Na Leaseverlies en de Consumentenbond is nu ook de VEB begonnen met modder gooien en het uitkramen van onzin richting aandelenlease belangenbehartigers, zie onderstaand bericht:
http://www.veb.net/beleggen/artikel.php?newsnr=3053
Al in 2004 is een goed artikel verschenen over de handel en wandel van Leaseverlies, waar ook de VEB deel van uit maakt
DATUM : 29-4-2004
REDACTEUR : Pema
Gedupeerden van aandelenconstructie Legio Lease hebben geen vertrouwen in de Stichting Leaseverlies die zegt op te komen voor hun belangen. Gedupeerden kunnen geen contact krijgen met de stichting en advocaten die gedupeerden bijstaan krijgen niet of nauwelijks informatie. 92 duizend gedupeerden hebben elk 45 euro betaald aan de stichting, die daarmee een vermogen van ruim 4 miljoen euro heeft opgebouwd.
Volgens deskundigen is er tot nu toe niet veel meer uitgegeven dan veertigduizend euro voor procedurekosten en het opzetten van een website. De Stichting Leaseverlies zegt om strategische redenen geen inzage te willen geven in de financiën.
De advocaat die voor de Stichting Leaseverlies werkt is van hetzelfde kantoor als de voorzitter van de stichting. Die voorzitter zit tevens in het Algemeen Bestuur van de Vereniging van Effectenbezitters, een instantie die door de Stichting Leaseverlies wordt genoemd als toezichthouder op haar activiteiten.
“Inschrijfgeld innen, een paar ‘geleerde’ mannen een flink salaris uitkeren en dat was het dan”. Het is één van de kritische geluiden over de Stichting Leaseverlies, die zich zegt in te zetten voor de gedupeerden van Legio Lease. Deze aandelenconstructie met geleend geld stortte aan het begin van het nieuwe millennium honderdduizenden Nederlanders in de financiële ellende toen de koersen niet volgens de belofte waren gestegen maar gekelderd. Ruim negentig Stichting Leaseverlies helpt gedupeerden Legio Lease niet.
duizend gedupeerden wendden zich inmiddels tot de in april 2002 opgerichte Stichting Leaseverlies voor juridische bijstand. Door het inschrijfgeld van 45 euro per deelnemer is het vermogen van die stichting inmiddels opgelopen tot ruim 4 miljoen euro.
Door Peter Maarsen
Mr. William M. Schonewille van advocatenkantoor Barents en Krans in Den Haag is de advocaat die door de Stichting Leaseverlies is ingeschakeld om de belangen van gedupeerden te behartigen. De voorzitter van de stichting, jonkheer Mr. G. Hooft Graafland, is adviseur van dat Haagse advocatenkantoor. “Dat lijkt op het eerste gezicht niet de zuiverste constructie”, zegt advocaat De Vries van advocatenkantoor Vlaskamp & Van Loo in Amsterdam voor RTV Noord Holland. “Het vraagt in elk geval om duidelijke rekenschap van de bestedingen van Stichting Leaseverlies tot nu toe”.
Advocaat Schonewille verschijnt regelmatig in het TROS-programma Radar waar hij spreekt over de juridische strijd van de Stichting Leaseverlies tegen Dexia Bank Nederland. Die bank nam in mei 2001 Legio Lease inclusief de rokende puinhopen van de aandelenconstructie over van de Bank Labouchère. Het conflict dat gedupeerden van Legio Lease met Dexia hebben draait om onjuiste en onvolledige informatievoorziening bij de aandelenconstructie. In dat kader is het saillant dat jonkheer Mr. G. Hooft Graafland, naast zijn functie als voorzitter van de Stichting Leaseverlies, in de Raad van Advies van Faxtor B.V. zit. Die B.V. is medebeheerder van het Phoenix Fund; een beleggingsfonds dat door de Stichting Bijsluiterscore afgelopen week is getypeerd als “inflexibel met een onduidelijk karakter, hoge kosten en weinig informatie over de fraaie resultaten”. Verder wordt het door de Stichting Bijsluiterscore pijnlijk genoemd dat de wettelijke voorschriften met betrekking tot de financiële bijsluiter bij het Phoenix Fund niet adequaat worden gevolgd en dat de informatieverschaffing niet consistent, onduidelijk, summier of zelfs afwezig is.
De juridische strijd van Stichting Leaseverlies heeft tot nu toe bestaan uit het laten uitgaan van een dagvaarding naar Dexia. De stichting geeft verder alle ruimte aan de onderhandelingen met Dexia en de conclusies van de Commissie Geschillen Aandelenlease, onder leiding van ex-ombudsman Menno Oosting. Die commissie is door minister Zalm in september 2003 ingesteld om, volgens de officiële opdracht, “te bemiddelen tussen aanbieders en afnemers en aldus te bevorderen dat partijen onderling op een efficiënte wijze tot een oplossing komen voor de openstaande geschillen die voortvloeien uit de verkoop van aandelenleaseproducten in de jaren 1995 tot en met 2002”. Er moet kortom door bemiddeling worden geprobeerd het aantal slepende rechtszaken zo klein mogelijk te houden. Volgens advocaat Schonewille heeft Stichting Leaseverlies intensief met de commissie gesproken en ook in dat kader dus een actieve rol gehad in het behartigen van de belangen van de aangesloten gedupeerden.
De commissie Oosting is een “aanvullende infrastructuur” naast de Klachtencommissie van het Dutch Securities Institute (DSI), toezichthouder Autoriteit Financiële Markten (AFM) en de rechter. Zelf zei Menno Oosting in zijn installatierede, “de commissie heeft geen formele status en geen bevoegdheden. We behandelen geen individuele geschillen, geven geen individuele adviezen en zijn ook geen vorm van mediation. Als betrokken partijen - aan beide kanten – de goede diensten van de commissie op prijs stellen en hun medewerking aan ons werk willen verlenen, ontstaat mogelijk een draagvlak voor het bereiken van aanvaardbare oplossingen die anders niet zouden zijn bereikt, of misschien met veel hogere persoonlijke een maatschappelijke kosten”. Ondanks de omzichtige formuleringen van taak en doel moet de commissie volgens de minister in staat zijn op 1 mei van dit jaar met een eindrapport te komen. Stichting Leaseverlies hoopt op een acceptabele minnelijke regeling.
De juridische strijd die de Stichting Leaseverlies voert lijkt in elk geval tot het eindrapport niet meer dan een opgeheven vingertje. “De hele procedure heeft ze tot nu toe mogelijk zo’n dertigduizend euro gekost”, zegt advocaat De Vries. “Ik baseer me daarbij op de kosten van ons eigen onderzoek toen we een aantal individuele zaken op ons namen. Daarbij komen natuurlijk ook nog kosten voor het onderhandelen met Dexia e.d. Maar de juridische procedure heeft nog geen groot gat in de begroting van Stichting Leaseverlies geslagen”. Volgens mr. Schonewille is de procedure al zeer uitgebreid geweest. “Na een zeer grootschalig onderzoek besloeg de dagvaarding alleen al enkele ordners”. De gang van zaken is volgens Schonewille vooral vertraagd door tussenkomst van de Stichting Onderzoek Bedrijfsinformatie van Pieter Lakeman, die zich mengde in de procedure. Door de tussenkomst van SOBI is er op 25 mei aanstaande een zitting bij de rechtbank.
In een brief van 26 januari 2004, aan de aangeslotenen bij de Stichting Leaseverlies, schrijft het bestuur dat het uit kostenoogpunt niet mogelijk is om degenen die niet over internet beschikken structureel bij brief op de hoogte te stellen van de ontwikkelingen. “Uw bijdragen moeten worden gebruikt voor het in stand houden en regelmatig bijhouden van de website, de kosten van advocaten en het raadplegen van andere deskundigen (waaronder wetenschappers) om uw zaak zo goed mogelijk te behartigen”. De stichting onderhoudt een website met informatie over de zaak tegen Dexia Bank Nederland. Op die website worden onder andere antwoorden gegeven op veelgestelde vragen. Dat onderdeel van de website is al maanden hetzelfde. In de rubrieken ‘in het nieuws’ (08/03/2004 en 27/02/2004) en ‘nieuws van de stichting’ (16/04/2004 en 11/02/2004) verschijnt af en toe een berichtje, de genoemde data tussen de haakjes geven aan wanneer voor de laatste twee keren. Wie de website onderhouden en hoeveel daarvoor wordt betaald willen de verantwoordelijken niet zeggen. Deskundigen schatten dat voor het opzetten van de website een bedrag van maximaal tienduizend euro nodig is geweest.
Terwijl de stichting met Dexia zegt te onderhandelen, eist de bank, onder andere via dagvaardingen en aanmaningen, het geleende geld terug van de gedupeerden van Legio Lease. “Als je contact opneemt met de stichting kun je schrijven, bellen en mailen tot je een ons weegt, je krijgt ze niet te pakken. En als Dexia de duimschroeven aandraait, adviseren ze een advocaat in de arm te nemen”, zegt één van de Legio Lease gedupeerden, de heer Endenburg uit Den Helder. “Ik voel me langzaamaan dubbel gepakt. Eerst door Legio Lease, daarna door de Stichting Leaseverlies. Het gaat wel om vijfenveertig euro, dat zijn ruim honderd oude guldens. Ze doen er voorlopig bar weinig voor”. Advocaat Schonewille zegt dat de stichting van het begin af duidelijk heeft gemaakt dat het niet voor individuen op kan treden en dat de rechterlijke macht overbelast zou raken van negentigduizend individuele rechtszaken.
Advocaat De Vries wendde zich voor zijn cliënten tot de stichting voor informatie, bijvoorbeeld de dagvaarding die ze hebben uitgebracht aan Dexia. “Via het verspreiden van die dagvaarding kun je knowhow delen. Hiermee zouden gedupeerden echt geholpen kunnen worden. Maar de dagvaarding krijgen we niet. In plaats daarvan hebben we een handleiding van een paar pagina’s gekregen met daarin basale informatie voor het voeren van verweer tegen de vordering van Dexia. Het meest opvallend in de handleiding is nog het advies een bepaalde stap niet te nemen omdat we anders de stichting in de wielen zouden rijden”.
Schonewille zegt de dagvaarding niet openbaar te willen maken omdat er aanzienlijke kosten zijn gemaakt voor het onderzoek. Kosten die aangeslotenen bij de stichting hebben gedragen en waarvan niet aangeslotenen gebruik zouden kunnen maken. Maar in dit geval gaat het om mensen die wel vijfenveertig euro hebben betaald. “Het vergroot ook de procesrisico’s voor het collectief”, zegt Schonewille. “Er zullen dan veel verschillende procedures worden gevoerd op veel verschillende wijzen over hetzelfde onderwerp. Dat maakt de kans op verschillende uitspraken aanzienlijk groter. Die situatie acht de stichting onwenselijk en in strijd met het belang van de aangeslotenen”. Tot nu toe hebben zich 60 mensen gemeld bij Vlaskamp & Van Loo. “Ik adviseer mensen die al zijn aangesloten bij Stichting Leaseverlies maar gewoon aangesloten te blijven, voor zover het ze niets extra’s kost. Mensen die nog juridische bijstand zoeken kunnen beter direct naar een advocaat”, zegt advocaat De Vries. “Maar wij kunnen er momenteel geen cliënten meer bij hebben in deze zaak”.
Wie als vertegenwoordiger van de pers contact zoekt met de stichting wordt doorverwezen naar adviesbureau Huijskens & Istha. Ook Charles Huijskens is regelmatig bij TROS Radar te gast. De stichting geeft openlijk aan dat het bestuur, de advocaten en de Raad van Toezicht allen salaris ontvangen maar over de hoogte daarvan wil Huijskens niets zeggen. “U noemt het salaris, ik noem het een vergoeding”.
Ook de hoogte van het tarief van zijn eigen adviesbureau en de kosten daarvan tot nu toe blijven onduidelijk. Dat tarief wordt door deskundigen geschat op vijftienhonderd euro per dag. “We kunnen er niet zomaar op los declareren”, zegt Huijskens voor RTV Noord Holland.
De reden voor de financiële geheimzinnigheid zou vooral strategisch zijn. Volgens mr. Schonewille is openheid niet gewenst omdat Dexia dan het juridische uithoudingsvermogen van Stichting Leaseverlies te goed zou kunnen inschatten. Verder wijst Schonewille op de “kwalitatief zeer hoogwaardige” Raad van Toezicht aan wie het bestuur van de Stichting Leaseverlies verantwoording moet afleggen en die het bestuur zowel gevraagd als ongevraagd adviseert. De Vereniging van Effectenbezitters (VEB) wordt door Charles Huijskens verder nog genoemd als kritische waakhond voor de activiteiten van de stichting. Ook in het algemeen bestuur van de VEB komen we jonkheer Mr. G. Hooft Graafland, de voorzitter van Stichting Leaseverlies weer tegen. Dat de Raad van Toezicht salaris ontvangt en Hooft Graafland een dubbelfunctie vervult doet blijkbaar aan de onafhankelijkheid van de beoordelingen niet af.
Ruim vier miljoen euro min veertigduizend euro rechtstreekse kosten voor de procedure plus de website. Het voor Dexia en gedupeerden van Legio Lease verborgen gedeelte blijven de salarissen van het bestuur en de Raad van Toezicht en de kosten van het bevriende advocatenkantoor Barents en Krans en adviesbureau Huijskens & Istha. Advocaat Schonewille laat tot slot nog weten dat de aangeslotenen er verzekerd van kunnen zijn dat er zeer zorgvuldig met hun bijdragen zal worden omgegaan en dat er nog voldoende middelen in kas zijn om de komende jaren door te procederen.
De VEB heeft boter op zijn hoofd met datgene ze schrijft.
Bovenstaand artikel is hier heel duidelijk in.
Daarnaast heeft de VEB andere belangen als wij, aandelenlease gedupeerden. De VEB komt op voor echte beleggers die donders goed wisten waar ze aan begonnen toen zij aandelenlease contracten afsloten. Dit in tegenstelling tot ons, wij zijn belazerd en opgelicht, als niet- belegger zijnde.
De VEB heeft het gerechtshof in Amsterdam gevraagd om de Duisenberg regeling verplicht te stellen voor alle Dexia aandelenlease gedupeerden!
Belangenbehartigers, vele advocaten en juridische dienstverleners wijzen dit af en eisen een eigen keuze en de vrijheid om om zelf uit te maken wat beter is, de Duisenbergregeling of procederen.
De VEB, samen met de zogenaamde belangenbehartigers Leaseverlies en de consumentenbond, is daar op tegen, daarom het verzoek van hun aan het gerechtshof om een verplicht stellen van de Duisenberg regeling!
Het heeft geen zin om de vele leugens in het artikel van de VEB hier aan te halen.
Toch een paar voorbeelden:
VEB :
Wordt een procedure verloren, dan loopt de belegger die zich bij Leaseproces heeft aangemeld het risico veroordeeld te worden in de proceskosten van enkele honderden tot zelfs duizenden euro's, afhankelijk van de hoogte van de vordering.
Leaseproces voert procedures bij de rechtbank in Amsterdam.
Kosten voor Dexia, de griffie rechten, rond de 190 euro.
Gedeeld door 50 is dit een paar euro per persoon.
Er zijn geen deurwaarderskosten omdat Dexia is gedagvaard en niet andersom.
De advocatenkantoren van Dexia zitten rond Amsterdam, hierdoor zijn er geen procureurskosten verschuldigd.
Dus waar praten we over?
Wie kan uitspraken vinden van de rechtbank Amsterdam waarin de gedupeerde veroordeeld wordt om de proceskosten te betalen en hoe hoog zijn deze kosten?
Deel dit door 50 en je weet wat een verloren zaak kost.
Daarnaast geeft de jurisprudentie aan dat het verliezen van een rechtszaak en uitzondering is.
De VEB weet dit ook dus warom dit ontmoedigingsbeleid??
VEB:
Volgens de VEB is de kans echter zeer reëel dat de bank in hoger beroep gaat. Al is het maar om andere beleggers te ontmoedigen om over te gaan tot het voeren van lange procedures.
Over ontmoedigen gesproken.
In hoeveel zaken is Dexia in hoger beroep gegaan en hoeveel zaken zijn gewonnen door Dexia?
Dexia heeft geen enkele zaak in hoger beroep gewonnen en zij proberen van alles om uitspraken te voorkomen!
VEB:
De VEB is en blijft evenwel van mening dat de Duisenberg-Regeling een goede en evenwichtige oplossing is, waar de overgrote meerderheid van de gedupeerden baat bij heeft.
Hallo VEB, dat maken wij, gedupeerden, ZELF wel uit.
Het gaat verdorie om ONS en ONZE ellende met die oplichters van Dexia!
VEB:
De Duisenberg-Regeling wordt breed gedragen, onder meer door de Consumentenbond, het Ministerie van Financiën en de VEB
En daar komt de aap uit de mouw, de overheid, het Ministerie van Financiën, Zalm dus, wil van alle negatieve berichtgeving en rechtszaken af, dit is schadelijk voor de financiële wereld en daar draait alles om: de financiële wereld en de persoonlijke belangen.
Simpel gezegd: Die paar honderdduizenden gedupeerden moeten niet zaniken, het gaat hier om het belang van onze gevestigde orde en jullie simpele figuren moeten gewoon bloeden, klaar!!!!!!
Leaseproces heeft inmiddels ook al een reactie gegeven:
Reactie Leaseproces op de Waarschuwing van de VEB tegen Leaseproces
Op de website van de VEB prijkt sinds vandaag een Waarschuwing tegen Leaseproces.
Leaseproces reageert hierop als volgt.
1. De VEB verwijt Leaseproces allereerst dat de 'no cure no pay' aanbieding van Leaseproces in werkelijkheid geen no cure no pay zou zijn. De VEB heeft de website van Leaseproces kennelijk niet goed bekeken of niet goed begrepen. Leaseproces onderzoekt het dossier van de gedupeerden voor het bedrag van € 125,-. Voor dat bedrag krijgen de gedupeerden tevens een berekening van het verschil tussen de opbrengst bij de Duisenberg-regeling en de vermoedelijke opbrengst bij een procedure. De berekening van laatstgenoemd bedrag is gebaseerd op recente jurisprudentie.
Als de gedupeerde besluit om te gaan procederen, dan hoeft hij aan Leaseproces niets te betalen. Slecht bij een positief resultaat brengt Leaseproces een percentage van dat resultaat in rekening. Dit is no cure no pay in optima forma. Daarnaast is de cliënt in bepaalde gevallen griffierechten aan de rechtbank verschuldigd.
2. Het is juist dat Leaseproces de kans op verlies van procedures gering acht. Als wij een procedure verliezen verdienen wij niets. Integendeel, dat kost ons alleen maar geld. Zo gauw wij een procedure riskant achten beginnen wij er niet aan.
De VEB noemt als voorbeeld van gedupeerden die hun zaak kunnen verliezen, de groep mensen die indertijd een Dexia-aanbod hebben getekend of die de Vaststellingsovereenkomst Duisenberg-regeling hebben getekend.
Leaseproces heeft nog voor geen enkele gedupeerde uit deze beide groepen een procedure aangespannen. De zaken van mensen die het Dexia-aanbod hebben getekend staan bij ons in de wachtkamer in afwachting van de uitslag van een procedure die loopt voor het gerechtshof. Ook voor de mensen die de Vaststellingsovereenkomst Duisenberg-regeling hebben getekend zal Leaseproces pas een procedure beginnen zodra er uitspraken van de rechtbanken zijn over de vraag in hoeverre de gedupeerden aan die overeenkomst gebonden zijn. Wij slaan de kansen op een postieve uitslag overigens hoog aan, omdat ook hier weer sprake is geweest van pure misleiding.
3. Er zijn wel degelijk honderden uitspraken in aandelenlease-zaken gedaan. Een groot deel van deze uitspraken is te lezen op de website www.platformaandelenlease.nl.
De VEB zegt in dit verband dat de uitspraken een wisselend beeld geven en dat individuele zaken zowel gewonnen als verloren zijn. Ook deze uitspraak is weer misleidend. In werkelijkheid zijn de gedupeerden in vrijwel alle zaken geheel of gedeeltelijk in het gelijk gesteld. In de enkele zaak die door Dexia gewonnen is, had de gedupeerde meestal geen rechtskundige bijstand, zodat hij de juridische argumenten niet of niet op de juiste wijze naar voren heeft kunnen brengen.
4. Ook met de opmerking dat als de procedure verloren wordt, de belegger het risico loopt dat hij veroordeeld wordt in de proceskosten van enkele honderden tot zelfs duizenden euro's, geeft de VEB een volstrekt verkeerde voorstelling van zaken. Dit risico loopt de belegger alleen als hij op alle punten door de rechter in het ongelijk gesteld wordt. Op grond van de huidige jurisprudentie is dit risico bij door Leaseproces aangebrachte zaken vrijwel nihil. Wie op de website van Dexia kijkt, ziet daar een stuk of twintig zaken staan die door Dexia (gedeeltelijk) gewonnen zijn (de honderden zaken die Dexia verloren heeft staan er uiteraard niet bij). In slechts een enkel geval is de gedupeerde in de proceskosten veroordeeld. Ook hier geldt weer dat zij dan vaak vaak geen advocaat hadden ingeschakeld
5. Ook de dreiging van hoger beroep door Dexia is volgens ons zeer theoretisch. Neem alleen maar de uitspraak van het gerechtshof in Den Bosch van 1 februari 2005, waarbij het hof bevestigde dat de contracten moeten worden teruggedraaid als de handtekening van een van de partners ontbreekt. Dit was voor Dexia een zeer cruciale uitspraak. Logischerwijs was zij daarvan in cassatie gegaan bij de Hoge Raad, maar zij heeft dat niet gedaan.
6. Het klopt dat over het jaar 2004 door Leaseproces geen jaarverslag is gedeponeerd. De activiteiten van Leaseproces B.V. zijn echter pas aangevangen op 1 januari 2005. De jaarstukken over 2005 zullen uiteraard tijdig gedeponeerd worden.
7. Het is nog lang niet zeker of de door de rechtbank te Amsterdam opgelegde navordering aan griffierechten houdbaar is. Wij onderzoeken deze kwestie thans met gespecialiseerde juristen. Wij sluiten de mogelijkheid van hoger beroep niet uit.
8. Voor de suggestie dat de financiering van Leaseproces op lange termijn alleen gegarandeerd kan worden door een aanwas van nieuw aangeslotenen, geeft de VEB geen enkele onderbouwing. Deze suggestie van de VEB is dan ook volstrekt ongefundeerd en onjuist. Leaseproces heeft, door haar tariefstelling en lage kosten, een solide financiële basis. Leaseproces verwacht dan ook geen financiers nodig te hebben. Er hebben zich overigens inmiddels wel verschillende financiers aangemeld, onder andere uit de VS.
9. Uit de stelling van de VEB dat zij de Duisenberg-regeling een goede oplossing vindt voor de overgrote meerderheid van de gedupeerden, blijkt dat de VEB haar huiswerk nog steeds niet gedaan heeft. Uit onze cijfers en statistieken blijkt dat slechts een zeer klein percentage van de gedupeerden baat heeft bij deze regeling. De overgrote meerderheid kan veel beter gaan procederen. De jurisprudentie wijst dat glashelder uit. Wij hebben de VEB al geruimte tijd geleden voorgesteld om een bespreking te beleggen, teneinde een en ander toe te lichten, doch de VEB was daarin helaas niet geïnteresseerd.
10. Verder wijst de VEB er nog op dat de achterban van de stichtingen Leaseverlies en Eegalease met 'maar liefst' 76,8 resp. 80,9 procent voor de Duisenberg-regeling zou hebben gestemd. Uit een onderzoek dat in ons bezit is, blijkt echter dat het percentage voor-stemmers rond de 60 ligt, en dat deze voorstemmers bovendien gemanipuleerd zijn door de eenzijdige c.q. onvolledige informatie die hen verstrekt is. De uitslag van deze stemming is dan ook van nul en generlei waarde.
11. Tenslotte vermeldt de VEB dat ruim 50.000 gedupeerden de vaststellingsovereenkomst Duisenberg-regeling hebben gesloten. Wij zien deze mensen dagelijks bij ons op kantoor. Vaak blijkt dat zij een goede kans maken om bij de rechter duizenden of tienduizenden euro's terug te krijgen, die zij bij de Duisenberg-regeling definitief kwijt zijn. Wij willen graag voor deze mensen procederen. Op basis no cure no pay. Waar is de VEB eigenlijk mee bezig om deze mensen te adviseren om voor de Duisenberg-regeling te kiezen?
Met haar ongenuanceerde en ongefundeerde uitspraken wekt de VEB de indruk dat haar Waarschuwing tegen Leaseproces niet is ingegeven door oprechte zorg over de belangen van de gedupeerden, doch er op is gericht om Leaseproces in een kwaad daglicht te stellen.
Amsterdam, 7 april 2006
De strijd wordt harder en heftiger.
Het zal de VEB dwars zitten dat er zich al ruim 13.000 gedupeerden hebben aangemeld voor een verweer tegen hun voorgestelde verplichte Duisenberg regeling!
Ons is onrecht aangedaan en de rechter zal hierover moeten beslissen en niet de eerste de beste figuur met andere belangen als de belangen van ons, aandelenlease gedupeerden.
Het gaat om ONS en JOUW belang en SAMEN gaan wij deze strijd winnen, zonder de VEB fabels.
Groeten,
Piet
Stichting Platform Aandelen Lease
