachte te betekenen om tegen het tijdstip van 19 oktober 2005, te 09.00 uur ter terechtzitting te verschijnen. Verdachte heeft geweigerd deze oproeping in ontvangst te nemen en is vervolgens niet verschenen ter terechtzitting van 19 oktober 2005. Het hof is van oordeel dat deze oproeping van verdachte door de advocaat-generaal niet noodzakelijk was in het licht van voormelde aanzegging ter zitting van 11 mei 2005.

Het hof vermag voorts niet in te zien welk rechtens te respecteren belang verdachte heeft of zou kunnen hebben met zijn beroep op de niet tijdigheid van de uitreiking van de oproeping voor de zitting van 19 oktober 2005. Naast het waken over de processuele belangen van verdachte heeft het hof ook tot taak de goede procesorde te bewaken. In dat licht moet vastgesteld worden dat voor de zitting van 19 oktober 2005 drie getuigen, onder wie één uit Zwitserland, en één getuige-deskundige waren opgeroepen en verschenen op verzoek van de verdediging. Alles afwegende heeft het hof, in het belang van een goede procesorde, de behandeling van de zaak ter terechtzitting van 19 oktober 2005 voortgezet buiten aanwezigheid van verdachte en diens raadsman.


Het vonnis waarvan beroep

Het hof zal het vonnis, waarvan beroep, vernietigen omdat het zich met de inhoud daarvan niet kan verenigen. Het hof zal daarom opnieuw recht doen.


De tenlastelegging

Aan verdachte is na wijziging van de tenlastelegging tenlastegelegd dat:

(zie voor de inhoud van de dagvaarding bijlage IIa en voor de tenlastelegging na wijziging bijlage IIb)

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.


Bewezenverklaring

Door wettige bewijsmiddelen, waarbij de inhoud van elk bewijsmiddel -ook in onderdelen- slechts wordt gebezigd tot het bewijs van dat tenlastegelegde feit waarop het blijkens de inhoud kennelijk betrekking heeft, en waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, heeft het hof de overtuiging verkregen en acht het hof wettig bewezen, dat verdachte het onder 1 primair en 2 primair tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande, dat:

1 primair.
hij in of omstreeks na te noemen perioden, in ieder geval in of omstreeks de periode 27 februari 1997 tot en met 4 februari 2002, in de gemeenten Den Haag en/of Amersfoort en/of Huizen, in ieder geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, telkens opzettelijk gebruik heeft gemaakt van na te noemen valse of vervalste geschriften - elk zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen - als waren die geschriften echt en onvervalst en die geschriften opzettelijk heeft afgeleverd en voorhanden heeft gehad, terwijl hij wist dat die geschriften bestemd waren voor zodanig gebruik:
a. in de periode 1 augustus 2000 tot en met 31 december 2000, facturen/declaraties van Findiever groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “contract Bolz”; en
b. in de periode 27 februari 1997 tot en met 3 augustus 1998, facturen/declaraties van Findiever groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “V.C.A.G.”, onderscheidenlijk “B.U.V.C.”
en
in de periode 1 juli 1997 tot en met 10 mei 1999, facturen van Management Adviesgroep Hejo aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “B.U.V.C.”; en
c. in de periode 9 februari 1998 tot en met 31 juli 2000, facturen van Hejo Management & Adviesgroep, betrekking hebbend op “project Inzell” onderscheidenlijk “KMG”
en
in de periode 10 december 1998 tot en met 30 augustus 2000, facturen van Findiever groep aan Aegon Nederland N.V. betrekking hebbend op “Inzell” onderscheidenlijk “Kamerbeekgroep” onderscheidenlijk “KMG” onderscheidenlijk “Spectrum”
en
in de periode 4 oktober 1999 tot en met 20 november 2000, facturen van HHT groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “project Inzell” onderscheidenlijk “project KMG” onderscheidenlijk “project Knelpunt/KMG”
en
in de periode 2 februari 2000 tot en met 24 december 2001, facturenvan Facility Management Veros int. aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “Spectrum” onderscheidenlijk “KMG” onderscheidenlijk “Insel 2”
en
in de periode 2 juli 2000 tot en met 23 oktober 2000, facturenvan Zyte Groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “KMG”
en
in de periode 10 oktober 2000 tot en met 4 februari 2002 facturenvan Hercla Advies aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “Amerfina”,
bestaande dat voorhanden hebben en/of afleveren en gebruik maken hierin dat die geschriften door hem, verdachte, aan [medeverdachte], althans aan Aegon Nederland N.V., werd toegezonden of overhandigd en vervolgens door [medeverdachte], in diens hoedanigheid van directeur Financiën Aegon Nederland N.V. ter uitbetaling werden gefiatteerd en vervolgens door die [medeverdachte] aan (een) medewerker(s) van de afdeling Financiën Aegon Nederland N.V. werd(en) ter hand gesteld voor verdere administratieve verwerking en uitbetaling en bestaande die valsheid of vervalsing telkens daarin dat die facturen/declaraties waren opgemaakt met vermelding van prestaties/diensten/afspraken die niet hadden plaatsgevonden en onder verwijzing naar projecten/prestaties/diensten ter zake waarvan Aegon Nederland N.V. jegens de afzenders van die facturen/declaraties (direct of indirect) geen verplichtingen, in ieder geval niet de verplichting tot betaling van de daarin gefactureerde bedragen, was aangegaan;


2 primair.
hij in of omstreeks de periode van 27 februari 1997 tot en met 4 februari 2002 in de gemeenten Den Haag en/of Huizen en/of Hengelo (O) en/of Enschede, in ieder geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, meermaIen telkens opzettelijk een geldbedrag, dat toebehoorde aan Aegon Nederland N.V., en welkegeldbedragen zijn medeverdachte uit hoofde van diens persoonlijke dienstbetrekking als directeur Financiën Aegon Nederland N.V. onder zich had, wederrechtelijk zich heeft toe-geëigend door die geldbedragen van een bankrekening van Aegon Nederland N.V over te doen maken naar bankrekeningen van aan verdachte toebehorende ondernemingen en/of rechtspersonen, zulks naar aanleiding van/met als grondslag (nep-) facturen/declaraties die hij, verdachte, met dat doel aan die medeverdachte ter beschikking had gesteld en waarop de nummers van laatstbedoelde bankrekeningen waren vermeld;

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.


Onafhankelijkheid van het OM bij de opsporing

Zijdens de verdediging is aangevoerd dat de officier van justitie in strijd met de door hem in acht te nemen onpartijdigheid heeft gehandeld door zich in verregaande mate te laten leiden door de aangeefster Aegon Nederland N.V. In het bijzonder beklaagt de verdediging zich erover dat de officier van justitie de door verdachte aangereikte stukken met eigen cijfers en gegevens ter weerlegging van de beweerde fraude voor commentaar heeft voorgelegd aan Aegon.

Het hof overweegt hiervoor het volgende. Het hof onderschrijft dat de officier van justitie te allen tijde zijn objectiviteit, onafhankelijkheid en professionaliteit moet bewaren en bewaken, maar er is geen enkele indicatie dat het openbaar ministerie daar in het onderhavige geval in is tekortgeschoten. Het enkele feit dat de officier van justitie de door verdachte als ontlastend gepresenteerde gegevens laat verifiëren door de aangever, is zelfs een aanwijzing voor het tegenovergestelde, nu de aangifte was onderbouwd met een integer onderzoeksrapport van de afdeling Speciale Zaken van Aegon Nederland N.V. met talrijke bijlagen (in totaal ongeveer 2.000 pagina’s). Gelet op de complexe aard van de zaak en de eigen kennis van zaken in dezen van de aangeefster, heeft de officier van justitie juist ook in het belang van verdachte recht gedaan aan het beginsel van hoor en wederhoor door aangeefster zelf ook in de gelegenheid te stellen om te reageren op de stellingen van verdachte. Nu aangeefster daarbij tot de conclusie kwam, dat de inhoud van de door de medeverdachte [medeverdachte] overgelegde ordners geen verandering brachten in het standpunt van Aegon dat tot de aangifte had geleid, was de officier van justitie niet gehouden het schriftelijke commentaar van aangeefster op die ordners aan het dossier toe te voegen, althans is verdachte door het achterwege blijven daarvan niet in zijn belangen geschaad. Ook overigens is niet gebleken van feiten of omstandigheden die zouden moeten leiden tot niet-ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie.


Onjuiste weergave van het afgeluisterde telefoongesprek d.d. 4 oktober 2002

Ter terechtzitting heeft de raadsman betoogd dat de weergave van het telefoongesprek van 4 oktober 2002 onjuist is en niet overeenkomt met hetgeen door verdachte werkelijk is besproken.
Nu door de verdediging geen, althans onvoldoende feiten of omstandigheden zijn aangedragen waar de beweerde onjuistheid uit zou bestaan, moet het verweer worden verworpen. Het hof tekent daarbij aan dat de inhoud van het weergegeven telefoongesprek niet zal worden betrokken in de bewijsvoering, zodat verdachte ook hierom niet in enig rechtens te respecteren belang is geschaad door een eventuele onjuiste weergave van bedoeld telefoongesprek.


Verweer

Ter terechtzitting heeft de raadsman betoogd dat verdachte niet op de hoogte was van de handelwijze van de medeverdachte [medeverdachte], zodat zijn handelen niet kan worden toegerekend aan verdachte.

Het hof overweegt in dit verband het volgende. De medeverdachte [medeverdachte] heeft op 15 oktober 2002 bij de politie, zakelijk weergegeven, het volgende verklaard:
“Het resterende bedrag, groot 26 miljoen gulden, dat ten onrechte uit de Aegon organisatie is getrokken, wordt enerzijds verdeeld in contracten waarvan het bestaansrecht juridisch wat zwak onderbouwd is: 21,7 miljoen gulden en de contracten zonder echte dekking: 4,3 miljoen gulden. De 4,3 miljoen gulden heeft betrekking op uitgaven voor Aegon waarvoor geen echte werkzaamheden zijn verricht. Deze opbrengsten vielen in een rekening-courant systeem ten gunste van [verdachte] en mijzelf. Afboekingen werden verricht middels kasopnamen en privé-uitgaven. Dit model werkte met een verdeelsleutel 50 - 50%. Er zijn ook privé-vermengingen geweest. Ik heb middels facturen, die ik deed boeken in de [verdachte] organisatie een bedrag van 1,0 miljoen gulden onttrokken. Daar waren geen contracten van. Op de vraag waar het geld dat ik mij ten onrechte heb toe-geëigend, is gebleven, kan ik antwoorden dat een groot gedeelte zit in de schilderijencollectie van Ton Schulten en de verbouwing van mijn huis in Huizen. Ook de inrichting en verbouwing van mijn appartement in Zwitserland is daar van betaald.”

In het dossier bevinden zich voorts enkele e-mail- en faxberichten, gevoegd als bijlagen bij het proces-verbaal, code 02.004-RHV-Z2, in de wettelijke vorm opgemaakt door A.J.M. van Eldijk, hoofdinspecteur van politie werkzaam bij het Interregionaal Fraudeteam Oost-Nederland, door hem gesloten en getekend op 15 december 2003.

Die mail- en faxberichten zijn afkomstig van medeverdachte [medeverdachte] en gericht aan verdachte en behelzen, voor zover hier van belang, zakelijk weergegeven het volgende:

1. het als I-E-9-3-23 genummerde e-mailbericht, gedateerd 7 april 2002, 19:12:37 uur:
“Zoals ik je vertelde, bestond de mogelijkheid dat ik bij Aegon ga stoppen. Ik heb besloten het met ingang van 1 mei 2002 voor gezien te houden. Voor ons belangrijk de zaken op een rij te krijgen: Ik bespreek morgen dat je een brief krijgt waarin bevestigd wordt dat Hercla geen enkele verplichting meer heeft inzake terugbetaling van de leningen groot Fl. 11 miljoen. Neem voor mij mee een kopie van alle facturen die dit bedrag ondersteunen. Ik kan me voorstellen dat je niet blij bent met mijn stoppen. De aflossing van de RC zal geen probleem geven m.i. Toch ga ik je een klein beetje helpen: ik wil nog geleverd hebben VVV-bonnen voor een totaal bedrag van euro 50.000,=. Dit bedrag bruteer ik ten behoeve van jou. Na ontvangst retour Terschelling zie ik gaarne euro 10.000 in mijn pocket komen.”

2. het als I-E-9-3-26 genummerde faxbericht, verzonden 19 april 2002 te 22.14 uur:
“Hallo [verdachte], je krijgt het druk. Stap 1: heb je overgeboekt een bedrag van sw. frcs. 465.205. Dit bedrag in je administratie afboeken als een lening/vooruitbetaling. Komt er een vraag over dan kan ik altijd nog het bedrag terug transferen. Stap 2: moet je boeken als een garantie ivm. verhuuractiviteiten. Stap 3: Chf 1.800.000. Deze kan je handhaven. Je moet boeken op huis, inboedel en verbouwing. De opzet met Hercla advies inzake verhuurkosten kan niet meer. Is te link. Tevens dien je op Aegon papier ultimo 2001 kwijting te verkrijgen voor geleverde diensten etc. Raadpleeg maar even een juridisch vriendje. Ik teken de documenten. [medeverdachte].”

Uit de hiervoor aangehaalde passages blijkt dat medeverdachte [medeverdachte] en verdachte onderling een verdeelsleutel zijn overeengekomen, krachtens welke gelden van Aegon onderling werden verdeeld. Ter dekking van de aan Aegon onttrokken gelden werden facturen ingediend door verdachte en de door betaling van die facturen onttrokken geldbedragen zijn aangewend voor privé-doeleinden. Daarvan kan bezwaarlijk anders worden gesteld dan dat dit absoluut niet geschied kan zijn ten behoeve van Aegon Nederland N.V., dan wel dat dit door deze vennootschap placht te worden aanvaard. Het hof leidt uit de hiervoor genoemde en andere berichtenwisselingen tussen medeverdachte [medeverdachte] en verdachte af, dat er tussen beiden een gerichte samenwerking bestond, waarin het de betrokkenen volkomen duidelijk was, dat er op grote schaal gefraudeerd werd tot wederzijds voordeel.


Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezene levert op de misdrijven

ten aanzien van het onder 1 primair bewezenverklaarde:
Medeplegen van:
Opzettelijk gebruik maken van een vals geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst, dan wel opzettelijk zodanig geschrift afleveren of voorhanden hebben, terwijl hij wist dat dit geschrift bestemd is voor zodanig gebruik, meermalen gepleegd.


ten aanzien van het onder 2 primair bewezenverklaarde:
Medeplegen van:
Verduistering, gepleegd door hem die het goed uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking onder zich heeft, meermalen gepleegd.


Strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.


Oplegging van straf en/of maatregel

Het hof acht na te melden strafoplegging in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier jaren. In hoger beroep heeft de advocaat-generaal gevorderd verdachte te veroordelen tot een gevangenisstraf van drie jaren en zes maanden.

Het hof heeft bij de straftoemeting in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen en vindt daarin de redenen die tot de keuze van een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf van na te melden duur leiden.

Verdachte en zijn medeverdachte [medeverdachte] hebben zich samen gedurende een aantal jaren schuldig gemaakt aan een omvangrijke professionele fraude, waarbij de medeverdachte [medeverdachte] in ernstige mate misbruik heeft gemaakt van zijn sleutelpositie van financieel directeur bij Aegon Nederland N.V. Daarnaast heeft [medeverdachte] ook misbruik gemaakt van zijn specifieke beroepsdeskundigheid als registeraccountant. Hierdoor zijn niet alleen op grove wijze de financiële belangen van Aegon Nederland N.V. benadeeld maar ook het vertrouwen van de samenleving in de verzekeringswereld geschaad. Het totale nadeel is door Aegon in haar aangifte becijferd op bijna 40 miljoen gulden ofwel 18 miljoen euro. Het hof is zich er van bewust dat Aegon Nederland N.V. een aanmerkelijk risico van reputatieschade heeft genomen door er voor te kiezen om aangifte doen en de door haar geconstateerde fraude niet slechts intern af te doen. Door het doen van aangifte heeft Aegon Nederland N.V. bijgedragen aan de instandhouding van de integriteit van het bedrijfsleven in het algemeen en de verzekeringsbranche in het bijzonder. Verdachte heeft in nauwe samenwerking met zijn medeverdachte [medeverdachte] aan deze fraude meegewerkt door gefingeerde nota’s op te sturen aan Aegon Nederland N.V. en het door middel hiervan onrechtmatig wegsluizen van gelden uit Aegon Nederland N.V. via zijn eigen ondernemingen. Vorenstaande feiten rechtvaardigen een langdurige onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Het hof zal de duur daarvan enigszins matigen op grond van het feit dat de maatschappelijke en financiële positie van verdachte door deze affaire ernstig zijn aangetast. Verdachte zal geconfronteerd worden met verhaalsacties op zijn huidige en toekomstige vermogen. Anders dan de rechtbank vindt het hof bovendien aanleiding om bij de straftoemeting ten voordele van verdachte enig verschil te maken tussen verdachte en zijn medeverdachte. Weliswaar hebben beiden als medeplegers gehandeld en was er tussen hen sprake van een fifty-fifty verdeling van de aan Aegon Nederland N.V. onttrokken gelden, het hof ziet echter de medeverdachte [medeverdachte] als de initiator van en het brein achter de fraude. Gelet op de ernst van de feiten is een deels voorwaardelijke gevangenisstraf met daaraan eventueel gekoppeld de bijzondere voorwaarde van elektronisch toezicht niet aan de orde.


Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 47, 57, 225, 321 en 322 van het Wetboek van Strafrecht.



BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis, waarvan beroep, en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen, dat verdachte het onder 1 primair en 2 primair tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart verdachte strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 (drie) jaren en 6 (zes) maanden.
Bepaalt, dat de tijd, door verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht.

De voorlopige hechtenis

heft op het tegen verdachte verleende en geschorste bevel tot voorlopige hechtenis.



Aldus gewezen door
mr Y.A.J.M. van Kuijck, voorzitter,
mr J.M.J. Denie en mr R. den Ouden, raadsheren,
in tegenwoordigheid van mr H.G. Kuipers, griffier,
en op 22 februari 2006 ter openbare terechtzitting uitgesproken.
mr Y.A.J.M. van Kuijck is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.

en het gaat maar door:

LJN: AV2321, Gerechtshof Arnhem, 21-003504-04 Printbare versie


Datum uitspraak: 22-02-2006
Datum publicatie: 22-02-2006
Rechtsgebied: Straf
Soort procedure: Hoger beroep
Inhoudsindicatie: Uitspraak in de strafzaak tegen V., de voormalig financieel directeur van Aegon Nederland N.V., en zijn medeverdachte T. Het hof acht bewezen dat zij beiden zich op grote schaal ten nadele van Aegon hebben schuldig gemaakt aan valsheid in geschrift en verduistering van gelden. De onttrokken gelden zijn voor privé-doeleinden aangewend. Het hof veroordeelt V. tot een gevangenisstraf voor de duur van vier jaren en T tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 jaren en zes maanden. De raadsman van V. heeft betoogd dat de aangifte van Aegon slechts tot doel had om op een goedkope manier van V. af te komen en om de verzekeraar van Aegon tot uitkering te bewegen van een groter bedrag aan schadeloosstelling dan het werkelijk gefraudeerde bedrag. Het hof vindt voor dit betoog geen enkele feitelijke grondslag.





Uitspraak

Parketnummer: 21-003504-04
Uitspraak d.d.: 22 februari 2006
TEGENSPRAAK



Gerechtshof te Arnhem

meervoudige kamer voor strafzaken



Arrest





gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank te Almelo van 27 mei 2004 in de strafzaak tegen

[VERDACHTE],
geboren te [geboorteplaats in 1947,
wonende te [woonplaats].


Het hoger beroep

De verdachte heeft tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.


Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van het hof van 11 mei 2005, 19 oktober 2005 en 8 februari 2006 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal (zie voor de inhoud van de vordering bijlage I), na voorlezing aan het hof overgelegd, en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.


Het vonnis waarvan beroep

Het hof zal het vonnis, waarvan beroep, vernietigen omdat het zich met de inhoud daarvan niet kan verenigen. Het hof zal daarom opnieuw recht doen.


De tenlastelegging

Aan verdachte is na wijziging van de tenlastelegging tenlastegelegd dat:

(zie voor de inhoud van de dagvaarding bijlage IIa en voor de tenlastelegging na wijziging bijlage IIb)

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.


Bewezenverklaring

Door wettige bewijsmiddelen, waarbij de inhoud van elk bewijsmiddel -ook in onderdelen- slechts wordt gebezigd tot het bewijs van dat tenlastegelegde feit waarop het blijkens de inhoud kennelijk betrekking heeft, en waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, heeft het hof de overtuiging verkregen en acht het hof wettig bewezen, dat verdachte het onder 1 primair en 2 primair tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande, dat:

1 primair.
hij in of omstreeks na te noemen perioden in ieder geval in of omstreeks de periode 27 februari 1997 tot en met 4 februari 2002, in de gemeenten Den Haag en/of Amersfoort en/of Huizen, in ieder geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, telkens opzettelijk gebruik heeft gemaakt van na te noemen valse of vervalste geschriften - elk zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen - als waren die geschriften echt en onvervalst en die geschriften opzettelijk heeft afgeleverd en voorhanden heeft gehad, terwijl hij wist dat die geschriften bestemd waren voor zodanig gebruik:
a. in de periode 1 augustus 2000 tot en met 31 december 2000, facturen/declaraties van Findiever groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “contract Bolz”; en
b. in de periode 27 februari 1997 tot en met 3 augustus 1998, facturen/declaraties van Findiever groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “V.C.A.G.”, onderscheidenlijk “B.U.V.C.”
en
in de periode 1 juli 1997 tot en met 10 mei 1999, facturen van Management Adviesgroep Hejo aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “B.U.V.C.”; en
c. in de periode 9 februari 1998 tot en met 31 juli 2000, facturen van Hejo Management & Adviesgroep, betrekking hebbend op “project Inzell” onderscheidenlijk “KMG”
en
in de periode 10 december 1998 tot en met 30 augustus 2000, facturen van Findiever groep aan Aegon Nederland N.V. betrekking hebbend op “Inzell” onderscheidenlijk “Kamerbeekgroep” onderscheidenlijk “KMG” onderscheidenlijk “Spectrum”
en
in de periode 4 oktober 1999 tot en met 20 november 2000, facturen van HHT groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “project Inzell” onderscheidenlijk “project KMG” onderscheidenlijk “project Knelpunt/KMG”
en
in de periode 2 februari 2000 tot en met 24 december 2001, facturen van Facility Management Veros int. aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “Spectrum” onderscheidenlijk “KMG” onderscheidenlijk “Insel 2”
en
in de periode 2 juli 2000 tot en met 23 oktober 2000, facturen van Zyte Groep aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “KMG”
en
in de periode 10 oktober 2000 tot en met 4 februari 2002 facturen van Hercla Advies aan Aegon Nederland N.V., betrekking hebbend op “Amerfina”,
bestaande dat voorhanden hebben en afleveren en gebruik maken hierin dat die geschriften door hem, verdachte, in zijn hoedanigheid van directeur Financiën Aegon Nederland N.V. ter uitbetaling werden gefiatteerd en vervolgens aan (een) medewerker(s) van de afdeling Financiën Aegon Nederland N.V. werd(en) ter hand gesteld voor verdere administratieve verwerking en uitbetaling en bestaande die valsheid of vervalsing telkens daarin dat die facturen/declaraties waren opgemaakt met vermelding van prestaties/diensten/afspraken die niet hadden plaatsgevonden en onder verwijzing naar projecten/prestaties/diensten ter zake waarvan Aegon Nederland N.V. jegens de afzenders van die facturen/declaraties (direct of indirect) geen verplichtingen, in ieder geval niet de verplichting tot betaling van de daarin gefactureerde bedragen, was aangegaan;


2 primair.
hij in of omstreeks de periode van 27 februari 1997 tot en met 4 februari 2002 in de gemeenten Den Haag en/of Huizen en/of Hengelo (O) en/of Enschede, in ieder geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander meermaIen, telkens opzettelijk een geldbedrag, dat toebehoorde aan Aegon Nederland N.V., en welke geldbedragen verdachte uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking als directeur Financiën Aegon Nederland N.V. onder zich had, wederrechtelijk zich heeft toegeëigend;

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.


Verweer

Op de in deze zaak gehouden terechtzittingen heeft verdachte omstandig betoogd dat het gebruik maken van valse facturen, hetgeen verdachte op zich heeft toegegeven, een werkwijze is die binnen Aegon Nederland niet alleen als geoorloofd en als gebruikelijk werd ervaren, maar zelfs werd aangestuurd door de directie en daarmee bestendig beleid was binnen de vennootschap. Binnen Aegon Nederland N.V. bestond aldus een cultuur van creatief boekhouden, maar van verduistering van geldbedragen door verdachte was geen, of slechts in geringe mate, sprake omdat voor de facturen reële tegenprestaties werden verricht.

Het hof overweegt in dit verband het volgende. Verdachte heeft op 15 oktober 2002 bij de politie, zakelijk weergegeven, het volgende verklaard:
“Het resterende bedrag, groot 26 miljoen gulden, dat ten onrechte uit de Aegon organisatie is getrokken, wordt enerzijds verdeeld in contracten waarvan het bestaansrecht juridisch wat zwak onderbouwd is: 21,7 miljoen gulden en de contracten zonder echte dekking: 4,3 miljoen gulden. De 4,3 miljoen gulden heeft betrekking op uitgaven voor Aegon waarvoor geen echte werkzaamheden zijn verricht. Deze opbrengsten vielen in een rekening-courant systeem ten gunste van [medeverdachte] en mijzelf. Afboekingen werden verricht middels kasopnamen en privé-uitgaven. Dit model werkte met een verdeelsleutel 50 - 50%. Er zijn ook privé-vermengingen geweest. Ik heb middels facturen, die ik deed boeken in de [medeverdachte] organisatie een bedrag van 1,0 miljoen gulden onttrokken. Daar waren geen contracten van. Op de vraag waar het geld dat ik mij ten onrechte heb toe-geëigend, is gebleven, kan ik antwoorden dat een groot gedeelte zit in de schilderijencollectie van Ton Schulten en de verbouwing van mijn huis in Huizen. Ook de inrichting en verbouwing van mijn appartement in Zwitserland is daar van betaald.”

In het dossier bevinden zich voorts enkele e-mail- en faxberichten, gevoegd als bijlagen bij het proces-verbaal, code 02.004-RHV-Z2, in de wettelijke vorm opgemaakt door A.J.M. van Eldijk, hoofdinspecteur van politie werkzaam bij het Interregionaal Fraudeteam Oost-Nederland, door hem gesloten en getekend op 15 december 2003.

Die mail- en faxberichten zijn afkomstig van verdachte en gericht aan [medeverdachte] en behelzen, voor zover hier van belang, zakelijk weergegeven het volgende:

1. het als I-E-9-3-23 genummerde e-mailbericht, gedateerd 7 april 2002, 19:12:37 uur:
“Zoals ik je vertelde, bestond de mogelijkheid dat ik bij Aegon ga stoppen. Ik heb besloten het met ingang van 1 mei 2002 voor gezien te houden. Voor ons belangrijk de zaken op een rij te krijgen: Ik bespreek morgen dat je een brief krijgt waarin bevestigd wordt dat Hercla geen enkele verplichting meer heeft inzake terugbetaling van de leningen groot Fl. 11 miljoen. Neem voor mij mee een kopie van alle facturen die dit bedrag ondersteunen. Ik kan me voorstellen dat je niet blij bent met mijn stoppen. De aflossing van de RC zal geen probleem geven m.i. Toch ga ik je een klein beetje helpen: ik wil nog geleverd hebben VVV-bonnen voor een totaal bedrag van euro 50.000,=. Dit bedrag bruteer ik ten behoeve van jou. Na ontvangst retour Terschelling zie ik gaarne euro 10.000 in mijn pocket komen.”

2. het als I-E-9-3-26 genummerde faxbericht, verzonden 19 april 2002 te 22.14 uur:
“Hallo [medeverdachte], je krijgt het druk. Stap 1: heb je overgeboekt een bedrag van sw. frcs. 465.205. Dit bedrag in je administratie afboeken als een lening/vooruitbetaling. Komt er een vraag over dan kan ik altijd nog het bedrag terug transferen. Stap 2: moet je boeken als een garantie ivm. verhuuractiviteiten. Stap 3: Chf 1.800.000. Deze kan je handhaven. Je moet boeken op huis, inboedel en verbouwing. De opzet met Hercla advies inzake verhuurkosten kan niet meer. Is te link. Tevens dien je op Aegon papier ultimo 2001 kwijting te verkrijgen voor geleverde diensten etc. Raadpleeg maar even een juridisch vriendje. Ik teken de documenten. [verdachte].”

Uit de hiervoor aangehaalde passages blijkt dat verdachte en [medeverdachte] onderling een verdeelsleutel zijn overeengekomen, krachtens welke gelden van Aegon onderling werden verdeeld. Ter dekking van de aan Aegon onttrokken gelden werden facturen ingediend door [medeverdachte] en de door betaling van die facturen onttrokken geldbedragen zijn aangewend voor privé-doeleinden. Daarvan kan bezwaarlijk anders worden gesteld dan dat dit absoluut niet geschied kan zijn ten behoeve van Aegon Nederland N.V., dan wel dat dit door deze vennootschap placht te worden aanvaard. Het hof leidt uit de hiervoor genoemde en andere berichtenwisselingen tussen verdachte en zijn medeverdachte [medeverdachte] af, dat er tussen beiden een gerichte samenwerking bestond, waarin het de betrokkenen volkomen duidelijk was, dat er op grote schaal gefraudeerd werd tot wederzijds voordeel.

Ter terechtzitting heeft de raadsman van verdachte aangevoerd dat het doen van aangifte door Aegon slechts tot doel had om enerzijds op een goedkope manier van verdachte af te komen en anderzijds om de verzekeraar van Aegon Nederland N.V. tot uitkering te bewegen van een groter bedrag aan schadeloosstelling dan het werkelijk gefraudeerde bedrag dat aanzienlijk lager is dan het in de aangifte genoemde bedrag.

Het hof overweegt dat het betoog van de raadsman omtrent de motieven van Aegon tot het doen van aangifte op geen enkele wijze ook maar enige grondslag vindt in de feiten die het hof zijn gebleken uit het onderzoek met betrekking tot het tenlastegelegde.


Onafhankelijkheid van het OM bij de opsporing

Zijdens de verdediging is aangevoerd dat de officier van justitie in strijd met de door hem in acht te nemen onpartijdigheid heeft gehandeld door zich in verregaande mate te laten leiden door de aangeefster Aegon Nederland N.V. In het bijzonder beklaagt de verdediging zich erover dat de officier van justitie de door verdachte aangereikte stukken met eigen cijfers en gegevens ter weerlegging van de beweerde fraude voor commentaar heeft voorgelegd aan Aegon.

Het hof overweegt hierover het volgende. Het hof onderschrijft dat de officier van justitie te allen tijde zijn objectiviteit, onafhankelijkheid en professionaliteit moet bewaren en bewaken, maar er is geen enkele indicatie dat het openbaar ministerie daar in het onderhavige geval in is tekortgeschoten. Het enkele feit dat de officier van justitie de door verdachte als ontlastend gepresenteerde gegevens laat verifiëren door de aangeefster, is zelfs een aanwijzing voor het tegenovergestelde, nu de aangifte was onderbouwd met een intern onderzoeksrapport van de afdeling Speciale Zaken van Aegon Nederland N.V. met talrijke bijlagen (in totaal ongeveer 2.000 pagina’s). Gelet op de complexe aard van de zaak en de eigen kennis van zaken in dezen van de aangeefster, heeft de officier van justitie juist ook in het belang van verdachte recht gedaan aan het beginsel van hoor en wederhoor door aangeefster zelf ook in de gelegenheid te stellen om te reageren op de stellingen van verdachte. Nu aangeefster daarbij tot de conclusie kwam, dat de inhoud van de door verdachte overgelegde ordners geen verandering bracht in het standpunt van Aegon dat tot de aangifte had geleid, was de officier van justitie niet gehouden het schriftelijke commentaar van aangeefster op die ordners aan het dossier toe te voegen, althans is verdachte door het achterwege blijven daarvan niet in zijn belangen geschaad. Ook overigens is niet gebleken van feiten of omstandigheden die zouden moeten leiden tot niet-ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie.

Het hof stelt overigens vast dat de raadsman geen conclusie heeft verbonden aan het verweer, zodat het reeds hierom moet worden verworpen.


Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezene levert op de misdrijven

ten aanzien van het onder 1 primair bewezenverklaarde:
Medeplegen van:
Opzettelijk gebruik maken van een vals geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst, dan wel opzettelijk zodanig geschrift afleveren of voorhanden hebben, terwijl hij wist dat dit geschrift bestemd is voor zodanig gebruik, meermalen gepleegd.

ten aanzien van het onder 2 primair bewezenverklaarde:
Medeplegen van:
Verduistering, gepleegd door hem die het goed uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking onder zich heeft, meermalen gepleegd.


Strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.


Oplegging van straf en/of maatregel

Het hof acht na te melden strafoplegging in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier jaren. De advocaat-generaal heeft in hoger beroep dezelfde straf gevorderd. Het hof heeft bij de straftoemeting in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen en vindt daarin de redenen die tot de keuze van een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf van na te melden duur leiden.

Verdachte en zijn medeverdachte [medeverdachte] hebben zich samen gedurende een aantal jaren schuldig gemaakt aan een omvangrijke professionele fraude, waarbij verdachte in ernstige mate misbruik heeft gemaakt van zijn sleutelpositie van financieel directeur bij Aegon Nederland N.V. Daarnaast heeft verdachte ook misbruik gemaakt van zijn specifieke beroepsdeskundigheid als registeraccountant. Hierdoor heeft hij niet alleen op grove wijze de financiële belangen van zijn werkgeefster benadeeld maar ook het vertrouwen van de samenleving in de verzekeringswereld geschaad. Het totale nadeel is door Aegon in haar aangifte becijferd op bijna 40 miljoen gulden ofwel 18 miljoen euro. Het hof is zich er van bewust dat Aegon Nederland N.V. een aanmerkelijk risico van reputatieschade heeft genomen door er voor te kiezen om aangifte doen en de door haar geconstateerde fraude niet slechts intern af te doen. Door het doen van aangifte heeft Aegon Nederland N.V. bijgedragen aan de instandhouding van de integriteit van het bedrijfsleven in het algemeen en de verzekeringsbranche in het bijzonder. Vorenstaande feiten rechtvaardigen een langdurige onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Het hof zal de duur daarvan enigszins matigen op grond van het feit dat verdachtes maatschappelijke positie door deze affaire ernstig is aangetast. Verder zal verdachte geconfronteerd worden met verhaalsacties op zijn huidige en toekomstige vermogen. Gelet op de ernst van de feiten is een deels voorwaardelijke gevangenisstraf met daaraan eventueel gekoppeld de bijzondere voorwaarde van elektronisch toezicht niet aan de orde.


Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 47, 57, 225, 321 en 322 van het Wetboek van Strafrecht.



BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis, waarvan beroep, en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen, dat verdachte het onder 1 primair en 2 primair tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart verdachte strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 4 (vier) jaren.
Bepaalt, dat de tijd, door verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht.


De voorlopige hechtenis

heft op het tegen verdachte verleende en geschorste bevel tot voorlopige hechtenis.



Aldus gewezen door
mr Y.A.J.M. van Kuijck, voorzitter,
mr J.M.J. Denie en mr R. den Ouden, raadsheren,
in tegenwoordigheid van mr H.G. Kuipers, griffier,
en op 22 februari 2006 ter openbare terechtzitting uitgesproken.
mr Y.A.J.M. van Kuijck is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.






Naar boven

[Bert W.]

Uit bovenstaand vonnis

Het hof is zich ervan bewust, dat Aegon Nederland N.V. een aanmerkelijk risico van reputatieschade heeft genomen door ervoor te kiezen aangifte te doen en de door haar geconstateerde fraude niet slechts intern af te doen. Door het doen van aangifte heeft Aegon Nederland N.V. bijgedragen aan de instandhouding van de integriteit van het bedrijfsleven in het algemeen en de verzekeringsbranche in het bijzonder.

Als Aegon zelf wordt bestolen, dan wordt aangifte gedaan ondanks mogelijke reputatieschade. De reputatieschade welke is ontstaan door de leaseffaire zal Aegon en het Hof blijkbaar een zorg zijn, zolang de geldstroom maar richting Aegon gaat!

Of zie ik het nu verkeerd?

[jeanjean]

nee, Bert,
Dat zie je niet verkeerd.
De geldzucht van Aegon is identiek aan de geldzucht van Dexia.

ps Lees t artikel in Quote ( zie forum Radar) maar eens, dan zie je wat voor rot vlees er in die kuip van deze instellingen zat.
Ook schromen Aegon en Dexia niet om niet alleen 400.000 gedupeerden te misleiden en te belazeren, ze bedriegen door onbevredigbare geldzucht elkaar ook.

afz JJ