PLATFORM AANDELEN LEASE

Is het eigenlijk niet mogelijk om deze rechter in rechte voor vergoeding van de ontstane schade tengevolge van zijn hardnekkig gemaakte fouten aan te spreken? Misschien wel eerst een onderbouwde klacht deponeren bij de president van de rechtbank in Almelo en tegelijkertijd bij Rechtspraak.nl want deze willekeur neemt toch echt het laatste beetje vertrouwen dat er misschien nog in de Nederlandse rechtspraak rest, volkomen weg.

Het is toch raar dat je voor het krijgen van een bepaalde uitspraak afhankelijk bent van hoe de rechter er over denkt. Het zou toch overal hetzelfde moeten zijn. Ik begrijp steeds minder van het Nederlandse rechtssysteem. Of moet ik zeggen dat ik steeds meer begrijp dat het eigenlijk een soort loterij is waar we aan mee doen? Het is gewoon niet te bevatten dat dit soort dingen gebeuren.

In een eerdere posting werd al melding gemaakt van de uitspraak door de rechtbank Almelo over het toekennen van de vernietiging door de partner die niet had meegetekend op het contract.
Het zal de rechter van der Veer veel pijn doen om deze uitspraak te doen.
Al jaren heeft hij volgehouden dat de partner niet hoefde mee te tekenen en in vele vonnissen heeft hij dit argument gehanteerd waardoor veel gedupeerden al hun geld zijn kwijtgeraakt.
Hier de uitspraak door hem die hem zeker een slapeloze nacht heeft bezorgd (of juist een feest omdat hij het zo lang heeft kunnen uithouden) :
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 092008.htm

Hij wijst zelfs een verjaring van de vernietiging zoals Dexia eiste af!
Uiteraard zijn wij heel blij met de winst van deze gedupeerden, maar daarnaast ook bedroeft met het verlies in de afgelopen jaren van vele ander gedupeerden die het slachtoffer zijn geworden van deze m.i. zeer onbekwame rechter.
Onze rechtspraak is een willekeur van persoonlijke meningen van rechters en geen rechtspraak zoals het in onze democratie en rechtsstaat Nederland behoort te zijn!!

Groeten,
Piet

Op 24 september 2008 deed de rechtbank Den Bosch een uitspraak in een zaak tussen een gedupeerde, de tussenpersoon en Dexia Bank.
Vanaf 1 september is de functie en benaming procureur verdwenen en vervangen door het woord advocaat.
Dat schept verwarring in uitspraken.
De in de uitspraak genoemde advocaat hoeft dus niet de advocaat van de betreffende partij te zijn.
In deze zaak is Holla Poelman van Leeuwen advocaten procureur en geen advocaat .
Ik had eerder melding gemaakt dat dit wel zo was, dat is dus niet juist.
Nog even over Holla Poelman van Leeuwen advocaten.
Dit kantoor is niet één van de snelste is op het gebied van dagvaarden en er voor zorgen dat er z.s.m. een uitspraak komt.
Een aantal klanten is hierdoor weggegaan bij Holla Poelman van Leeuwen en….een aantal daarvan heeft inmiddels een uitspraak dankzij een nieuwe advocaat die wel van wanten weet.
En alle Dexia klanten van Holla Poelman van Leeuwen…. die zitten helaas nog steeds te wachten.
Misschien helpt het toesturen van een potje sambal.

De uitspraak in de bovengenoemde zaak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BF3273

Dat Holla Poelman van Leeuwen niet zo goed ligt bewijst ook het volgende artikel.
Hieronder een paar stukjes hieruit :

Gevoelige knauw voor Allen & Overy in klantonderzoek
Het vermaarde Allen & Overy krijgt een gevoelige knauw in het jaarlijkse Incompany 100-onderzoek naar klanttevredenheid bij afnemers van zakelijke dienstverlening. De waardering voor het kantoor zakte vergeleken met vorig jaar met bijna een punt, naar 6,44. Ook Holla Poelman van Leeuwen krijgt ervan langs: de waardering daalde van 7,10 naar 6,35. Holla is daarmee hekkensluiter onder de advocatenkantoren. Winnaar van de editie 2008 is Van Doorne: het advocatenkantoor scoorde een 8,11, en is daarmee overall de beste zakelijke dienstverlener van Nederland.

De onderzoeksresultaten werden vorige week donderdag gepresenteerd in het Amstel Hotel in Amsterdam. Aan het online-onderzoek, uitgevoerd door Blauw Research, namen in totaal 4.164 zakelijke beslissers deel. Specifiek ten aanzien van advocatuur en notariaat gaven 764 beslissers een oordeel. Ze beoordeelden de kantoren op zestien aspecten, ondergebracht in vier categorieën: knowhow, prijs, service en resultaat.

Onderkant
Die tevredenheid is vast niet terug te vinden aan de onderkant van de scorelijst. Holla Poelman van Leeuwen staat in de overall lijst op plaats 159 (totaal 173), Allen & Overy op 155.

Bron: http://www.advocatie.nl/page?1,2918

Groeten,
Piet

Helaas zijn er niet zoveel uitspraken van aandelenlease uitspraken bekend van andere rechtbanken als Amsterdam.
Sommige rechtbanken worstelen al jaren met Dexia zaken zonder eigenlijk te weten wat ze hiermee aan moeten met als gevolg dat deze zaken jaren lang werden en worden aangehouden.
Dit , en zeer terecht, tot groot onbegrip van de gedupeerden.
Hier tegenover staat dat sommige rechters zoals onze vrienden Kluin uit de regio Roermond, den Tonkelaar uit Arnhem en van der Veer uit Almelo.
Zij hebben zich nergens wat van aangetrokken en hebben hun eigen recht gesproken tot zij werden teruggefloten door het gerechtshof of Hoge Raad.
Gelukkig waren een aantal rechtbanken verstandig en hebben de hulp ingeroepen van het E-Team uit Amsterdam. Dit Effectenlease Team bestaat uit een aantal rechters die zich alleen maar bezig houden met de Dexia zaken. In eerste instantie waren zij alleen bezig voor de rechtbank Amsterdam, maar later zijn zij ook uitgeleend aan een aantal andere rechtbanken zoals b.v. rechter Schoorl aan Tilburg, rechter van der Pol aan Alkmaar en rechter Voskens aan Rotterdam.
Uiteraard werden de uitgangspunten van de rechtbank Amsterdam ook gehanteerd door deze rechters in zaken die aanhangig waren gemaakt bij andere rechtbanken.
Zo ook de zaak van 26 augustus 2008 bij de sector Kanton Brielle van de rechtbank Rotterdam.
Het vonnis was conform de voorbeeld uitspraken en gezien de verhouding inkomen en leasesom kwam cat 3 uit de koker van de rechter.
Ondanks cat 3 toch een beter resultaat als de Duisenberg regeling.
De uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 082008.htm

Groeten,
Piet

Op 12 maart heeft de rechtbank Zutphen eindelijk uitspraak gedaan in een al vele jaren lopende eegalease zaak.
Dexia heeft de gedupeerde gedagvaard in en periode toen Dexia nog dacht rechtszaken te kunnen winnen.
Daarna heeft Dexia haar uiterste best gedaan om deze, door hun zelf aangespannen, rechtszaak zo lang mogelijk te vertragen en keer op keer uitstel gevraagd.
Helaas ging de rechtbank hier ook elke keer in mee.
Zelfs op het verzoek van Dexia om de zaak op te schorten in verband met de komende uitspraak door de Hoge Raad.
Dat de Hoge Raad in de te vonnissen zaak niets zal zeggen over het eegalease argument werd maar even vergeten door Dexia en helaas ook door de rechtbank.
De gedupeerde was het niet eens met de schorsing en heeft diverse brieven geschreven aan de rechtbank.
Dit heeft resultaat gehad want na vele jaren wachten is er eergisteren, 12 maart 2009, uitspraak gedaan.
De vernietiging werd toegewezen en Dexia moet de inleg terugbetalen, inclusief de wettelijke rente.

De uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 032009.htm

Proficiat voor dit gezin.
Zeker omdat zij deze zaak zonder advocaat hebben gevoerd, het jarenlange dwarsliggen door Dexia hebben weerstaan en op juridische argumenten Dexia hebben verslagen.

Groeten,
Piet

Op 10 februari 2010 heeft de rechtbank Den Bosch een uitspraak gedaan die afwijkend is van de voorbeelduitspraken van het gerechtshof Amsterdam.
Terecht dat de rechtbank Den Bosch de uitspraken door de Hoge Raad negeert en hiermee dus ook de belachelijke uitspraken door rechter Cortenraad van het Hof Amsterdam naar de prullenbak verwijst.

2.3. De arresten van de Hoge Raad geven de rechtbank geen reden om terug te komen op de in het tussenvonnis van 20 augustus 2008 genomen beslissingen.

2.4. De Hoge Raad heeft in de arresten van 5 juni 2009 beslist dat bij de toepassing van de maatstaf van art. 6:101 BW fouten van de afnemer die uit lichtvaardigheid of gebrek aan inzicht voortkomen in beginsel minder zwaar wegen dan fouten van de effecteninstelling. De Hoge Raad hanteert daarom als uitgangspunt dat de effecteninstelling 60% van de schade moet vergoeden en dat 40% voor eigen rekening van de afnemer moet blijven. De rechtbank verwerpt het standpunt van NBG, dat de rechtbank vanwege dat oordeel van de Hoge Raad moet terugkomen op haar beslissing dat NBG 90% van de schade moet vergoeden. De Hoge Raad heeft geen andere maatstaf gehanteerd dan de rechtbank. De Hoge Raad heeft slechts percentages genoemd bij wijze van algemeen uitgangspunt, waarvan in individuele zaken naar aanleiding van de omstandigheden van het geval kan worden afgeweken.

2.25. De rechtbank sluit zich niet aan bij het oordeel van het Hof Amsterdam in zijn arresten van 1 december 2009 (onder meer r.o. 4.32 in LJN: BK4978), dat een verbintenis tot schadevergoeding pas opeisbaar wordt wanneer vast staat dat schade is geleden als gevolg van de niet-nakoming van de zorgplicht. Daarmee wijkt het hof af van de Parlementaire Geschiedenis (MvA II, blz. 475) en de vaste jurisprudentie van de Hoge Raad, dat een vordering tot schadevergoeding opeisbaar wordt op het moment waarop de schade wordt geleden dan wel geacht moet worden te zijn geleden.

De uitspraak door de rechtbank Den Bosch is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BL6584

Groeten,
Piet

Op 19 juli 2010 heeft de rechtbank Alkmaar locatie Hoorn een mooie uitspraak gedaan in een Dexia zaak. De gedupeerden hadden mr. Martijn Bonefaas van Van Diepen van der Kroef Advocaten als advocaat.
Het tussenvonnis van 30 juni 2008 is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 062008.htm
Het tweede tussenvonnis van 23 maart 2009 is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BH7058
Het derde tussenvonnis van 5 oktober 2009 is helaas niet gepubliceerd.

De Dexia gedupeerde heeft het Dexia aanbod getekend, maar de eega niet en ook niet de eerste twee aandelenlease contracten.
Het gaat om 3 contracten uit juni 1999, maart 2000 en januari 2001
De eerste 2 overeenkomsten zijn in januari 2006 vernietigd door de eega en voor de derde wordt vernietiging door dwaling en onrechtmatige daad geëist.
In het tweede tussenvonnis staat over het laatste o.a. :

Lease-overeenkomst III

3.28. Ten aanzien van lease-overeenkomst III vordert [eisers] vernietiging danwel ontbinding op de gronden als hierboven kort weergegeven.

3.29. Dexia heeft ook ten aanzien van deze overeenkomst erop gewezen dat het beroep van [eiser] niet ontvankelijk is dan wel afgewezen moet worden nu door hem het Dexia Aanbod is aanvaard. De kantonrechter volgt Dexia op dit punt. Ten aanzien van [eiseres] geldt echter dat zij het Dexia Aanbod niet heeft mee getekend en zij derhalve de mogelijkheid heeft om in rechte deze overeenkomst voor te leggen

Over de vernietiging en de verjaring
Beiden hebben een aparte bankrekening
Dexia stelt dat de vernietiging is verjaard en dat het Dexia Aanbod is getekend.
De rechter:

2.7. Naar het oordeel van de kantonrechter kan uit deze verklaringen genoegzaam als vaststaand worden afgeleid dat [Y] niet door middel van raadpleging van bankafschriften op de hoogte is geraakt van bestaan van de onderwerpelijke leaseovereenkomsten, nu zij immers heeft verklaard niet de bankafschriften van de bankrekeningen waarmee [X] betalingen aan Dexia verrichtte heeft ingezien. Voorts blijkt uit de beide getuigenverklaringen dat [Y] naar aanleiding van een telefoontje met Dexia - dat gelet op hetgeen [X] heeft verklaard in het voorjaar van 2003 moet hebben plaatsgehad - op de hoogte is geraakt van de lease-overeenkomsten. Aldus moet worden geoordeeld dat het (bewijs)vermoeden dat [Y] meer dan driejaar vóór 26 januari 2006 kennis had van de lease-overeenkomsten, door [X] en [Y] is ontzenuwd.

2.8. Dat [X] heeft verklaard dat hij dacht dat hij op zijn initiatief [Y] heeft verteld van de lease-overeenkomsten, terwijl [Y] heeft verklaard dat het telefoontje met Dexia de aanleiding was om haar man te vragen naar de lease-overeenkomsten, maakt dit niet anders. Immers, [X] heeft verklaard op dit punt niet meer zeker te weten hoe het is gegaan. Verder stemmen de verklaringen van [X] en [Y] in zodanige mate met elkaar overeen en zijn zij zo gedetailleerd, dat de kantonrechter onvoldoende grond ziet om aan de geloofwaardigheid van die verklaringen te twijfelen

.

Over de derde overeenkomst oordeelt de rechter als volgt en dit is opmerkelijk:

2.12. Met betrekking tot lease-overeenkomst ïïl overweegt de kantonrechter als volgt. Hierboven bleek al dat de Dexia Aanbod Overeenkomst er wel aan in de weg staat dat [X] deze overeenkomst in rechte aantast, maar dat geldt niet voor [Y], nu zij immers niet aan de Dexia Aanbod Overeenkomst is gebonden.

2.18. Ten aanzien van de restschuld stelt de kantonrechter voorop dat uit lease-overeenkomst III voldoende duidelijk kenbaar was dat een geldlening werd verstrekt, dat het geleende geld werd belegd in effecten, dat [Y] over het geleende bedrag rente was verschuldigd en dat het geleende bedrag moest worden terugbetaald ongeacht de verkoopopbrengst van de effecten. Op de gronden zoals door de Hoge Raad en het Amsterdamse hof is overwogen, is de kantonrechter van oordeel dat hieruit volgt dat wat betreft de (na verrekening van voordeel resterende) schade bestaande uit restschuld ook in beginsel 1/3 deel daarvan vanwege eigen schuld voor rekening van [Y] behoort te blijven.

2.20. Dexia heeft zich op het standpunt gesteld dat op grond van het voorafgaande de vordering wat betreft lease-overeenkomst III tot een bedrag van € 8.269,45 toewijsbaar is (zie akte wijziging eis). In zoverre hebben partijen derhalve geen geschil (meer), zodat dit deel van het gevorderde aldus tot voormeld bedrag toewijsbaar is. Nu uit de stukken blijkende gegevens niet volgt dat de vordering op dit punt tot een hoger bedrag toewijsbaar is, zal het overige gevorderde worden afgewezen.

Beslissing

De kantonrechter:

in conventie

I. verklaart voor recht dat artikel 1:88 BW op de lease-overeenkomsten I en TI en de verlengingen daarvan van toepassing is en dat de lease-overeenkomsten I en lï en de verlengingen daarvan buitengerechtelijk zijn vernietigd;

II. veroordeelt Dexia in het kader van de lease-overeenkomsten I en II aan [Y] te betalen € 10,727,46, te venneerderen met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 5 februari 2006 tot aan de dag der algehele voldoening;

III. veroordeelt Dexia in het kader van de lease-overeenkomst III aan [Y] te betalen € 5.505,47, te vermeerderen met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 5 februari 2006 tot aan de dag der algehele voldoening;

IV. veroordeelt Dexia in de kosten van de procedure aan de zijde van [Y] gevallen, inclusief de kosten van het incident tot op heden begroot op:
- voor verschuldigd griffierecht € 105,00
- voor explootkosten € 84,87
- voor salaris van gemachtigde € 1.950,00
totaal: € 2.139,87
een en ander, voor zover verschuldigd, inclusief btw;

in reconventie

VII. veroordeelt [Y] aan Dexia te betalen € 812,80, te vermeerderen met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 4 november 2007 tot aan de dag der algehele voldoening;

De einduitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 072010.htm

Groeten,
Piet

Het volgende gaat dan wel niet om een Dexia zaak maar de overeenkomsten zijn hetzelfde en dramatisch te noemen voor de aandelenlease gedupeerden.

En dan hebben we uitspraken van de Hoge Raad in 2009 die duidelijkheid moeten geven in de aandelenlease affaire (waar de gedupeerden niet blij van worden), dan hebben we de uitspraken van het gerechtshof Amsterdam eind 2009 (waar de gedupeerden al helemaal niet blij van worden), en dan komt de rechtbank Den Haag met een eigenzinnige uitspraak doe kant nog wal raakt en aangeeft dat onze rechtspraak, van de Hoge Raad tot en met de gewone rechter, het spoor volledig bijster is.
De rechtbank Den Haag trekt zich niets aan van de uitspraken van de Hoge Raad of welk gerechtshof of rechtbank ook en is van mening dat als je de maandtermijnen van het contract had kunnen betalen er helemaal geen sprake is van welke rechtsovertreding dan ook wat kan lijden tot enige schadevergoeding.
Dit is een gunstig uitgangspunt voor alle dieven, oplichters en fraudeurs.
Als je slachtoffer het had kunnen lijden dan moet hij niet klagen, ondanks wat je het slachtoffer hebt aangedaan.
Dat het slachtoffer belazerd en opgelicht is doet hier niets toe.
Het gaat hier om een Levob Hefboom zaak waarde Hoge Raad heel duidelijk over was: 60 % van de schade voor rekening van Levob, maar de rechtbank Den Haag denkt hier heel anders over en veroordeeld de gedupeerde tot betaling van alles wat Levob eist.
Hoe gek moet het nog in Nederland worden met een dergelijke rechtspraak?

De uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 012011.htm

Groeten,
Piet