Hoge raad,
Geplaatst: vr 13 feb 2009 22:30zou iemand in begrijpelijk nederlands dit advies kunnen verklaren, zelf leg ik het uit restschuld kwijt gescholden, inleg en rente kwijt, corrigeer me als ik het fout heb.
Dit advies is hier te lezen :
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BH2815
Een schot voor de boeg dat we ons niet te veel moeten voorstellen als de Hoge Raad het advies over neemt blijkt uit de volgende passage:
3.19 De vraag of de bank heeft voldaan aan de in de jurisprudentie aanvaarde verplichting zich op te hoogte te stellen van de inkomens- en vermogenspositie van de belegger, moet per geval worden beoordeeld. Gebleken is dat de banken, althans in het algemeen, aan deze verplichting niet hebben voldaan. De vraag is dan vervolgens welke gevolgen aan deze tekortkoming zijn verbonden. Daarop kom ik terug bij de bespreking van de verplichting tot het betalen van schadevergoeding. Daarbij teken ik nu reeds aan dat het enkele niet informeren naar het inkomen en vermogen op zichzelf niet tot aansprakelijkheid behoeft te leiden. Ingeval de inkomens- en vermogenstoets, indien uitgevoerd, tot de slotsom zou hebben geleid dat de belegger redelijkerwijs in staat is aan zijn verplichtingen te voldoen, dan kan worden geconcludeerd dat de tekortkoming niet leidt tot aansprakelijkheid. Dat lijkt ook reeds tot uitdrukking te komen in de formulering van deze verplichting, waar wordt gesproken van de verplichting om inlichtingen in te winnen over de inkomens- en vermogenspositie en om de daarop betrekking hebbende gegevens "zo nodig" met de belegger te bespreken en om te voorkomen dat de belegger een overeenkomst aangaat waarvan de mogelijke gevolgen niet in overeenstemming zijn met zijn financiële positie en zijn - uit die financiële positie blijkende - draagkracht te boven zouden gaan.
Ook de vraag of betaalde rente tot de schade behoort, wordt open beantwoord waardoor de rechters de vrijheid houden om hierover zelf de beslissen en er dus m.i. niets verandert vergeleken met de huidige situatie over de norm "schade".
Punt 9 gaat over de door Dexia ingediende grieven.
Punt 10 gaat over de door de gedupeerde ingediende grieven.
In deze specifieke zaak zit wel een pluspunt m.b.t. tot de klachten (grieven) van de gedupeerde:
Middelonderdeel V: schade
Middelonderdeel V.1 klaagt dat 's hofs oordeel rechtens onjuist dan wel onbegrijpelijk is in het licht van hetgeen het hof overigens heeft overwogen, erop neerkomende dat Dexia heeft verzuimd [De T.] op duidelijke en niet mis te verstane wijze te waarschuwen voor het restschuldrisico en heeft verzuimd [De T.] te waarschuwen dat hij gelet op zijn vermogenspositie niet geschikt was voor het product, alsmede in het licht van de stelling van [De T.] dat hij de overeenkomst niet zou zijn aangegaan indien Dexia niet zou zijn tekortgeschoten in haar verplichtingen.
10.26 Dit middelonderdeel is naar mijn oordeel terecht voorgesteld. Het hof heeft geoordeeld dat Dexia onrechtmatig jegens [De T.] heeft gehandeld doordat zij is tekortgeschoten in haar zorgplicht nu zij heeft nagelaten [De T.] in niet mis te verstane bewoordingen te waarschuwen voor de restschuld en heeft nagelaten [De T.] te ontraden de overeenkomst aan te gaan. [De T.] heeft in de door het middel genoemde passages aangevoerd dat hij de overeenkomst niet zou hebben gesloten ingeval Dexia hem had gewaarschuwd voor het restschuldrisico of/en hem had ontraden de overeenkomst aan te gaan. Het hof had, zoals het middel terecht vooropstelt, bij de beantwoording van de vraag of causaal verband bestaat tussen de onrechtmatige daad van Dexia en de door [De T.] gevorderde schade (de restschuld en de reeds betaalde rente en aflossingen) de situatie waarin [De T.] zich thans bevindt, moeten vergelijken met de hypothetische situatie waarin hij zich zou hebben bevonden indien Dexia niet onrechtmatig had gehandeld. Het hof had in dat verband moeten beoordelen of [De T.] in dat geval inderdaad, zoals hij stelt, de overeenkomst niet zou hebben gesloten. […..…] Ik verwijs in dit verband naar hetgeen ik hiervoor in de algemene inleidende beschouwing onder 3 heb opgemerkt. Art. 6:101 BW doet - vanzelfsprekend - evenmin aan het voorgaande af.
De slotsom is dat de bestreden arresten op dit punt niet in stand kunnen blijven en dat vernietiging moet volgen ter verdere behandeling en beslissing.
Middelonderdeel VI: eigen schuld
Ook op dit punt kan 's hofs arrest niet in stand blijven en zal verwijzing moeten volgen.
Slotsom
10.35 De slotsom is dat het principale cassatieberoep slaagt wegens gegrondbevinding van de middelonderdelen V en VI.
11. Conclusie
De conclusie strekt in het principale cassatieberoep tot vernietiging van de bestreden arresten en tot verwijzing ter verdere behandeling en beslissing en in het incidentele cassatieberoep tot verwerping van het beroep.
De klachten van Dexia (incidentele cassatie beroep)worden allemaal afgewezen en de klachten van de gedupeerde (principale cassatieberoep) worden op 2 punten toegewezen
Op zich een positief advies over schade en eigen schuld voor deze gedupeerde, maar is eigenlijk specifiek voor deze zaak en niet voor alle andere lopende en nog te voeren zaken.
Het is te hopen dat de Hoge Raad zich op 5 juni duidelijker uitlaat anders zijn we nog jaren bezig met procederen.
Duidelijk is wel dat we voornamelijk kans maken met procederen op grond van het schenden van de zorgplicht door Dexia en slechts met uitzondering op de andere punten die nu in het geding zijn bij de Hoge Raad en op advies van de plv. PG klaar staan voor afwijzing.
Juridische vraagstukken zoals over het Dexia Aanbod, de Duisenbergeregeling, de opt out procedure, verjaring van de vernietiging, minderjarigen, depot constructies e.d. zijn niet ter sprake gekomen in deze cassatiezaak.
Groeten,
Piet
