PLATFORM AANDELEN LEASE

Nergens ligt vast c.q. staat geregiststreerd ,zoals wettelijk is voorgeschreven (en zoals contractueel in de diverse overeenkomsten civielrechtelijk tussen gedupeerden en Dexia is overeengekomen) dat de aandelen traceerbaar zijn tot individeule rechtspersonen c.q. effectenleasecliënten.
Zie verklaring Dexia, zie rapport AFM, zie vonnis inzake WBP.

Hoe kan een Rechter dan in hemelsnaam straks tzt stellen dat de aandelen die Dexia zelf ( toevallig met noemenswaardige verschillen in aantal en qua datum al helemaal verschillend) in haar bezit heeft aandelen betreffen TEN BEHOEVE VAN gedupeerden.
Mr P. aan de Kerk is in de rubriek bij trosradar als jurist ook heel helder over, zie de waardevolle postings van hem ,waarvoor dank.
Grote banken hebben altijd vele soorten aandelen in bezit en handelen daar dagelijks mee, maar wel ten behoeve van winst voor zichzelf.
De schamele steekproef van maar 26 contracten, nota bene door Dexia zelf aangeleverd over een periode die Dexia zelf mocht aangeven is een farce.
Dan nog zonder controle op de 2e en 3e tranche aankopen.
En ook niet gekeken naar de vermeende VERKOOP van deze NIET TEN BEHOEVE VAN gedupeerden met opties afgedekte aandelen.
Zie in dit verband het artikel in LegioNieuws van april 1997, nr.2 van de optieafdeling van bank Labouchere, waarin de heer D. Diepbrink, aangeeft dat bij het aandelenleaseproduct WinstVerdrieDubbelaar gewerkt wordt met zogenoemde ‘over the counter’ opties.

Of de rapporten van de AFM zijn geheim ( boetes voor DEXIA) of ze rammelen zodanig dat een echte deskundige zich een breuk zou lachen, ware het niet dat de materie en gevolgen te treurig hiervoor zijn.
Pure wanprestatie ten behoeve van 5 miljard euro.

Het is de AFM niet mogelijk gebleken om op basis van de beschikbare gegevens een aansluiting te maken tussen de gegenereerde verzamelorders en door Dexia uitgevoerde transacties op Euronext Amsterdam.

ER IS DUS NIKS GEKOCHT OP DE AMSTERDAM EXECHANGES ZOALS HET VOORBLAD VAN HET WINSTVERDRIEDUBBELAARCONTRACT AANGEEFT.

EN ER IS OOK NIETS OP NAAM VAN DE DEELNEMERS GEKOCHT ZOALS DE BIJGEVOEGDE FISCALE OPINIE VAN BRUINZEEL VAN DER GRAAF, BELASTINGADVISEURS UIT DEN HAAG AANGEEFT

De AFM heeft vastgesteld dat Dexia in ieder geval gedurende de periode van december 2000 tot en met december 2005 ten behoeve van de afnemers van de door haar aangeboden effectenleaseproducten de aandelen waarop die producten betrekking hebben (1) tijdig zijn geleverd op de daarvoor bedoelde depotrekeningen bij RBC Dexia én (2) voorzover voor de nakoming van haar verplichtingen jegens die afnemers noodzakelijk, behouden. De AFM acht het aannemelijk, maar heeft dit niet feitelijk vastgesteld, dat aan de leveringen een aankoop is voorafgegaan.

Zelfs voor de eerste tranche is aankoop niet bewezen, laat staan voor de 2e en 3e NIET onderzochte tranches.
Als Dexia deze 1e tranche al aangekocht zou hebben ( dus niet op de AEX zoals het contract aangeeft en niet op naam zoals de fiscale bijsluiter zwart op wit aangeeeft) dan gebruikte en behield Dexia deze eerste tranche aandelen voor het onverhoopte geval dat een eigenwijze client de daadwerkelijke levering van zijn aandelen op zou eisen.
Dit waren er maar een paar, dus Dexia kocht nimmer en nooit die overige tranches aan.
Met opties werd een en ander geregeld volgens heer D. Diepbrink.

Zie in dit verband het artikel in LegioNieuws van april 1997, nr.2 van de optieafdeling van bank Labouchere, waarin de heer D. Diepbrink, aangeeft dat bij het aandelenleaseproduct WinstVerdrieDubbelaar gewerkt wordt met zogenoemde ‘over the counter’ opties.

Ja hoor, de bewijzen voor aankoop aandelen zijn geleverd!?

Na lang oponthoud is de lang verwachte uitspraak er toch gekomen. Er is veel ophef geweest over de vraag of Dexia nu wel of niet heeft kunnen of willen bewijzen dat de betrokken aandelen uit de leasecontracten daadwerkelijk zijn aangekocht. (Los van de vraag of zij wel op wettelijke wijze volgens de Wge goed zijn afgeleverd). Interne stukken van de accountant van Dexia (Pwc-rapport) vond de rechter niet voldoende.

Een en ander werd moedig in een rechtzaak ingebracht door mr. W.A. Tonckens te Amsterdam en hier en daar bijgestaan door Beursklacht BV.

Het verloop van de procedure na het tussenvonnis van 4 januari 2006 is te lezen op de site van Platformaandelenlease (PAL)
http://www.platformaandelenlease.nl/Uitspraken/Arnhem18072007.htm

2.1. De rechtbank volhardt bij hetgeen in eerdere tussenvonnissen is beslist. In het
tussenvonnis van 16 februari 2005 heeft de rechtbank Dexia in de gelegenheid gesteld te bewijzen
(1) dat de bulkorder WV3D-TOO is verwerkt door Amsterdam Exchanges N.V., thans Euronext Amsterdam, de houder van de effectenbeurs,
(2) dat de bijschrijving van de op grond van deze bulkorder verkregen aandelen in het
girodepot dat DSS aanhoudt bij Euroclear Nederland, is verwerkt door Euroclear en
(3) dat zij terstond na de bijschrijving van de aandelen in het verzameldepot een
kennisgeving aan de gedaagde heeft gezonden, zoals art. 25 lid 1 Wge dwingend
voorschrijft.
Dexia heeft van deze mogelijkheid gebruikt gemaakt door schriftelijk bewijs aan te dragen.
Thans ligt onder meer ter beoordeling voor de vraag of Dexia in het haar opgedragen bewijs
is geslaagd.

Opvallend is dat de antwoordakte van Dexia kennelijk genoeg was om tot vonnis te komen. Of mr. W.A. Tonckens nog verder verweer heeft kunnen voeren is niet duidelijk. Toch weer een uitspraak met een raar smaakje. Deze zaak werd op de valreep plotseling geschorst en kwam het door de Amsterdamse rechter gelaste en omstreden AFM-onderzoek op grond van de Wet Collectieve Afhandeling Massaschade (WCAM) er tussen. Die uitslag was ook al niet voor alle partijen even duidelijk of tot volle tevredenheid. Ook in deze zaak zijn onbetwist gebleven zaken en de (bij de conclusie na niet gehouden enquête) oorzaak van onduidelijkheid. Ook wanneer gesteld wordt dat een ”derde deel van de bewijsopdracht als niet relevant onbesproken kan blijven.”

In de antwoordakte hervatting na schorsing van Dexia van 23 mei 2007 heeft Dexia verschillende producties ingebracht.

Dexia verwijst naar deze producties en stelt daarmee te hebben aangetoond dat de uit de clearing resulterende transacties tussen DSS en Effectenclearing ter zake van de op de bulkorder betrekking hebbende beurstransacties werden afgewikkeld door mutaties in de administratie van Euroclear als beheerder van de girodepots.

De Arnhemse rechter is in deze uitspraak de volgende mening toegedaan:

2.3. De rechtbank is van oordeel dat uit alle stukken, met name de door Dexia in de conclusie na niet gehouden enquête overgelegde, en de daarop gegeven toelichting, voldoende is komen vast te staan dat Dexia daadwerkelijk aandelen ten behoeve van [X] heeft verworven. Uit de stukken blijkt dat Dexia aandelen voor zichzelf heeft verworven teneinde op de overeengekomen data aan haar verplichting tot levering van de aandelen te kunnen voldoen.

Aha, hier komt dus het voldoende aankopen en kunnen leveren van aandelen weer op de proppen net als in het AFM-rapport. Maar een bank koopt toch altijd en regelmatig voor diverse cliënten aandelen. Ik zou die “beelden uit de administratie” wel eens willen zien.

De bestelling van Dexia zou "opgeknipt" geheel conform de normale handelswijze zijn verricht. De gewenste beursaankooporder zou daarom niet geproduceerd kunnen worden?

De “opknipping” van de bulkorder zou tevens een “ [..]niet door [X] betwiste gang van zaken dat de bulkorder opging in alle andere bestellingen van interne en externe opdrachtgevers onbetwist zijn gebleven ..” met als gevolg dat “[..]in het midden [kan] blijven of de door [X] genoemde artikelen van toepassing zijn op de relatie tussen partijen en of die artikelen een dergelijke verplichting meebrengen.[..]” en “Uit de niet weersproken beschrijving van de praktijk van de effectenhandel is immers gebleken dat het door [X] gewenste overzicht met geïndividualiseerde productcode VW3D-TOO niet beschikbaar is.”

Niettemin kan nu worden gesteld “ 2.9. Uit het voorgaande volgt dat Dexia is geslaagd in het door haar te leveren bewijs.”

Echt hoor. Er zijn aandelen gekocht!

Met vriendelijke groet,

Okerene

Dit bedoelen ze nou met "een er naar toe pratende rechter ", het vervolgens "je eigen oren geloven", gevolgd door " het als klatergoud verkopen " aan de samenleving, om te besluiten dat "zo'n hoop door Dexia aangedragen feiten en omstandigheden kunnen worden aangemerkt als zijnde van algemene bekendheid ( in de beurswereld dan toch..... ) en derhalve geen nader bewijs behoeven".

De man/vrouw, die de "bulkorder" samenstelt, vervolgens de deur uit doet (en daar ook nog verantwoordelijk voor zou kunnen zijn ?????? ), heeft volgens mij de makkelijkse en toch prima verdienende baan ter wereld.
Maakt niet uit wat en hoeveel hij bestelt, is altijd goed. Mocht het de ene keer te veel zijn dan "knipt hij er wat af, bij een te kort dan veegt hij de "geknipte" snippers er weer bij!!!

Dus je bedoelt zo'n beetje " ïn house matching "van Dexia?????

Dat ook ja

Als de aandelen niet zijn gekocht , vraagt de rechter wat je schade is .
Nou op de eerste plaats , waren de aandelen enorm gestegen ,
wat weer tot gevolg is , dat er over de jaren meer divident uitbetaald wordt , en als je geweten had , dat ze niet werden gekocht .
Dan was je ook niet in zee gegaan , met Dexia , dus dwaling .
En met een rente van 12% , als je dat geweten had , kon je nooit geen winst maken , dus de schade is aantoonbaar ,ik wil iedere rechter mijn contract aanbieden ,als hij denkt dat ik winst maak over 10jaar .
Hier is niet een persoon opzettelijk misleid , maar 100 duizenden .
En de straf van de rechter moest zijn, de hele inleg terug .
Voor de gewone man werd deze staf wel toegpast .
En Dexia komt hier gewoon met weg , onbegrijpelijk .[/b]