Hoorzittingen rechtbank Amsterdam

[jeanjean]

Piet,
Heel erg bedankt voor deze bijdrage.
Veel gedupeerden zullen denk ik net zoals ik blij zijn met deze toegevoegde info.

JJ

[Piet]

Op woensdag 31 oktober was PAL aanwezig bij 5 hoorzittingen.

09.30 uur de eerste zaak
De rechter begint weer met het doornemen van de laatst ontvangen stukken van beide partijen.
De rechter vraagt hoe het ontstaan is.
In 1997 per post ongevraagd informatie ontvangen over mooie financiële producten (Winstverdubbelaar). Het was een duidelijk verhaal en er kon volgens de informatie niets mis gaan.
In 1999 weer schrijven gehad, nu over het I.B. plan.
Toen wel gebeld en gevraagd naar de risico’s .
Het antwoord was dat het goed ging met de economie en u niet bang hoefde te zijn want het wordt alleen maar beter.
Altijd de inleg terug. De folders gaven ook aan wat er voor winst te behalen valt.
Alles leek betrouwbaar en nooit het gevoel gehad dat het anders zou zijn.
In 2000 weer een I.B. plan afgesloten met dezelfde redenen.
De rechter vroeg waarom de Winstverdubbelaar was verlengt.
Er was nog steeds vertrouwen. De brief van LegioLease gaf dit aan. Alles ging goed en het zou alleen maar beter gaan.

Dexia had over het verhaal van de gedupeerde dat de inleg altijd terugkwam de opmerking dat er geen inleg was maar rente en rente natuurlijk nooit wordt terugbetaald, dat weet toch iedereen.
Dexia vergeet dat de meeste folders niet praten over rente of lening, risico's of een eventuele schuld.
Dexia probeerde de gedupeerde omver te praten door te verwijzen naar de letterlijke tekst van het contract. Daar staat het en alles wat er omheen is gezegd of in de folders staat moet je maar vergeten. Op het contract staat je handtekening en niet op de folder en wat er tijdens de telefoongesprekken gezegd zou zijn wordt weersproken door Dexia.
Dexia kronkelt alle kanten op, zegt dat alles duidelijk in het contract staat en weerspreekt alles. De rechter is zeer geïrriteerd hierover en laat dit duidelijk merken.

Over naar de cijfers.
Dit levert de bekende discussies op over b.v. een vermogen uit een erfenis, maar dit geld is direct in een hypotheek gestort dus is er geen sprake van vermogen. Maar ja, Dexia probeert zo van alles en suggereert en manipuleert.
De rechter geeft ook aan waarom de rechtbank vraagt naar het vermogen.
Met meer vermogen kun je meer risico’s lopen dus kun je makkelijker geld gebruiken en betalen als het mis gaat. Weinig vermogen geeft aan dat je niet veel risico’s kan lopen.

De rechter vraagt of een minnelijke schikking bespreekbaar is.
De gedupeerde wil wel maar Dexia geeft aan dat dit een schoolvoorbeeld is voor de Duisenberg regeling, dus geen schikking. De rechter merkte nog wel even fijntjes op dat er in een eerder contract winst was behaald waardoor er geen sprake was van een korting op de restschuld en dus de Duisenberg regeling concreet niets inhield…..
Uitspraak op 21 november.

10.30 uur de tweede zitting
Weer de vraag of de laatste stukken zijn ontvangen, waarna de rechter begon met vragen stellen over hoe het begonnen was en waarom.
Er waren 4 contracten,waarvan de 3 depotlease zaken inmiddels geschikt waren.
In 1999 is ook een Overwaarde Effect afgesloten, waarbij de eerste 5 jaar vooruitbetaald zijn.
Dit is via Spaar Select gebeurd. SS belde om te vragen of er een eigen woning was en of er overwaarde opzat. Dat was zonde om er niets mee te doen en er werd een afspraak gemaakt.
SS is langsgekomen en alles klonk goed en geloofwaardig.
Als eenvoudige mensen hadden zij geen verstand van financiële zaken en de financieel adviseur van SS kwam goed en betrouwbaar over.
De rechter vroeg of zijn niet in de gaten hadden dat het om hele hoge bedragen ging waarvoor zij verplichtingen waren aangegaan.
Het verhaal van de adviseur was echter geruststellend en wat in de contracten stond begrepen zij niet, maar de adviseur zei dat ze daar niet op hoefden te letten, na 5 jaar krijgen zij veel meer als zij betaald hadden.
De rechter vroeg aan e echtgenote of zij wist waarvoor de tweede hypotheek was , waar zij op had meegetekend. Zij wist dit niet omdat alle financiële zaken door haar man werden gedaan en daar vertrouwde zij op. Zij was ook niet aanwezig bij het gesprek met de financieel adviseur.
De rechter vroeg dit omdat het contract niet was meegetekend door haar en dus was vernietigd.
Dexia beroept zich echter op verjaring omdat het contract pas in februari 2006 was vernietigd.
De gedupeerde gaf aan dat zij pas in mei 2003 bekend werd van het feit dat er contracten waren getekend. Toen werd pas bekend dat er iets fout zat door informatie van de familie over de aandelenlease affaire.
Het gezin is door deze situatie behoorlijk overspannen geraakt omdat het over grote bedragen ging die zij nooit konen ophoesten. Uit ellende is met behulp van de familie een nieuwe hoge hypotheek afgesloten om alles te kunnen betalen.
De gedupeerden waren zichtbaar geëmotioneerd en af en toe moest er een kleine onderbreking komen.
De rechter gaf aan dat dit vaak voorkomt tijdens de hoorzittingen en het niet alleen stapels papieren waren waar het om ging, maar dat het de rechtbank bekent was dat er ook veel leed is onder vele gedupeerden en de rechtbank hier zeker niet aan voorbij ging.

De cijfers.
De rechter vroeg zich af of zij de 60 maanden termijn moet aanhouden of het (eerdere)moment van beëindigen. Dexia ziet graag dat de 60 maanden termijn wordt aangehouden.
Dit geeft in de situatie dat er eerder is gestopt echter een vertekend beeld.
Als je de 60 maanden termijn hanteert dan moet je dus ook berekenen wat er b.v. aan dividend ontvangen had kunnen worden en wat er nog betaald had moeten worden aan termijnen.
Weer zat er verschil tussen wat de gedupeerden opgaven en Dexia omtrent het ontvangen dividend.
Verrekende dividenden zijn door Dexia meegerekend als betaalde dividenden.

Tijdens de hele zitting legde de rechter uit aan de gedupeerden wat er gebeurde en waarom al die vragen en cijfers nodig waren.
De rechter vroeg of er een mogelijk was om een schikking te bespreken.
Beide partijen gaven aan hierover te willen parten.
De zitting werd geschorst.
Na overleg is er een schikking bereikt. De gedupeerden kunnen nu de ellende achter zich laten en zich weer richten op de toekomst. Een toekomst zonder de dreigbrieven van Dexia en de vrees om nog meer geld te moeten betalen
De rechter sloot vervolgens deze emotionele zitting.


11.30 uur de derde zitting
Weer de vraag hoe het tot stand was gekomen en waarom.
De gedupeerden gaven aan dat het alleen ging om 3 Allround Sparen contracten en niet om de andere, eerder afgesloten, contracten.
De zoon van de gedupeerden kende Gianni Romme en deze gaf hem informatie de mogelijkheid om snel te kunnen sparen. Spaar Select nam vervolgens contact op met de gedupeerden en maakte een afspraak.
Al eerder was er een financieel adviseur thuis geweest om contracten te verkopen.
Nu werden de oude contracten beëindigd en nieuwe contracten afgesloten.
Dat dit alleen maar extra provisie voor de adviseur betekende was niet bekend.
De gedupeerde wilden sparen voor later omdat hij binnen een paar jaar zou stoppen met werken.
De Spaar Select man kwam vertrouwelijk en geloofwaardig over. Er is niet gesproken over leasen, de naam Spaar Select en de naam van het contract Allround Sparen gaf aan dat er gespaard zou worden.
De rechter vroeg of er was geïnformeerd naar inkomen, vermogen en dat soort dingen. Dat was dus niet gebeurd en ook Dexia gaf aan dat er alleen een BKR toets was gedaan.
Dat de adviseur had gesproken over sparen bij zijn klanten wilde de advocaat graag aantonen door een bandopname waarop dit te horen was. De rechter had hier echter geen oren naar.
Dexia gaf aan dat de winst bij een eerder contract nooit via sparen kon gaan en er dus duidelijk belegd was.
Dexia verwees ook naar het contract want daar staat alles duidelijk in. Het was heel simpel volgens Dexia want alles stond op één A-viertje, dus wat is daar zo moeilijk aan en wat Spaar Select had gezegd, ach ja, had je maar beter moeten lezen.
Dexia blijft hameren over rente en met rente kun je nooit sparen.
Dat Spaar Select en Allround Sparen anders aangeven vergeet deze Dexia vertegenwoordiger maar even.
De rechter vroeg vervolgens naar inkomen, vermogen, opleiding en beleggers ervaring.

De cijfers.
Weer de 60 maanden cijfers per contract.
Hierna vroeg de rechter of er een mogelijk was om een schikking te bespreken.
De rechter gaf ook al aan dat hij zat te denken aan cat 2 bij een uitspraak dus dit konden de beide partijen meenemen in het gesprek.
De zitting werd geschorst, maar Dexia had waarschijnlijk de hint van de rechter niet begrepen want een redelijke schikking werd niet aangeboden.
Vonnis op 5 december.

13.30 uur de vierde zitting
De rechter begon weer met een algemeen praatje en dat er aan het einde van de zitting een mogelijkheid was om over een schikking te praten als beide partijen dit willen.
Gecontroleerd werd of beide partijen de laatste stukken hadden ontvangen en vervolgens werd aan de gedupeerden gevraagd hoe alles is gegaan.
Er is via de post ongevraagd een brochure ontvangen.
Dit zag er goed uit en men zag dit als een appeltje voor de dorst en wilde wat sparen voor later, dus werd het W3D contract getekend. Een maand later zijn zij getrouwd.
De rechter vroeg of zij de brochure wel goed hadden gelezen want hierin werd over beleggen gesproken.
De gedupeerde gaf aan dat er wel iets was gelezen over aandelen, maar zich niet had gerealiseerd wat dit precies betekende.
De gedupeerde gaf aan dat het moeilijk is om je terug te plaatsen in de situatie van 6 jaar geleden, met de wetenschap die je nu hebt over dit soort contracten.
Het was bij hem ook niet doorgedrongen wat het precies voor een constructie was.
Na 3 jaar was het contract afgelopen en werden zij met een schuld geconfronteerd. Dit was onbetaalbaar dus uit armoe werd het contract maar verlengd.
Het nieuwe/verlengings contract is toen niet door de echtgenote getekend.
In de tussentijd had de gedupeerde een brief van LegioLease ontvangen over een geweldig nieuw product, de W10 D. Met een klein bedrag per maand is hij akkoord gegaan met een W10 D contract.
Ook dit contract is niet door de echtgenote ondertekend.
In 2003 kwam de aandelenlease affaire in de media en toen pas realiseerden de gedupeerde zich wat hij aangegaan was. Toen verschenen ook de eerste berichten dat ook de eega had moeten mee tekenen en werden de contracten door de echtgenote vernietigd. Dat was in februari 2003.
Dexia gaf aan dat de echtgenote op de hoogte was van de contracten, iets wat de gedupeerden al eerder hadden aangegeven.
De rechter vertelde echter dat het een schriftelijk vormvereiste is dat de eega mee tekent en dat het er niet toe doet dat de eega aanwezig was bij de contractondertekening.
Er was een mogelijkheid op het contract voor de tweede handtekening en Dexia had kunnen weten dat beide partners moesten tekenen.
Het is dus de schuld van Dexia dat er niet door beide partners is getekend.
Dit is een interessante uitspraak door deze rechter tijdens de zitting.
Dexia betwist dat de verlenging ook door de eega had moeten worden ondertekend, immers zij waren nog niet getrouwd toen het contract was afgelopen. Daarnaast ging het om een verlenging en niet om een nieuw contract. Dit werd tegengesproken door de gedupeerde. Er werd een nieuw contract aangeboden, dus was er sprake van een nieuwe overeenkomst.
Dexia kwam hier ook niet uit en struikelde over zichzelf of het nu een verlenging was of een nieuw contract.

De cijfers.
Beide partijen vergeleek de inleg, betaalde restschuld en ontvangen dividend
De persoonlijke gegevens werden besproken, inkomen, vermogen, opleiding en beleggers ervaring.
De gedupeerden hadden o.a. echter niet de gevraagde belastingaangiften overhandigd .
De rechter was hier niet blij mee omdat ze zo niet kon beslissen in welke categorie de gedupeerden zouden komen.
Het is dus belangrijk om alle gevraagde gegevens te overleggen anders loop je de kans op een minder goede categorie indeling!
De rechter gaf aan dat het in dit geval niets zou uitmaken. Hiermee liet ze doorschemeren dat zij de vernietiging zou toewijzen.

Vervolgens werd er gevraagd of beide partijen wilden praten over een schikking. Beide partijen wilden dit wel dus werd de zitting geschorst.
Helaas begreep Dexia ook dit keer de hint van de rechter niet en werd de schikking van Dexia afgewezen.
Vonnis op 5 december.

15.00 uur de vijfde zitting
De rechter begon ook deze zitting met een algemeen praatje, de mogelijkheid om aan het einde een schikking te bespreken en vroeg beide partijen of de laatste stukken waren ontvangen.
De rechter vraagt hoe alles is gegaan.
En weer was het Spaar Select die contact opnam en dat er allerlei mogelijkheden waren om iets met je geld te doen.
Gezellig bij de koffie werd van alles besproken en het kon niet mooier. Na 5 jaar brengt het veel op en er waren geen risico’s. Nee, je zou wel stom zijn als je het niet deed.
De inleg kreeg je altijd terug, alleen als er oorlog komt zou het mis gaan, maar ja…
Dat het een contract was voor 15 jaar werd er even niet bij verteld en dat het geen inleg was maar rente en dat er een lening werd afgesloten en er zelfs restschuld kon ontstaan…. Je moet mensen natuurlijk niet wijzer maken als ze zijn.
De gedupeerden voelden zich verschrikkelijk opgelicht en belazerd, hebben een slechte tijd gehad en nog steeds, slapeloze nachten over de financiële ellende en al die emoties kwamen er tijdens de zitting uit. Het vertrouwen in de medemens was volledig weg.
Het werd een zeer emotionele zitting.

Er zijn meerdere keren contracten afgesloten.
De rechter vroeg of zij de contracten gelezen hadden.
De gedupeerden gaven aan het niet te snappen, ze hadden lage opleiding en hadden een volledig vertrouwen in de financieel adviseur van Spaar Select. Daarom was er ook niet verder gevraagd.
De eerste contracten waren 5 x een Altijd Doen Plan toen een Allround Effect en een Capital Effect.
Zij hadden wat geld geërfd en wilden geld sparen voor de studie van de kinderen zodat zij beter in de maatschappij terechtkwamen als zij en zij wilden zelf wat geld hebben als ze stopten met werken.
Na de Altijd Doen Plan is er op advies van Spaar Select weer een Capital Effect en Allround Effect afgesloten. Dit gebeurde buiten de echtgenote om als verrassing.
Deze laatste contracten zijn vernietigd door de echtgenote.
De gedupeerde was er zo van overtuigd dat dit goede contracten waren dat hij zelfs collega’s had aangeraden om het te doen. Hier heeft hij veel spijt van.
Dexia gaf aan dat de vernietiging verjaard was omdat de gedupeerden een en/of rekening hadden.
De echtgenote gaf aan dat zij zich niet met de financiën bemoeide en nooit afschriften bekeek of openmaakte.
Daarnaast was het een eenmalige storting geweest, dus was er geen sprake van maandelijkse afboekingen.
Pas na de uitzending van Radar heeft de echtgenote kopieën van de contracten opgevraagd en toen bleek dat er meer contracten waren afgesloten als zij wist.

Het was voor de rechter moeilijk om een goed beeld te krijgen van de volgorde van alle handelingen, het afsluiten van de contracten, over sluiten van de contracten en hoe de erfenis is gebruikt. De gedupeerden waren door hun emoties erg onsamenhangend en verwarrend in hun verhaal.
Dexia zag de erfenis natuurlijk als vermogen om zo de gedupeerden in cat 3 of 4 te krijgen.
De rechter vroeg Dexia of er geïnformeerd was naar het inkomen van deze mensen.
Dexia vertelde vol trots dat er loonstrookjes waren overlegd.
De rechter vroeg vervolgens hoe het dan mogelijk was dat deze mensen met een beperkt inkomen dan zulke hoge leningen met zulke risico’s mochten afsluiten van Dexia.
Dexia gaf aan dit niet te weten.

De rechter begon weer over de vernietiging.
De rechtbank gaat er van uit dat de datum van de eerste afschrijving van de en/of rekening de datum is van kennis van een contract.
Binnen 3 jaar moet er dus vernietigd worden of de gedupeerde moet gemotiveerd kunnen aangeven waarom zij/hij het pas later wist.
Vervolgens is het aan Dexia om te bewijzen dat dit niet waar is.
De rechter beslist vervolgens.

De cijfers.
Dit blijft een probleem omdat Dexia van alles door elkaar gooit. Dividenden van het ene contract worden verrekend met een ander contract .
Winsten van het ene contract worden niet uitbetaald maar verrekend met een ander contract zodat de eindafrekening weer anders wordt. In deze zitting bleek dat ook door Dexia weer fouten of onduidelijkheden in de eindafrekeningen worden gemaakt zodat Dexia het huiswerk opnieuw moet doen
Al met al een Babylonische spraakverwarring waar ook niet alleen de rechter maar ook Dexia niet uit komt als het gaat om per contract de schade te bepalen. Dexia geeft dit in deze situatie toe en zal e.e.a. uitzoeken en de juiste gegevens aanleveren.
Dexia vraagt ook weer wat nu eigenlijk het vermogen van de gedupeerden was ( gezien b.v. de erfenis). Dit is echt spijkers op laag water zoeken en zoveel mogelijk de hoorzitting verstoren.
Dit is niet alleen irritant voor de gedupeerde maar ook (merkbaar) voor de rechter.

Dexia wil dat het belastingvoordeel wordt meegeteld met het inkomen.
Komen we weer terug op wat ik eerder schreef, wat wordt nu eigenlijk onder netto loon verstaan.
Uiteraard was er weer een verschil wat er nu daadwerkelijk is uitgekeerd is door Dexia.
De rechter vroeg of de gedupeerde akkoord ging met de berekening van Dexia.
De gedupeerde gaf aan niet akkoord te gaan omdat Dexia onbetrouwbaar was.
Zij was de constante stroom van dreigbrieven zat.
Zelfs de opt out verklaring werd door Dexia afgewezen, terwijl daar geen enkele reden voor was.
De gedupeerde ervaart dit als terreur en gelooft Dexia totaal niet meer in alles wat er gezegd wordt.
Er moet een einde komen aan al die dreigbrieven.
Door Spaar Select en Dexia is het hele vertrouwen in de medemens verdwenen.
Niemand wordt meer vertrouwd.
En weer winnen de emoties het en zoals al vaker in deze zitting wordt er even gestopt voor een glaasje water.
De advocaat van de gedupeerden heeft tijdens de hele zitting de gedupeerden zeer goed bijgestaan.

De rechter vraagt of er een mogelijk is om tot een schikking te komen.
Beide partijen willen wel praten over een schikking en de zitting wordt geschorst.
Na de schorsing geven beide partijen aan dat er een schikking is bereikt en de rechtszaak werd dus beëindigd.
Ook dit was weer een emotionele zitting waarover natuurlijk nagepraat moest worden en het was al bijna donker toen wij als laatste de rechtbank verlieten en ons in de file stortten.

Vandaag waren niet alleen zittingen waar advocaten de gedupeerden bij stonden.
ARAG, de rechtsbijstandverzekeraar, heeft al een aantal zittingen gehad en kwam vandaag zeer professioneel over, zo ook JuroFoon die ook regelmatig in Amsterdam is voor hoorzittingen.

Heb je zelf binnenkort ook een hoorzitting, wil je hier meer over weten of wil je van te voren een keer een zitting meemaken om te weten wat je te wachten staat, neem contact op met PAL via telefoon 0348- 498345 of e-mail info@platformaandelenlease.nl.

Groeten,
Piet

[Piet]

Hoorzittingen 28 november 2007

Die dag waren er 5 hoorzittingen.

De eerste hoorzitting.
Dit ging om 4 Profit Effect contracten (vooruitbetaald) en draaide om de zorgplicht.
De rechter legt het doel van de hoorzitting uit en vertelt wat de mogelijkheden daarna kunnen zijn, n.l. een datum vonnis of een schorsing om een mogelijke schikking te bespreken.
De rechter vraagt om te vertellen hoe het allemaal tot stand gekomen was.
Er was een tussenpersoon langs geweest om te praten over het oversluiten van een lening.
Hij had een goed aanbod waarmee je na een tijd je lening mee kon aflossen en er zelfs nog geld aan over kon houden.
De rechter stelt een paar vragen.
Is er naar de financiele situatie gevraagd?
Er is toen niet naar de financiële situatie gevraagd volgens de gedupeerde.
Snapte je waar je aan begon en zo niet, heb je daar geen vragen over gesteld?
De gedupeerde snapte het niet maar had het volste vertrouwen in de financieel adviseur en zijn moie praatjes.
Pas na het afsluiten van een hypotheek kwam men er achter dat er een BKR registratie was en toen er na 3 jaar weer betaalt moest worden kwam men er achter dat er iets helemaal fout zat.
De rechter vroeg waarom er 4 contracten waren afgesloten en niet één.
De gedupeerden gaven aan dat zij dat niet wisten en de tussenpersoon dat beter vond.
De vraag werd ook aan Dexia gesteld.
Dexia gaf aan dat je met 4 contracten zelf een keuze had welke en wanneer deze te beëindigen.
Met 1 contract was er geen keus.
De volgende vraag aan Dexia was waarom er niet naar de financiële situatie van de gedupeerden was geïnformeerd.
Dexia vertelde dat er alleen een BKR toets was gedaan en er verder niets over kon zeggen omdat zij er niet bij waren geweest.

De cijfers
Er werd vergeleken of de bedragen van de betaalde inleg, restschuld en dividenden overeenkwamen.
Tevens verzocht de rechter de cijfers aan te leveren bij 60 maanden.
De advocaat van de gedupeerde verzocht om de berekening te nemen van de eindafrekening en niet die na 5 jaar.
Ook Dexia wilde dit wel.
Na een kleine discussie met de rechter werd dit weer ingetrokken.

Persoonlijke omstandigheden.
Beide gedupeerden hadden een lage opleiding, maar wel een redelijk gezamenlijk inkomen.
Er was geen vermogen, alleen schuld.

De rechter vroeg of er nog vragen waren, nee.
Vervolgens de vraag hoe nu verder?
De rechter vroeg of er ruimte was voor het bespreken van een schikking.
Hij gaf tevens aan dat hij overdacht te gaan vonnissen in cat. 3 wegens het inkomen.
Beide partijen wilden wel overleggen en er werd geschorst.
Het overleg mislukte waardoor de rechter vonnis gaat doen en wel op 9 januari

De tweede hoorzitting.
Dit ging om een Capital effect en later een Profit Effect en was een zorgplicht zaak.
Korte uitleg van de rechter over de bedoeling van de hoorzitting.
De rechter gaf aan dat de rechtbank nu probeerde om nu zo veel mogelijk de verkorte procedure te hanteren. Dus na de dagvaarding een reactie door Dexia en direct daarna de hoorzitting.
Dit is een interessante en goede ontwikkeling.
De rechter gaf ook aan dat er aan het einde van de hoorzitting een mogelijkheid was om in overleg met elkaar tot een schikking te komen.
De rechter vroeg de gedupeerden hoe het was gegaan met het afsluiten van de contracten.
Een tussenpersoon was langs geweest en vertelde dat je met dit contract na 5 jaar je inleg had verdubbeld. Het verhaal was overtuigend en het echtpaar, in de 60, sloot een Capital Effect af en betaalde de 5 jaar in één keer.
Dit deden ze i.v.m. de verkoop van hun huis en zij wilden dit geld niet doelloos op een lage renterekening laten staan.
Na een half jaar kwam er weer iemand van hetzelfde kantoor en vertelde hetzelfde verhaal.
Nu werd er een Profit Effect afgesloten en werden de eerste 4 jaar in één keer betaald.
De rechter vroeg aan de gedupeerden of er was verteld dat het ook wel eens niet zou verdubbelen en in de min kon eindigen. Wist u wat het voor contracten waren en wat het precies inhield. Heeft u ook vragen gesteld aan de tussenpersoon ?
De gedupeerden geloofde het verhaal van de tussenpersonen en hadden blind vertrouwen in deze mensen en de bank. Er was niet verteld dat het ook wel eens anders zou kunnen gaan.
De rechter vroeg ook of er vragen over het inkomen en de financiële omstandigheden waren gesteld.
Deze vragen waren niet gesteld.
De rechter vroeg aan Dexia om een reactie.
Dexia gaf aan dat er alleen maar een BKR toets was gedaan.

De cijfers.
Er werd nu besproken of beide partijen dezelfde cijfers hadden over de betaalde inleg, de restschuld en het ontvangen dividend per contract.
Tevens gaf Dexia de cijfers na 60 maanden waar de rechter naar had gevraagd.
Het blijft raar dat de rechtbank dit bij alle soorten contracten toepast en niet alleen bij de contracten van 15 en 20 jaar, zoals eigenlijk de bedoeling zou moeten zijn.
Immers, deze contracten waren berekend op een financiële draagkracht tot 5 jaar en niet op het betalen van 15 of 20 jaar. Dat was ook de reden dat de rechtbank de 5 jaar termijn hanteert.
Bij contracten van 10 jaar of korter lag dit anders. Helaas heeft de rechtbank alles op een hoop gegooid.

Volgende punt waren de persoonlijke omstandigheden.
Het echtpaar had een lage opleiding, was ruim in de 60 jaar en hadden geen beleggerservaring.
Het vermogen was klein en gedeeltelijk gebruikt voor de contracten en bedoeld voor de oude dag voorziening.

Er waren verder geen vragen en de rechter vroeg of beide partijen wilden proberen om er via een schikking alsnog uit te komen.
Hij liet doorschemeren te overwegen om de gedupeerden in cat 2 te plaatsen, gezien de opleiding, leeftijd en bestemming vermogen.
Er werd geschorst, maar beide partijen kwamen er niet uit waardor de rechter als datum vonnis 9 januari opgaf.

De derde hoorzitting.
Een jong gezin had een Overwaarde Effect afgesloten, hypotheek verhoogd en vooruit betaald.
Een zorgplichtzaak dus, maar wel met een addertje onder het gras….het Dexia Aanbod.
De rechter begon met een inleiding en vertelde de bedoeling van de zitting.
Er was nadere informatie nodig om een goed oordeel te kunnen vellen en tevens om te kijken of er ruimte was voor een schikking
De laatste ontvangen stukken werden besproken en de rechter vroeg vervolgens hoe het allemaal was begonnen en gegaan.
De gedupeerden waren zeer emotioneel en dat was de hele zitting duidelijk te merken.
Spaar Select (weer SS !) was thuis geweest om te kijken naar de financiële situatie.
SS bood een contract aan waar je goed mee kon sparen, waar geen risico’s aan vast zaten en waarmee je niets kon verliezen. De overwaarde van het huis werd gebruikt dus het koste niets.
Het gezin verwachte het eerste kindje en zag dit als sparen voor de kinderen gezien zij zelf een laag inkomen hadden.
De rechter vroeg of de gedupeerden begrepen wat het contract betekende.
Het ging om veel geld, de hypotheek werd verhoogd en in het contract werd over aandelen gesproken. Had je het contract wel gelezen en begrepen?
Zij snapten niet wat er allemaal instond, het was te technisch.
Daarom hadden zij de tussenpersoon gevraagd wat het betekende wat er stond en deze had het erg positief en mooi uitgelegd en later kwamen zij er achter dat ze voorgelogen waren.
Pas na uitzendingen op TV over dit soort contracten kwamen zij er achter dat het anders was als SS had verteld. Na de 5 jaar vooruitbetaling bleek dat zij maandelijks moesten gaan betalen.
Na het betalen van een paar maandtermijnen was het geld echter op, er werden nog een paar termijnen betaald met het geld wat zij leenden/kregen van familie om de gaten te vullen.
Daarna werden de betalingen stopgezet nadat eerst Dexia was benaderd om te zeggen dat het geld op was.
Maar.. zei de rechter, nu komt het probleem : u heeft getekend voor het Dexia Aanbod!
Hoe is dat gegaan.
Er is onder dreigement getekend. Zij werden regelmatig op diverse tijdstippen van de dag, overdag en ’s avonds, gebeld door Dexia dat zij moeten tekenen of betalen anders zou de deurwaarder komen en beslag leggen op de spullen en het huis verkocht worden. Later kwamen daar ook de brieven en telefoontjes van het incasso bureau nog bij.
Onder deze druk hadden zij het Dexia Aanobd getekend en daarna ook nog eens de hardheidsclausule aangevraagd omdat zij geen geld hadden om te betalen.
Er is ook nog tegen SS gezegd dat zij niet meer konden betalen en SS gaf aan dat zij maar het Dexia Aanbod moesten tekenen.
De gedupeerden waren radeloos en wisten ook niet met wie zij dit konden bespreken.
De rechter gaf aan dat zij wel hadden getekend voor het Dexia Aanbod en er dus aan vast zaten.
Het was immers een vaststellingsovereenkomst volgens de rechter.
En hier verschillen wij van mening want het Dexia Aanbod is GEEN vaststellingsovereenkomst !
Later meer hierover.
Het contract was ook nog eens vernietigd door de niet meegetekenden echtgenote waardoor alles wat daarna werd getekend niet rechtsgeldig is volgens de advocaat van de gedupeerde.
Het Dexia Aanbod deelt dus mee in de vernietiging.
De advocaat gaf ook nog aan dat er grote geestelijke druk was gezet op deze jonge, laag opgeleide mensen. Dit was gewoon een pistool tegen het hoofd zetten en zeggen, nu tekenen of je huis word verkocht en je spullen worden in beslag genomen.
Hier kun je als jong gezin met een lage opleiding niet tegen op, dus teken je.
Ook de aangevraagde hardheidsclausule bracht geen verlichting in de financiële ellende en werd dus afgewezen.
De rechter vroeg aan de gedupeerden of zij begrepen hadden wat het Dexia Aanbod betekende wat zij tekenden.
De gedupeerden wisten dit niet hadden alleen een A 4tje gezien en getekend om te voorkomen dat zij hun huis en inboedel zouden kwijtraken .
Dit A4tje zat ook in het dossier en de rechter vroeg aan Dexia waar het volledige pak van het Dexia Aanbod was.
Dexia gaf aan dat het inderdaad ongelukkig was dat het niet in de stukken zat.
De rechter vond de hele situatie erg ongelukkig en complex.
De rechter vond dit ook een schrijnend geval en vroeg of er een mogelijkheid was om te kijken of in deze zaak een schikking mogelijk was.
Dexia gaf nog aan dat het Dexia Aanbod naar alle kanten was gestuurd.
Ook hiermee wordt m.i. bevestigd dat het dus nooit als vaststellingsovereenkomst kan worden gezien.

De zaak werd geschorst en na lange onderhandelingen gaven beide partijen aan dat er een schikking was bereikt.
Al met al weer een emotionele zitting waarin duidelijk was hoe Dexia te werk ging m.b.t. het onder druk zetten van mensen en gedupeerden met de rug tegen de muur stonden en eigenlijk onder dwang het Dexia Aanbod tekenden.

Het Dexia Aanbod en de discussie of het wel een Vaststellingsovereenkomst is.
De Aanbodovereenkomst is simpelweg een aanvulling op de oorspronkelijke aandelenleaseovereenkomsten was en als zodanig onder hetzelfde (huurkoop-)regime valt en blootstaat aan de diverse vernietigingsmogelijkheden.
Dexia plakt er het etiket van vaststellingsovereenkomst op en vindt dat die apart van de aandelenleaseovereenkomst moet worden beoordeeld.
Als er een schikking is bereikt tussen 2 partijen om het geschil op te lossen dan wordt er een Vaststellingsovereenkomst opgemaakt.
Dexia heeft echter ALLE klanten, zonder overleg en zonder dat er sprake was van een geschil, het Dexia Aanbod toegestuurd.
Het gerechtshof Amsterdam buigt zich over deze materie en het Dexia Aanbod. Het is te hopen dat er snel een uitspraak komt.

De vierde hoorzitting.
Het is een zorgplicht zaak en gaat om een alleenstaande die met een erfenis een Troefplan en 2x een W3D heeft afgesloten.
De rechter begint weer met een inleiding zoals in de eerdere zittingen.
De rechter controleert of beide partijen de laatst verstuurde stukken hebben ontvangen.
Vervolgens vraagt de rechter om te vertellen hoe het allemaal gegaan is en waarom er overeenkomsten zijn gesloten.
Via de post zijn er diverse folders ontvangen over aanbiedingen.
De leefsituatie van de gedupeerde was op dat moment wat onzeker en ze had net een erfenis gekregen.
Ze zocht een goede bestemming voor dit geld om later wat meer zekerheid in haar leven te hebben.
Ze had Dexia nog gebeld en gevraagd hoe het allemaal werkte.
Er is toen door Dexia niet gesproken over schuld, alleen maar over geld verdienen.
Ze had het volste vertrouwen in de banken want als je die niet meer kon vertrouwen, wie dan wel.
De rechter merkte op dat er in het contract wel over aandelen werd gesproken.
De gedupeerde gaf aan niet te weten wat hat allemaal precies betekende, je legt in en je verdient wat.
Pas achteraf is er gemerkt dat het om een lening ging.
De rechter vroeg waarom er kort daarna weer contracten zijn afgesloten.
De folders bleven maar komen en het zag er betrouwbaar uit.
Toen ze via de TV en kranten erachter kwam waar ze voor getekend had kwam er veel stress en spanning in haar leven, ze wist niet hoe hier mee om te gaan.
Via een belangen organisatie kwam ze bij een advocaat en die heeft toen alles geregeld.
De rechter vroeg Dexia om een reactie.
Dexia gaf aan dat er geen specifieke doelgroep was en gewoon iedereen werd benaderd.
Dat is natuurlijk niet waar. Toen Aegon aan aandelenlease begon waren het bewust alleen de rijke mensen in de 60 % belastinggroep die werden benaderd. Toen Aegon wist dat de belastingaftrek zou verdwijnen verviel deze groep en kwamen de modale en onder modale mensen aan de beurt, op dezelfde manier geselecteerd als toen de rijke groep.
Alles stond duidelijk in de folders en de contracten en de gedupeerden hadden gewoon beter moeten lezen, volgens Dexia
Dexia stelde dat de folder van het Troefplan duidelijk was.
De advocaat gaf aan dat er van een eenzijdig scenario was uitgegaan, er werden koersstijgingen van 15 % als voorbeeld genomen in de folders terwijl Dexia/Aegon wist dat je van een gemiddelde van 8 % moest uitgaan.
Daarnaast voelde je je al eigenlijk verplicht om het contract te tekenen omdat werd aangegeven dat de aandelen al gekocht waren voordat je het contract ontvangen had.
Samen met de handtekening op het aanmeldingsformulier voelde hat aan als een verplichting om te tekenen.
De rechter vroeg aan Dexia hoe het zat met de aankoop al voordat het contract getekend was.
Dexia gaf aan dat dit het risico van de bank was en bedoeld was om de klant meer duidelijkheid te geven.
De rechter vroeg of Dexia informatie over de financiële positie van de gedupeerde had ingewonnen en of de klant in staat was om aan de gevolgen van een negatieve opbrengst te voldoen.
Het bekende antwoord : alleen de BKR toets.

De cijfers.
Vergeleken werd of beide partijen dezelfde getallen hadden over inleg, restschuld en ontvangen dividend. Ja ook dividend, want volgens Dexia had de klant maar liefst 3, 80 euro en daarna nog eens 84,86 euro ontvangen. Dexia, als miljarden bank, let op de kleintjes en op elke cent!

De rechter vroeg of het bespreken van een schikking mogelijk was.
De rechter gaf aan dat zij overwoog om de gedupeerde in cat 1 te plaatsten, gezien de inkomsten.
Dexia was het daarmee niet eens en verwees naar een belastingaangifte, terwijl de rechter al had aangegeven dat zij naar het jaarinkomen keek.
Dexia vroeg dit omdat in het jaar van afsluiten de gedupeerde inkomen had uit een erfenis en daardoor in een andere categorie zou komen.
De rechter trapte hier gelukkig niet in en gaf fijntjes aan dat zij wel uitmaakte van welke cijfers zij uitging in haar beslissing.

Er werd geschorst, maar tot een schikking kwam het niet en dus wordt er vonnis gewezen.

De vijfde hoorzitting.
Het gaat om 8 verschillende contracten die door de partner vernietigd zijn.
De rechter begon weer met de gebruikelijke uitleg en de vraag aan de gedupeerden hoe het allemaal was gegaan.
Het gesprek kwam al snel bij de vernietiging.
Vijf contracten waren binnen de 3 jaar vernietigd en drie erbuiten.
Dus met de vernietiging van de 5 contracten zitten zij volgens mij wel goed.
Nu nog de andere drie
De gedupeerden hadden ieder een eigen rekening, maar dat was wel een en/of rekening.
Ieder had zijn/haar eigen financiële administratie en taak en sparen zij op een aparte spaarrekening.
Ieder maakt zijn eigen post open en de en/of rekening was alleen voor calamiteiten zodat men het van elkaar kon overnemen.
De rechter stelt echter dat juridisch gezien de niet meegetekende partner dus kennis heeft van het betalingsverkeer op de bankrekening van de ander.
De rechter wil de gedupeerden echter de gelegenheid geven om aan te tonen dat betalingen echt gescheiden plaats vonden.
Dit houd in alle bankafschriften van de jaren 1999 t/m 2002 van beide rekeningen overhandigd gaan worden aan de rechter.
De rechter vroeg de beide partijen nog wel of er ruimte was om een schikking te bespreken.
Die was er dus werd er geschorst.
Helaas, ook dit overleg liep op niets uit en zal de rechter, na ontvangst van de gevraagde bescheiden, vonnis wijzen.

Het viel wel op dat Dexia in 4 van de 5 zaken tegen de rechter enthousiast deed over de bereidheid om te praten over een schikking, maar eenmaal op de gang de hakken in het zand zette en niet leek te begrijpen wat de rechter bedoelde met de toespelingen omtrent een mogelijk vonnis.

Op naar de volgende zittingsronde.
Wil je ook eens een hoorzitting bijwonen en de sfeer proeven, laat het weten via info@platformaandelenlease.nl en we zoeken een dag uit die jou schikt.
Moet je zelf naar een hoorzitting en wil je dat PAL er ook bij is, stuur even een e-mail en wij proberen er bij te zijn en informatie te geven over de gang van zaken bij de hoorzitting zelf.

Groeten,
Piet

[Piet]

Op 4 december 2007 waren er 6 hoorzittingen bij de rechtbank Amsterdam.
PAL was bij één aanwezig.

Het was een eegalease / zorgplicht zaak met een verrassende wending.
De rechter begon weer te vertellen over het doel van de zitting: het verstekken van inlichtingen voor een correct vonnis en de mogelijkheid om een schikking te bespreken om een vonnis te voorkomen.
De gedupeerden waren telefonisch benaderd door Legio Lease over het Korting Kado.
Er kon niets misgaan, de AEX was de afgelopen jaren met 20 % gestegen en na 3 jaar hoefde er niets meer betaald te worden.
De rechter vroeg waarom het contract was afgesloten.
Het was een gunstige manier van sparen voor onverwachte uitgaven en op het niet al te hoge inkomen van de gedupeerden (gezin met 2 kinderen).
De rechter vroeg of de gedupeerde besefte dat het om beleggen ging.
Nee, belangrijkste was 3 jaar betalen en daarna niet meer en er na 10 jaar meer aan over houden als er voor betaald is.
Er is nog gevraagd of er risico’s aan waren en dat was niet zo.
De rechter vroeg of de overeenkomst was gelezen.
Ja, maar de folder was overtuigend genoeg en wat in het contract stond besefte de gedupeerde niet echt.

Het tweede contract was een Overwaarde Effect (met vooruitbetaling) via, daar zijn ze weer!!, Spaar Select.
Dit was om eerder te stoppen als hij 60 werd en aanvulling pensioen.
Deze droom verdween als sneeuw voor de zon toen hij er achter kwam wat de contracten inhielden toen grote restschulden opdoemden i.p.v. het beloofde geld door de financieel adviseur van Spaar Select
Nu is de gedupeerde over de 60 en moet hij blijven werken.
Daarnaast heeft ook zijn vrouw een baan moeten nemen.
Hoezo van je oude dag genieten!
De rechter vroeg of de gedupeerde iemand anders had gevraagd over dit soort financiële producten, b.v. om een second opinion.
Nee, want Spaar Select suggereerde sparen en vaneen grote organisatie als Spaar Select en van de financieel adviseur werd kwaliteit en eerlijkheid verwacht net zoals je in de gezondheidszorg kon verwachten waar de gedupeerde werkte.
De gedupeerde kom kaartjes winnen voor schaatswedstrijden als de financieel adviseur langs mocht komen om de financiële situatie te bekijken.
De gedupeerde hield van schaatswedstrijden, dus werd een afspraak gemaakt.
Uw overwaarde van het huis is niet benut, dood geld, zonde, met uw overwaarde kan de bank zorgen dat u een mooie aanvulling op uw pensioen krijgt.
De financieel adviseur van SS maakt een mooi Persoonlijk Financieel Plan, waar alleen gesproken werd over een spaarplan en niets over leasen of aandelen.
Het kost u niets dus of u even hier wil tekenen.
En dat gebeurde, in vol vertrouwen van deze eerlijke voorlichting.

De rechter vroeg of Dexia wilde reageren.
De ontvangen folder van het Korting Kado was duidelijk en dat er later bij het Overwaarde Effect dividenden werden verstrekt gaf dus aan dat het om aandelen ging en niet om een spaarplan en dat had de gedupeerde dus kunnen weten.
De rechter vroeg od Dexia geïnformeerd had naar de financiële situatie van de gedupeerden.
Nou ja, aldus Dexia, niet helemaal maar toch wel, want er was een toets geweest, maar daar was niets meer van terug te vinden.
Maar, vraagt de rechter, als er volgens Dexia een toets is geweest, hoe hadden jullie dan een contract kunnen verkopen, waarbij na 5 jaar een bedrag van meer dan 900 euro per maand moest worden betaald en het gezin had slechts een inkomen van totaal 1700 euro per maand….
Het bleef stil aan de kant van Dexia.

Maar Dexia kwam vervolgens met een sterk punt, dachten zij.
De gedupeerden hadden de 2 contracten vernietigd maar ruim na 4 jaar dus was er sprake van verjaring .
Het bleek echter dat er i.p.v. 2003 2004 was geschreven.
Maar zei Dexia, waar is dan die vernietigingsbrief van 2003.
Die was er niet, maar wel het bewijs van dat een aangetekende brief was verstuurd naar Dexia en Dexia had een paar dagen later in een antwoordbrief geschreven dat zij de vernietiging niet erkende.
Dus was er bewijs en ook dat er binnen 3 jaar was vernietigd.
Ja, zie Dexia, maar dan niet voor het Korting Kado, want mevrouw heeft aangegeven dat zei wist van het contract en dat was in 1999 afgesloten.
Dat was natuurlijk ook wel bekend bij de gedupeerden en was ook geen probleem, want dit contract ging het slechts om een paar duizend euro en bij het Overwaarde Effect om vele tienduizenden euro’s .
De rechter merkte op dat de vordering van de gedupeerden niet goed was geformuleerd.
Het is wel belangrijk om gedetailleerd aan te geven hoeveel je vordert per contract en wat je vordert.
In dit geval o.a. de bedragen die betaalt zijn plus de wettelijke rente vanaf het moment van vernietigen van het ene contract en de wettelijke rente vanaf de eerste betaling i.v.m. nietigheid bij het tweede contract.

Even tussendoor.
In sommige uitspraken las ik dat de BKR registratie niet verwijderd hoefde te worden omdat dit niet gevorderd was.
Iets wat niet gevorderd kan ook niet toegewezen worden.
Let op dit soort dingen in je eigen zaak.

De rechter ging over tot de cijfers.
Bij het Korting Kado was een klein verschil met de betaalde inleg tussen beide partijen.
Dit kwam omdat Dexia dividend verrekend had met niet betaalde termijnen. Dit werd ter plekke opgelost
Men was het wel met elkaar eens over de restschuld en de betaalde dividenden.
Bij het Overwaarde contract was men het met elkaar eens over de inleg, restschuld en ontvangen dividend.

De persoonlijke omstandigheden.
Dexia gaf aan dat de inkomsten bij de belastingopgave hoger waren als de jaaropgave.
De rechter vroeg waarom dit relevant was?
Dexia wilde graag dat de juiste cijfers bekend waren.
En weer vroeg de rechter waarom dit dan zo belangrijk was, dat Dexia hier al een aantal minuten over doorging.
Want zei de rechter, bij het overwaarde Effect is er sprake van vernietiging en bij het korting Kado was er sprake van categorie indeling en daarvan was duidelijk dat de gedupeerden gezien hun inkomen niet in cat 1 terechtkwamen en gezien het lage bedrag van de totaal overeengekomen leasesom en het ontbreken van vermogen ook niet in cat2, dus in categorie 3 terechtkwamen.
En zo was de rechter goed op dreef en kende deze zitting diverse leermomenten voor beide partijen.
Daarnaast gaf de rechter aan dat er toch diverse gevraagde documenten niet opgestuurd waren.
In deze zaakwas dit nu niet interessant, maar als het iets anders was gelopen dan had de rechter niet voldoende gegevens om een goed oordeel te kunnen vellen over het toe te kennen bedrag.
Weer een belangrijk leermoment, dus zorg dat je advocaat alle gegevens heeft waar de rechter om heeft gevraagd want het kan zo maar zijn dat door het ontbreken hiervan de rechter niets anders kan dan minder toewijzen.

De rechter vroeg of beide partijen wilden overleggen over een schkking.
De gedupeerden gaven aan dat er een paar dagen voor de zitting nog een schikkingsvoorstel van Dexia was ontvangen en afgewezen, dus had het nog wel zin.
Dexia antwoordde positief, het had zeker zin om nog even te overleggen.
Ja logisch, de situatie was duidelijk anders als vóór de zitting.
Toen was er, voor Dexia, eigenlijk alleen sprake van zorgplicht maar tijdens de zitting bleek dat de vernietiging toegewezen zou worden.
Maar toch, het is bekend dat Dexia in de eegalease zaken met de Duisenberg regeling komt en de aankondiging van een hoger beroep

Er werd geschorst en na intern overleg en daarna telefonisch overleg met de top van Dexia kwam Dexia met een voorstel en ook de gedupeerden en….het wonder geschiedde… er kwam een schikking.
Goed werk van beide partijen en met een positief einde.
De rechter stond ook even raar te kijken toen gemeld werd dat er een schikking was bereikt.
Met een goed en opgelucht gevoel ging iedereen weer naar huis.

Groeten,
Piet

[wim]

Bovenstaand verhaal gaat over ons.
Het was best een spannende aangelegenheid voor de eerst keer van je leven voor een rechter.
Deze hele affaire heeft ons natuurlijk geld gekost maar zijn gisteren toch tevreden naar Drenthe teruggegaan.
Deze schikking is veel gunstiger geweest dan welke regeling ons ook aangeboden is in de afgelopen periode.
Verder zijn we erg gelukkig dat we ons leven zonder de dreiging van dexia voort kunnen zetten.
Een heleboel zorgen en slapeloze nachten minder.
We hebben het erg gewaardeerd dat Piet Koremans aanwezig was bij de zitting.
Het gaf morele steun maar ook gaf hij tijdens de zitting aanwijzigingen als hij het gevoel had dat er iets fout dreigde te gaan.
We willen Piet hierbij dan ook nogmaals hartelijk danken voor zijn aanwezigheid.
Ook de afgelopen jaren hebben we erg veel gehad aan het forum van P.A.L. (hoort wat mij betreft met hoofdletters).
Wim

[Piet]

Op 10 december begon de week weer goed met een aantal hoorzittingen.

Eén zitting was uitgevallen omdat er op de valreep nog een schikking was bereikt.
Het ging om een Dexia Aanbod zaak.
Een andere zitting ging over het schenden van de zorgplicht.
De rechter begon weer met te vertellen wat de bedoeling was van deze hoor zitting, o.a. het verzamelen van aanvullende informatie en te kijken of er een schikking mogelijk was, en stelde de gedupeerden op hun gemak zover dit kon.
Voor de meeste gedupeerden is dit de eerste keer dat zij te maken krijgen met een rechtbank, rechter en een rechtszitting.

Na de inleiding vroeg de rechter hoe het allemaal begonnen was en waarom de gedupeerden een contract hadden afgesloten.
De gedupeerden waren ongevraagd diverse keren telefonisch benaderd door iemand van (ja hoor, daar is-tie weer)Spaar Select en dankzij de volhardende telefoontje is er maar een afspraak gemaakt.
De gedupeerden hadden een pensioengat en vroegen zich af of daar zo dicht bij hun pensioen wat aan te doen was.
De “financieel adviseur” van SS merkte op dat er veel overwaarde in het huis zat en dat er een ideale constructie was om hiermee het pensioengat te dichten, het Capital Effect.
Er was, volgends de gedupeerden, nooit bij verteld dat het mis kon gaan en dat er enig risico was.
De rechter vroeg of er ook anderen gevraagd was voor een vergelijk c.q. een second opinion om te kijken of dit wel een goed product was.
Er was geen navraag gedaan omdat de financieel adviseur professioneel en betrouwbaar overkwam, er stonden grote instellingen als Spaar Select en Aegon achter, dus wat kon er misgaan?
De rechter vroeg of zij wisten dat zij geld leenden en of zij het contract wel goed hadden doorgelezen en begrepen hadden.
Samen met de man van SS hadden zij het contract doorgenomen omdat zij niet echt verstand hadden van financiële zaken. Zij hadden wel gevraagd of er risico’s aan vast zaten omdat zij al een pensioengat hadden en niet wilden gokken of het risico lopen om hun geld kwijt te raken.
Nee hoor, u loopt geen risico en er zou via een hypotheek verhoging een éénmalig bedrag aan Bank Labouchere worden betaald en na 5 jaar zouden zij er meer aan over houden als dat zij hadden betaald en ingelegd.
De rechter zei dat het een contract voor 15 jaar was en niet voor 5 jaar.
De gedupeerden gaven aan dat de hypotheek verhoging alleen de 5 jaar dekte en er geen geld was om verder te gaan.
Maar dat hoefde ook niet vertelde de Spaar Select man, na 5 jaar werd het contract beëindigd.
De rechter vroeg of zij een brochure hadden gehad. Die hadden zij niet gehad van Spaar Select.
Dexia gaf aan dat iedereen een brochure van het Capital Effect had gekregen en dat de afspraak was gemaakt met Spaar Select dat zij deze brochure zouden geven.
Maar dat was dus niet gebeurd, merkte de rechter op, dus de verdediging van Dexia dat daar alles duidelijk in stond sneed geen hout.

De rechter had nog een vraag aan Dexia waarom er in de stukken van Dexia iets verdedigd werd wat niet geëist was door de tegenpartij en of Dexia gewoon gebruik maakte van standaard verweren zonder te kijken of dit wel aan de orde was in de betrokken zaak.
In deze zaak wordt b.v. niet gesproken over de Wck maar toch komt Dexia met een heel verweer over de Wck.
Niet echt handig als je probeert om geloofwaardig over te komen.

De rechter vraagt aan Dexia of er was geïnformeerd naar de financiële omstandigheden, inkomsten enz. van dit gezin met 3 kinderen waarvan de man de alleenverdiener was met een niet al te hoog inkomen.
Er was volgens Dexia een BKR toets geweest en gekeken naar de inkomsten i.v.m. de hypotheek aanvraag.

Vervolgens vraagt de rechter aan de advocaat van de gedupeerden wat er nu eigenlijk gevorderd wordt want dat was niet echt duidelijk in de dagvaarding.
Gevorderd wordt de inleg plus betaalde restschuld minus het ontvangen dividend.
Plus de wettelijke rente vanaf het moment van betalen.
Dus u vraagt nu een eis vermeerdering zegt de rechter. De advocaat beaamt dit.

Het is belangrijk om in de dagvaarding al goed aan te geven wat de vordering is, inclusief de wettelijke rente en de BKR registratie!
Als iets niet wordt gevorderd kan het ook niet toegewezen worden.

De cijfers.
Over inleg en restschuld zijn beide partijen het eens.
De gedupeerden kwamen met een veel lager bedrag aan over de ontvangen dividenden.
Dexia kon via een lijst aantonen wat er daadwerkelijk was uitgekeerd, met data en bedragen.
De gedupeerden hadden geen bankafschriften overlegd om aan te tonen dat het niet zo was.
Dit is toch wel een belangrijk punt wat vaker voor komt en wat vele euro’s kan schelen.
Dus zorg dat je al je financiële gegevens met kopieën in bezit zijn van je advocaat en deze ook worden ingebracht als bewijs.
Dit is van groot belang voor de basis van de berekening die de rechter maakt om te bepalen hoeveel geld je terugkrijgt.

De rechter vraagt of er een mogelijkheid is om een schikking te bespreken.
Beide partijen gaan akkoord en er wordt geschorst.
Na de schorsing bleek dat de partijen te ver uit elkaar lagen zodat de rechter op 30 januari uitspraak doet.

Groeten,
Piet

[Janny]

Op 10 december begon de week weer goed met een aantal hoorzittingen.

Eén zitting was uitgevallen omdat er op de valreep nog een schikking was bereikt. Het ging om een Dexia Aanbod zaak.

Dit is toch een positieve uitkomst, omdat het hier om een aanbod zaak gaat, dat er dus toch een schikking is overeengekomen is naar mijn gedachte positief.
Of, en dat blijft de vraag welke uitkomst is er hier overeengekomen???
Janny

[Piet]

Hallo Janny,

Schikkingen tussen de twee partijen zijn altijd geheim.
Dit is iets tussen de twee partijen buiten alles om.
Een rechtszaak en de uitspraak hierover zijn wel openbaar.
Schikkingen tijdens de hoorzittingen worden dan ook niet in de rechtszaal zelf bereikt, maar buiten in de hal.
Indien er een schikking is bereikt zal hierover niets worden medegedeeld aan de rechter, alleen de mededeling dat er een schikking is bereikt en de rechtszaak kan worden beeindigd.

Zelf heb ik al 2 keer meegemaakt dat in een hoorzitting Dexia Aanbod gedupeerden een schikking bereikten met Dexia.
Ook zonder een rechtszaak is een schikking mogelijk door b.v. zelf Dexia te benaderen.
Ook dat is al regelmatig succesvol geweest is mijn ervaring.

Maar wat er precies is afgesproken... dat blijft geheim, maar de gedupeerden kunnen hier mee leven en daar gaat het om.

Groeten,
Piet

[Janny]

Piet,

hoe de uitkomst ook is geweest, het betekend wel dat het niet zo statisch is als in 2005 toen Dexia het aanbod deed , accepteerde en vervolgens toch daarna ging procederen. Dan is deze uitkomst, al is het giswerk, zeker beter dan het aanbod toen.
Groet en dank u.
Janny

[Piet]

Woensdag 12 december, een drukke dag met veel hoorzittingen.
PAL was er bij 4.

09.00 uur, de eerste.
Dit was een eegaleasezaak met te late vernietiging volgens Dexia.
De rechter begon met het doel uit te leggen van de zitting en een controle of beide partijen elkaars laatste stukken hebben ontvangen.
De rechter vroeg hoe het allemaal was gegaan.
De echtgenoot had 3 overeenkomsten Korting Kado getekend, maar was in 2002 overleden.
De gedupeerde gaf aan dat zij niet wist dat haar echtgenoot de contracten had afgesloten, er was hierover door hem niets gezegd of besproken en pas na zijn overlijden werd zij geconfronteerd met brieven van Dexia met betalingsherinneringen.
Toen pas kwam alles boven water, maar wist zij niet wat te doen en werd radeloos en gestrest van de brieven van Dexia die maar bleven komen.
Het was een zeer emotioneel verhaal , zij kon al maanden niet slapen en kreeg op dokters advies pillen om op de been te blijven. Het naar de rechtbank komen, weer het verhaal vertellen, weer herinnerd worden aan het overlijden, zij ging er helemaal kapot aan.
Dexia zei dat er in dit soort situaties mogelijkheden waren om b.v. tot een kwijtschelding van de restschuld te komen of de coulance regeling toe te passen.
Zij was door het overlijden van haar man in een diep gat gevallen en pas na het inschakelen van een advocaat werd het duidelijk hoe alles in elkaar zat. Zelf wist zij helemaal niet dat er contracten waren en wist later ook niet hoe zij hiermee om moest gaan.

Dexia wist opeens te vertellen dat er wel kennis was bij de gedupeerde en bracht nieuwe bewijsstukken in tijdens de zitting. Hierdoor was het duidelijk dat de in 2005 ingeroepen vernietiging verjaard was.
De advocaat van de gedupeerde maakte bezwaar bij de rechter en vroeg of het gebruikelijk was dat er tijdens een comparitie van partijen zomaar nieuwe bewijsstukken werden overlegd.
De rechter ging hier niet op in en vroeg of de advocaat wilde reageren op deze nieuwe, volgens Dexia, bewijslast.
Het sloeg echter nergens op, de gedupeerde had in 2004 hulp gezocht bij anderen omdat ze er niets van snapte, geen geld had maar wel onder druk stond door de rekeningen van Dexia en dit werd door Dexia anders uitgelegd en haar woorden anders geïnterpreteerd.
Zij had zelfs de koningin geschreven en antwoord gehad.

De rechter vroeg aan Dexia wie er nu eigenlijk op de contracten hadden getekend.
Er waren contracten afgesloten op naam van meerdere mensen en ook door meerderen getekend.
Alles was wel door de echtgenoot betaald.
Dexia zie het ook niet precies te weten en gokt maar wat.
Dexia kwam zelfs nog met het verhaal dat mevrouw in één contract wel contractpartij was omdat er bovenaan het contract stond dhr …en/of ….
Maar zij had nergens getekend en zolang er nergens getekend is kan er van alles boven aan het contract staan. Dit wil dan vervolgens niet zeggen dat die genoemde persoon dan contract partij is als er geen handtekening van deze persoon onderaan het contract staat, volgens de advocaat van de gedupeerde.
Dexia stelt ook dat de vrouw erfgenaam is en dus contractpartij en dus niet kan vernietigen.
Gelukkig werd dit weerlegd door de advocaat.
Eén contract was ook door de zoon getekend en ook op zijn naam gesteld.
Beide partijen en de rechter waren het eens over het feit dat dit juridisch een moeilijk vraagstuk is.
Gezien alle omstandigheden schat ik in dat de vernietiging van 2 contracten zou worden toegewezen en de derde niet. Hier zou dan de categorie indeling van toepassing zijn. Maar de vraag is of de echtgenote hierin partij is omdat de zoon had meegetekend. Dan zou je de situatie kunnen krijgen dat de zoon een rechtszaak zou moeten opstarten….
De rechter vraagt of er mogelijkheden zijn om over een schikking te praten in deze situatie.
Beide partijen stemmen hier mee in en de zitting wordt geschorst.
Na een lange onderbreking en overleg deelden beide partijen mee dat er een schikking was bereikt.
Dit was weer een zeer emotionele zittingen keer op keer blijkt hoe diep mensen zich gekwetst voelen, hopeloos zijn en geestelijk helemaal kapot gaan.
Ik praat dan niet over tientallen of honderden, maar over vele duizenden die hun leven kapot zagen gaan door de aandelenlease affaire.

10.30 uur, de tweede zitting.
Dit was een eegalease zaak met vernietiging na 3 jaar.
Het ging om 5 contracten en waarbij volgens Dexia ook de Duisenberg regeling was aangevraagd door degene die getekend had. De echtgenote had niets getekend.
De rechter begon weer te vertellen wat het doel van de zitting was en of beide partijen de laatste stukken hadden ontvangen.
De laatste door Dexia ingediende stukken waren gedeeltelijk ontvangen en de advocaat van de gedupeerde gaf aan dat het handig zou zijn als de stukken ruim van te voren worden aangeleverd en niet vlak voor een zitting waardoor het niet meer mogelijk is om dit met de cliënt te bespreken en op juistheid te controleren.
De rechter zie dat het om 5 contracten ging (via een tussenpersoon) die door de echtgenote niet waren ondertekend.
Dexia gaf direct al aan dat er dus een huisbezoek was geweest en dus de echtgenote wist wat er besproken was.
De echtgenote gaf echter aan dat zij toen niet thuis was, maar een bezoek niet vreemd zou vinden omdat de tussenpersoon wel vaker langs kwam.
Zij bemoeide zich niet met financiën en had haar eigen taken. Dat was zo afgesproken.
Pas bij de aankoop van het huis kwam zij erachter, door de BKR registratie, dat er iets was afgesloten.
De rechter gaf vervolgens aan dat de bewijslast dus bij Dexia lag.
Dexia gaf aan het raar te vinden dat zij aangaf zich nooit met de financiën bezig te houden, maar wel betrokken was bij de hypotheek van het huis.
De advocaat weerlegde dit door te zeggen dat het verplicht is dat bij een hypotheek beide partners aanwezig zijn en tekenen.

Dexia kwam ook nog aan met de opmerking dat de vernietigingsbrief niet klopte.
Er stond “gehuwd met” terwijl zij op dat moment al gescheiden was.
De advocaat gaf aan dat er gebruik was gemaakt van een standaard vernietigingsbrief en dat deze verschrijving geen invloed mocht hebben op de vernietiging.
De rechter merkte nog op dat er diverse fouten in de dagvaarding van de gedupeerde stonden en gaf aan dat het erg belangrijk was om een dagvaarding en alle juridische stukken secuur op te stellen
Na het doornemen van wat cijfers en gegevens vroeg de rechter of er bereidheid was bij beide partijen om over een schikking te praten.
Er werd geschorst en na de schorsing gaven de partijen aan dat het gesprek niets had opgeleverd.
Het vonnis is bepaald op 6 februari.

13.30 uur, de derde zitting.
Dit was een eegalease zaak met vernietiging na 3 jaar.
De rechter begon met de vraag of beide partijen de laatste stukken hadden ontvangen.
Tevens weer het verzoek van de rechter om alles overzichtelijk aan te leveren.
Het ging om een Korting Kado die in december 2000 was afgesloten en in juni 2005 was vernietigd.
Wist u hier niets van vroeg de rechter.
De echtgenote gaf aan niets van de financiën te weten omdat haar man dat doet.
De rechter keek naar de (lage) opleiding van beide gedupeerden en het inkomen van de man.
Dexia reageerde hierop en probeerde allerlei posten uit de belastingopgave erbij te betrekken en gaat niet uit van het netto jaarinkomen volgens de loonspecificatie.
De rechter kijkt echter wel naar het netto inkomen volgens de jaaropgave.
De echtgenote gaf aan dat zij zelf een bankrekening had en dat haar man ook een eigen rekening had.
Aangezien daar het gezinsinkomen op werd gestort hadden zij er een en/of rekening van gemaakt zodat zij ook handelingen kon verrichten als er iets gebeurde met haar man.
Zij kreeg haar huishoudgeld cash en keek nooit naar de en/of rekening.
De taken waren verdeeld en zij zorgde voor het huishouden en de kinderen.

De rechter vroeg waarom hij zijn vrouw niets had verteld. Hij regelde alle financiën, was vaak weg en zij hadden dit zo afgesproken.
Dexia geeft aan dat het onwaarschijnlijk is dat zij er niets van af wist.
Er kwamen regelmatig brieven van Dexia, er werd regelmatig door Dexia gebeld en de belastingaangifte werd voor beiden op één aangifte gedaan en daar moest zij toch voor tekenen?
Haar man gaf aan dat hij de aangifte invulde en haar mede liet ondertekenen.
De laatste jaren ging alles per computer, dus kwam zijn vrouw er helemaal niet meer aan te pas (elektronische handtekening).
Dexia merkte op dat de man beleggers ervaring had, want zij hadden een beleggingsfonds van Robeco.
De gedupeerde gaf aan dat er toen een eenmalig bedrag was gestort en hier verder niets mee werd gedaan. De bank regelt verder alles en hij ook niet wist hoe dit werd gedaan.
Er volgde een discussie of dit nu wel of geen beleggers ervaring mag worden genoemd.
Dexia vind van wel, maar de rechtbank vind van niet.
De rechter wist te vertellen dat hij in een eerdere zaak waar dit ter sprake kwam, al had gevonden dat het hebben van een beleggingsfonds niet betekend dat je dan beleggers ervaring hebt.

Pas na de eerste drie jaar kwam er een brief van Dexia dat het slecht ging met de aandelen en dat er maandelijks betaald moest worden.
Toen pas werd zij op de hoogte gesteld van het contract.
Dexia herhaalde dat zij wel op de hoogte was en wetenschap had door de belastingaangifte en de brieven van Dexia die regelmatig werden verstuurd.

De cijfers.
En weer was er een verschil in de cijfers door de verrekening van dividenden door Dexia met niet betaalde termijnen.
De persoonlijke omstandigheden werden er bij gehaald en de rechter constateerde dat zij niet in cat 1 terecht kwamen, maar in 2 of 3.
E rechter vraagt naar de mening van Dexia.
Dexia geeft (weer) aan het niet eens te zijn met de categorie modellen van de rechtbank.

De rechter vraagt of er een mogelijkheid is om een schikking te bespreken, maar geeft ook aan dat het om een eegalease zaak gaat en Dexia dus niet zal willen schikken.
Daarnaast laat hij ook doorschemeren dat er weinig extra feiten zijn aangedragen door de gedupeerden en hij zich dus goed moet beraden over de vernietiging.

Beide partijen geven aan dat een schikking bespreekbaar is.
Er wordt geschorst, maar na de schorsing geven beide parijen aan dat er geen schikking was overeengekomen.
Vonnis op 30 januari.

14.30 uur, de vierde zitting.
Dat was een zorgplicht zaak.
Weer werd gevraagd of beide partijen de laatst ontvangen stukken hadden gekregen en vervolgens werd aan de gedupeerden gevraagd hoe het allemaal zo was gekomen.
Zij kregen bezoek van een tussenpersoon die erg vertrouwelijk over kwam en er werden 4 contracten afgesloten.
Dit was bedoeld als aanvulling voor de oudedagsvoorziening en zij had meerdere keren gevraagd of er niets mis kon gaan want ze wilde niet belazerd worden.
En dat is nu juist wel gebeurd, gaf de gedupeerde aan, en dat zit mij verschrikkelijk dwars.
Ook dit was weer een emotionele zitting waarin bleek dat er vertrouwen was in de medemens en dat vertrouwen op een verschrikkelijke manier was beschaamd.
De man was al met pensioen toen de 20 jarige contracten werden getekend.
Dexia gaf aan dat zij er van uitgingen dat er een brochure was verstrekt.
De gedupeerde ontkende iets gehad te hebben.
Er was alleen een kleine berekening op een stukje papier gemaakt.
De rechter ging over naar de cijfers en het inkomen ten tijde van het afsluiten van de contracten.
Omdat de echtgenoot in dat jaar met pensioen was gegaan, was er dus een periode dat hij nog werkte waardoor het inkomen eigenlijk te hoog was om representatief te zijn.
Dat was ook de reden voor het afsluiten van de contracten, een aanvulling op zijn pensioen.
De rechter vraagt of er al berekend was in welke categorie de gedupeerden zouden vallen.
Door het hogere inkomen dat jaar in verhouding tot 2/3 van de totale leasesom komen zij in categorie 3.
De rechter vraagt nog of er gesproken kan worden over een schikking.
De gedupeerden willen wel maar Dexia geeft aan dat het om aflossingsproducten gaat en verwijst naar de Duisenberg regeling.
Geen schikking dus en het vonnis wordt op 30 januari gesteld.

Het is te hopen dat de rechter rekening houd met de leeftijd en het doel van het afsluiten en de gedupeerden toch in categorie 2 plaatst.
Zo niet dan wordt het niet makkelijk voor deze mensen die hun leven lang gewerkt hebben en slachtoffer zijn geworden van geldgraaiende witteboord criminelen.
“En ik had nog zo tegen de tussenpersoon gezegd : Ik wil niet belazerd worden.”
En dat er 4 contracten voor 20 jaar werden afgesloten met mensen die al met pensioen waren, ach wat maakt Dexia het uit.
Hopelijk ziet de rechter het anders.

Groeten,
Piet

[Piet]

Woensdag 19 december.
De dag van het niet doorgaan van een aantal zittingen wegens het op de valreep bereiken van een schikking.
De vraag is hoelang Dexia nog doorgaat met de rechtszaken gezien het massaal verliezen van de rechtszaken door Dexia.

De zitting van 10.30 ging wel door.
Het was een eegalease zaak met vernietiging binnen (2) en na 3 jaar (1).
De rechter begon weer met de vraag of beide partijen de laatste stukken hadden ontvangen.
De rechter vertelde waar het om ging en verwees naar de voorbeelduitspraken en dat de rechtbank deze volgde tot het gerechtshof Amsterdam of Hoge Raad anders oordeelt.
Hierna kwam de rechter direct met het volgende, volgens Dexia was er sprake van verjaring van de vernietiging en het is bekend hoe de rechtbank denkt over verjaring, n.l. dat het gaat om de datum wetenschap van een overeenkomst, ongeacht welke overeenkomst.
In augustus 2002 zijn de contracten vernietigd, waardoor de laatste twee contracten binnen de drie jaar zijn vernietigd en het eerste contract (van juli 1999) na de drie jaar is vernietigd.
De niet meegetekende partner moet nu met concrete voorbeelden komen waaruit blijkt dat er pas later wetenschap is gekomen, aldus de rechter.
Daarnaast vertelde de rechter dat Dexia een probleem had met de inhoud van de vernietigingsbrief.
Er werd niet specifiek verwezen naar art. 1:88 en 1:89.
De rechter gaf aan dat, ondanks er niet verwezen is naar de bewuste artikelen, het wel overduidelijk was wat er werd bedoeld in de bewuste brief.
Dexia ging hier mee akkoord.

Blijft dus over het eerste contract en of de vernietiging wel of niet verjaard is.
De afschrijving van de eerste termijn van de rekening was begin augustus, maar toen waren de gedupeerden met vakantie en kwamen pas op een later tijdstip terug, waardoor de vernietiging niet verjaart zou zijn. De gedupeerden zeiden ook nog dat het theorie was omdat de niet meegetekende partner pas in aug 2002 was geïnformeerd over de contracten.
Dexia was het hier niet mee eens en bleef vasthouden aan de datum afschrift.
Daarnaast begon Dexia over 2 eerdere contracten die met winst waren afgesloten en eigenlijk in de procedure hoorden.
De gedupeerden gaven aan dat de procedure om 3 contracten ging en niet om 5.
De rechter had hier geen problemen mee en dus worden deze winsten niet verrekend.
Daarnaast was er sprake van vernietiging, dus dan was het toch al niet interessant.
De rechter vroeg Dexia of er concrete punten waren waarom de eega al voor 16 augustus 1999 wetenschap had van het eerste contract.
Dexia had dit dus niet en verwees naar de eerdere stellingen hierover in de procedure en de datum afschrift van de eerste termijn.
De gedupeerde gaf nog aan dat pas na in aug 2002 voor het eerst de echtgenote werd ingelicht over de contracten. De echtgenote gaf aan dat er een duidelijke taakverdeling was binnen het gezin en zij niets van de financiën afwist of er bij betrokken was. Zij zorgde voor het huishouden, de kinderen en haar man die lichamelijke problemen heeft en haar man regelde de financiën.

De rechter gaf aan dat hij nu voldoende wist en ging over naar de cijfers.
De inleg, restschuld en ontvangen dividend werd besproken en beide partijen gingen akkoord met de bedragen, behalve van het eerste contract.
Bij deze W3D waren de aandelen overgenomen.
Er volgde een discussie met Dexia en de rechter.
M.i. krijg je alles terug wat betaald is plus het verschil in waarde van de aandelen ten tijde van de aankoop en ten tijde van de overname.
De rechter zou kijken hoe hij hier juridisch mee om zou gaan.
De persoonlijke omstandigheden ten tijde van het afsluiten van de contracten.
Deze worden doorgenomen mocht het beroep op vernietiging van het eerste contract worden afgewezen.
Dexia vroeg zich af waar het geld vandaan kwam in 2002 om de aandelen over te nemen.
Onzin natuurlijk van Dexia want het gaat om de situatie ten tijde van het afsluiten en niet de situatie jaren later.
Dexia probeert zo de rechter en de gedupeerden onzeker te maken.
Dexia is van mening dat dit zogenaamde vermogen in 2002 er misschien ook al in 1999 was geweest.
De gedupeerde gaf aan dat dit werd betaald van de verkoop van de aandelen uit een eerder contract en diverse leningen bij familie.
De rechter weet voldoende en komt direct met de datum voor vonnis, 23 januari.
De rechter zal wel hebben gedacht, het gaat om een eegalease zaak en hierin wil Dexia toch niet schikken tot de uitspraak van de Hoge Raad, dus zal ik er maar niet naar vragen.
De gedupeerden hadden zich goed voorbereid en kwamen zeker over met een goed verhaal.
In zo’n hoorzitting kun je net dat zetje geven wat nodig is om de rechter te overtuigen van je gelijk.

De tweede zitting was om 13.30 uur.
Het was een combinatie van depotlease/ eegalease met vernietiging na 3 jaar.
De contracten Allround Effect (vooruit betaald) en Overwaarde Effect (met betaling vanuit depot) waren in oktober 2000 afgesloten en in oktober 2004 vernietigd.
De rechter begint weer met de vraag of de laatste stukken door beide partijen zijn ontvangen.
De rechter geeft aan dat het hier gaat om vernietiging na drie jaar, Dexia zegt dus dat het verjaard is omdat het b.v. om een Overwaarde Effect ging waardoor er dus een hypotheekverhoging had plaatsgevonden en zij dus ook bij de notaris was geweest om te tekenen.
De rechter vraagt waarom zij het niet wist en wat zij dacht waar de hypotheek voor was.
Zij gaf aan dat de hypotheek voor de verbouwing van het huis was. ( een gedeelte van dat geld is hiervoor gebruikt) en niet wist dat haar man via (ja hoor, daar istie weer! ) Spaar Select 2 contracten had afgesloten.
De gedupeerde gaf aan dat hij het als een verrassing had bedoelt voor hun 25 jarig huwelijk en voor de oude dag.
Spaar Select was één keer thuis geweest toen zij er niet was en de tweede keer is hij zelf naar de vestiging van Spaar Select in Maastricht gegaan om verdere afspraken te maken om het zodoende geheim te houden voor haar.

Dexia probeerde weer verwarring te stichten door te stellen dat de eega het wel wist omdat bij de aanvraag bij Spaar Select er ook kopieën van haar rijbewijs en salarisstrookje waren bijgevoegd.
De advocaat van de gedupeerde gaf direct al tegengas door te stellen dat dit natuurlijk nooit een bewijs kon zijn dat de eega er dus van afwist en er dus geen wetenschap was.
Ja, maar, sputterde Dexia nog tegen, ook de belasting aangiftes zijn door mevrouw ondertekent en daarin was te lezen dat er bedragen stonden die met de contracten te maken hadden.
De echtgenoot gaf aan dat hij al 27 jaar de financiën regelt en dus ook de belasting aangiftes verzorgde. Dat was zo als taakverdeling afgesproken.
Zijn vrouw tekende alleen maar.
Dexia had nog opmerkingen over de hypotheek, want volgens Dexia was er helemaal geen geld besteed aan de woningverbetering.
Na technische uitleg door de advocaat en de gedupeerde begon Dexia het licht te zien en liet het erbij.

De cijfers.
Bij het Allroud Effect waren beide partijen het eens over de bedragen.
Bij het Overwaarde Effect was er nog een discussie over de betaalde termijnen, de volstorting van de 5 jaar, de korting die men hierdoor kreeg en het renteverlies in depot.
De advocaat probeerde dit zo goed mogelijk te verwoorden en zal de rechter dit dan ook wel verwerken in zijn uitspraak.
De rechter vroeg nog of Dexia bewijs had dat de eega eerder wetenschap had van de contracten waardoor de vernietiging verjaard zou zijn.
Dexia had dit niet.
De advocaat vertelde weer waarom de eega pas in 2002 wetenschap had gekregen van de contracten.

Persoonlijke omstandigheden
Dexia begon weer met het vermogen, want er was geld uit de hypotheek, dus vermogen.
Dexia vergat dat dit geld gebruikt is voor de verbouwing en ander geld vaststond op de bank, gezien de hypotheek constructie.
Weer kwam Dexia met de bekende vraag waar de gedupeerden het geld vandaan hadden gehaald voor de volstorting in 2002 en dit “vermogen” er misschien mogelijk dus wel ook in 2000 had kunnen zijn.
Het gaat om het jaar van afsluiten als er gekeken wordt naar de persoonlijke omstandigheden en weer probeerde Dexia dit te omzeilen.
Gelukkig weten de rechters dit inmiddels.

Laatste punt, zei de rechter, schikking met een vraagteken of niet.
Het is bekent dat Dexia niet wil schikken in eegalease zaken, maar soms wel in depotlease zaken.
Beide partijen gaven aan te willen praten, dus werd er geschorst.
Na ruim 20 minuten bleek dat beide partijen te ver uit elkaar lagen en werd om uitspraak gevraagd.
Vonnis op 30 januari.
De advocaat heeft de zaak goed gedaan en de gedupeerden hebben op een juiste en goede manier hun zegje gedaan.

Weer twee hoorzittingen die vertrouwen geven in de uitspraak en de vraag rechtvaardigen hoe lang Dexia dit zal volhouden.
Die rare en incidentele uitspraken uit Almelo, Arnhem en Bergen op Zoom zullen een zekere crash van Dexia niet voorkomen.

Groeten,
Piet

[Piet]

Echt vakantie heeft ons E- Team (Effectenlease Team) niet gehad, de afgelopen weken.
Ook vorige week zijn er hoorzittingen geweest.
Zoals bekend is het E-Team versterkt en hoopt 50 hoorzittingen per week te kunnen houden.
Dat zou dus ook 50 uitspraken per week betekenen.
Tot op heden heeft de rechtbank de al jaren beloofde 1500 zaken op jaarbasis bij lange na niet gehaald.
Het is moeilijk in te schatten hoeveel zaken zijn gevonnist.
De rechtbank zelf doet hier nog steeds geen uitspraak over.
Mijn inschatting is dat er nog geen 750 hoorzittingen zijn gehouden in 2007.
Het is wel zo dat het er veel meer uitspraken zijn gedaan als er op www.rechtspraak.nl zijn gepubliceerd en ook meer als op www.platformaandelenlease.nl zijn gepubliceerd.
Mr. Meijer uit Haarlem gaf vandaag aan dat hij in de afgelopen tijd ruim 25 uitspraken had ontvangen, waarvan de meeste in het voordeel van de gedupeerde en ook ruim beter als de Duisenberg regeling.

Vandaag, maandag 7 januari, werd de week rustig begonnen en was PAL aanwezig bij de enige zitting die middag.
Het was een eegalease zaak met vernietiging van 5 contracten waarvan 2 binnen 3 jaar en 3 buiten 3 jaar na afsluiting.
De rechter had de vaart er goed in en vroeg de niet meegetekende partner hoe de contracten tot stand waren gekomen en wanneer zij op de hoogte was geraakt van de contracten.
De gedupeerde gaf aan dat zij niet wist hoe de contracten tot stand waren gekomen omdat zij helmaal niet wist dat er contracten waren afgesloten.
Pas na de media aandacht en TV uitzendingen over aandelenlease merkte zij aan haar man, door de bijzondere aandacht hiervoor, dat er iets was en toen vertelde hij ook dat hij een aantal contracten had afgesloten.
Daarna zijn de 5 contracten vernietigd.
De gedupeerde gaf aan dat er meerdere bankrekeningen waren en de afboekingen via zijn bankrekening werden gedaan en niet via de gezamenlijke en/ of rekening van hun beiden.
De rechter vroeg of zij helemaal niet wist dat er bedragen werden afgeboekt en of dit soort dingen niet werden besproken, zoals gebruikelijk binnen een gezin.
De gedupeerde gaf aan dat haar man alle financiën regelde en zij zich er niet mee bemoeide.
Een situatie die ook bij haar ouders zo was en hiermee was zij opgegroeid.

De rechter ging over naar de cijfers en merkte op dat er verschillen zaten in de bedragen zoals beide partijen dit hadden aangeleverd.
De advocaat van de gedupeerde gaf aan dat het uiteindelijke bedrag niet veel scheelde en accepteerde de berekening van Dexia.
De rechter was hier niet helemaal tevreden mee en vroeg Dexia waar het grote verschil in zat tussen de bedragen genoemd in de processtukken en de laatst aangeleverde berekening.
Dexia kon daar niet echt antwoord op geven en aangezien de advocaat van de gedupeerde aangaf het eindbedrag te accepteren, liet de rechter het hierbij.

Dexia merkte nog op dat er op een kopie van een bankafschrift van de man uit 1999 te zien was dat er iets bijgeschreven was en volgend de experts die Dexia had geraadpleegd kon dat wel een het handschrift van mevrouw zijn……
De echtgenote gaf aan dat dit niet zo was, de advocaat van Dexia begon wat onsamenhangend te praten, de rechter vroeg wat hij nu precies wilde en na wat gesputter liet Dexia het erbij zitten en vond het wel goed zo.
De advocaat van de gedupeerde gaf nog aan om e.e.a. onder ede te verklaren, de rechter vroeg nog of Dexia een deskundigenonderzoek wilde, maar de in het begin gemaakte opmerking van Dexia ging als een nachtkaars uit.
Gewoon een kwestie van proberen zand te strooien in een goed verlopende rechtszaak, zoals we al vaker hebben gezien van Dexia.
Toch gaf Dexia het niet helemaal op en begon over een eerder contract wat met “winst” was afgesloten in 2001.
Volgens Dexia moest de echtgenote toch wel weten dat er extra geld was binnengekomen en dus wist van … ja wat?
Dit geld was ook op de eigen rekening van haar man gestort, dus weer een losse flodder van Dexia.
De gedupeerde vertelde gedurende de zitting haar verhaal met grote zekerheid, haar advocaat gaf goede ondersteuning en de rechter had het ook wel gezien.
25 minuten na het begin van de zitting zei de rechter dat er op 6 februari uitspraak werd gedaan en sloot de zitting.
Over een mogelijke schikking tussen beide partijen werd niet eens iets voorgesteld door de rechter.
Op naar de volgende overwinning.

Groeten,
Piet

[Piet]

Dinsdag, 8 januari 2008, was PAL aanwezig bij een hoorzitting.
Deze zaak was een eegalease zaak met vernietiging na 3 jaar.
De rechter begon met een korte inleiding.
Er waren 2 contracten afgesloten, 1 Allround Effect met vooruitbetaling en 1 Allround Effect Maandbetaling. De gedupeerden hebben een en/of rekening.
De rechter verwijst naar de voorbeelduitspraken en geeft aan dat deze lijn gevolgd wordt, tot een hogere rechtbank afwijkend beslist.
De rechter beklemtoont dat de toestemming door de partner voor een aandelenlease contract schriftelijk moet worden gegeven en een eventuele mondelinge toestemming niet voldoende is.
Bij beroep op verjaring moet Dexia de bewijslast leveren en de eega moet hierop reageren om het geloofwaardig te maken dat de ingeroepen vernietiging niet verjaard is.
Vervolgens zal de rechter hierover oordelen.

Dexia geeft aan dat de eega van de overeenkomst wist omdat er van de en/of rekening de termijnen zijn betaald en de éénmalige vooruitbetaling bij het eerste contract.
De eega geeft aan dat haar man alle financiën regelt, zij er geen verstand van heeft en nooit naar bankafschriften kijkt.
De rechter vraagt Dexia of verjaring wel ter sprake is gekomen in de processtukken.
Dat was niet zo, Dexia was vergeten te stellen dat er sprake was van verjaring en een beroep daarop te doen. De advocaat gaf aan dat hier alsnog een beroep op gedaan werd.
Dexia gaf ook aan dat de eega het wist omdat de tussenpersoon 2 keer op huisbezoek was geweest om alles door te spreken.
De eega ontkende echter dat zij bij de gesprekken aanwezig was. Zij was regelmatig ’s avonds weg wegens sport activiteiten.
De rechter zei dat hij dan moest beoordelen hoe groot de kans was dat de eega het nog wist hoe het toen (al lang geleden) was gegaan en ook aan haar vroeg of zij het zeker wist.
Het blijft moeilijk voor de rechter om te kunnen bepalen wat het moment van wetenschap was dat er een contract was. Hij geeft aan voor nu voldoende te weten.
Voor het geval de vernietiging wordt afgewezen is het nodig nu te kijken naar de persoonlijke omstandigheden en de cijfers, vervolgde de rechter.

De rechter vraagt naar opleiding, inkomen, vermogen en eventuele beleggers ervaring en of die gegevens zoals ze in de processtukken staan kloppen.
Er was geen dividend uitgekeerd, dus beide partijen waren het direct eens over de hoogte van de wederzijdse vorderingen.
Bij de rondvraag merkte de advocaat van de gedupeerden nog op dat als het beroep op vernietiging niet slaagde, er geen sprake kon zijn van een restschuld en verwees naar de uitspraak van het gerechtshof Amsterdam op 6 december over deze kwestie.
De rechter hield een slag om de arm door te zeggen dat hier nog geen eenduidige uitspraak over was omdat het Hof Den Bosch hier anders over dacht. Dexia beaamde dit

Ook nu slaat de rechter een mogelijke schikkingspoging over en komt direct met een datum vonnis, 6 februari.
Ook dit was een korte zitting, n.l. een half uur.
De gedupeerden brachten hun verhaal goed en ook de advocaat kwam zeker en goed voorbereid over.

Groeten,
Piet

[Piet]

Op maandagmiddag 14 januari zijn er 2 hoorzittingen gehouden.

De eerste zaak ging over een W3D uit 1998 met vernietiging na 3 jaar.
De rechter vroeg of de laatst verstuurde stukken door beide partijen waren ontvangen.
Dexia gaf aan niets ontvangen te hebben. Dit werd ter plekke opgelost.
In eerste instantie werd het huwelijk van de gedupeerden door Dexia betwist wegens gebrek aan bewijs, maar dit werd tijdens de zitting ingetrokken.
Dit begint nu gelukkig bijna standaard te worden in Amsterdam.
Bij andere rechtbanken houd Dexia wel de poot stijf en zorgt voor grote vertraging als er geen uittrekstel van de GBA bij de processtukken zit.

De rechter vraagt of de vernietigingsbrief wel is verzonden door de eega.
De eega geeft aan niets verstuurd te hebben en verwijst naar de advocaat die vernietigd heeft in de dagvaarding.
De rechter vraagt hoe e.e.a. was gegaan en wanneer zij op de hoogte kwam dat er een contract was afgesloten.
Pas bij beëindiging (november 2004) werd zij door haar partner op de hoogte gesteld omdat er een restschuld was ontstaan.
Zij bemoeide zich niet met de financiën en liet alles over aan haar man.
De termijnen waren in één keer betaald en ook de maandelijkse termijnen na verlenging waren haar niet opgevallen.
De rechter vraagt of zij nooit post had gezien van Dexia. Nee, want post voor haar man opende zij nooit.
Dexia gaf aan dat de bedragen van een en/of rekening waren betaald en er dus sprake was van verjaring omdat de wetenschap van afboekingen van de en/of rekening er vanaf het begin moest zijn geweest. Er had dus uiterlijk in 2001 vernietigd moeten worden, volgens Dexia.

De cijfers.
Het bedrag van de betaalde inleg klopt en er wordt even gediscussieerd of er wel dividend was ontvangen. De laatste dividenden waren verrekend met achterstallige termijnen.
Ook over de restschuld was men het eens.
Ook vroeg de rechter aan Dexia waarom er buitengerechtelijke kosten werden gevorderd.
Wat heeft Dexia dan aan kosten gemaakt? Niets eigenlijk en dit zal wel worden afgewezen.

De rechter vraagt of er nog vragen zijn. Geen vragen.
Daarop wordt direct de datum uitspraak genoemd, 13 februari.
Geen poging tot schikking en na 20 minuten stonden we weer buiten.

De tweede zaak was een zorgplichtzaak met het Korting Kado van een alleenstaande.
De rechter vraagt hoe het afsluiten van het contract tot stand was gekomen.
Hij was gebeld door Legio Lease en was eerst niet geïnteresseerd.
Toch werd hij overgehaald, het was een uniek plan. De vragen over de risico’s werden geruststellend beantwoord en e.e.a. werd opgestuurd om het duidelijk te maken. Het werd ook aan anderen getoond en het kwam er op neer dat je maar drie jaar hoefde te betalen en de andere 7 jaar niet.
Er is 3 x telefonisch contact geweest en toen waren de twijfels weg en werd er getekend.
De gedupeerde geeft aan dat het bedoeld was voor de oude dag omdat hij sinds 1997 in de WAO zit.
De rechter gaat verder in over de persoonlijke omstandigheden.
De gedupeerde heeft geen beleggers ervaring, heeft een lage opleiding, geen vermogen en is alleenstaande.

De cijfers.
De gedupeerde geeft aan dat de betaalde maandtermijnen niet zijn afgetrokken bij de belastingaangifte.
Dexia geeft aan dat er geen belastingaangifte is van het jaar toen het contract is afgesloten.
De jaaropgave is niet voldoende want wie zegt er dat er geen meerdere inkomstenbronnen zijn, behalve die ene jaaropgave.
Via de belastingaangifte/aanslag is dit wel te zien.
De rechter vraagt aan Dexia of er meer onderzoek naar de klant is gedaan behalve de BKR toets. Niet dus, zoals altijd.
Hierna volgt een discussie over de betaalde termijnen tussen Dexia en de gedupeerde.
Helaas zijn niet alle, door de gedupeerde aan de advocaat verstrekte gegevens, doorgestuurd naar de rechtbank en Dexia.
Belangrijk is dat de rechtbank over alle benodigde stukken beschikt!
Uitgangspunt worden nu de door Dexia ingebrachte gegevens omdat de gedupeerde en zijn advocaat geen bewijs kunnen overleggen dat het anders is.
Achteraf blijkt het niet zo veel uit te maken omdat de cijfers toch wel overeenkomen.
Ook het ontvangen dividend klopt met de gegevens van Dexia.
Ook het bedrag van de uitgekeerde of verrekende Ahold claim is verwerkt in het berekenen van het Nadeel.

De rechter vraagt of er nog vragen zijn.
De gedupeerde geeft aan dat het een verschrikkelijke tijd is geweest en hij blij zal zijn als het afgelopen is.
De rechter haakt hier op in en vraagt of er een mogelijk is dat het alsnog via een schikking opgelost kan worden. Partijen geven aan van niet dus wordt er een datum genoemd voor uitspraak, 13 februari.
Ook deze zitting duurde 20 minuten.

Groeten,
Piet

[Piet]

Op vrijdag 18 januari waren er zo’n zevental hoorzittingen, waaronder een paar van Leaseleed.
PAL was bij 3 zittingen aanwezig, waaronder 2 van Leaseleed.

De eerste.
Dit was een beetje ingewikkelde depotlease zaak omdat er in november 2006 al een tussenvonnis was gewezen met schadeverdeling en alleen de precieze schade nog moest vastgesteld.
Het tussenvonnis is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 112006.htm
Opmerkelijk is dat de rechter de Wck van toepassing verklaarde en ook de nietigheid ingevolge het ontbreken van de vereiste vergunning :

Nietigheid op grond van ontbreken vergunning ex artikel 9 Wck
5.13 Dexia heeft nog betoogd dat het zonder Wck-vergunning aanbieden niet tot nietigheid van de effectenlease-overeenkomsten kan leiden, nu de Wck een gesloten stelsel van sanctiemogelijkheden heeft en op overtreding van artikel 9 slechts een
strafrechtelijke sanctie wordt genoemd. Dit standpunt deelt de kantonrechter niet, nu
de nietigheid rechtstreeks volgt uit artikel 3:40 lid 2 BW (strijd met een dwingende
wetsbepaling). De in artikel 69 Wck genoemde sanctiebepaling is slechts de
strafrechtelijke pendant hiervan, nu in de Wet op de economische delicten deze overtreding met straf wordt bedreigd. Dit wil echter niet zeggen dat de overtreding niet tevens civielrechtelijk wordt gesanctioneerd. De stelling dat slechts de strafrechtelijke sanctie zou gelden met betrekking tot het in strijd handelen met artikel 9 Wck vindt dan ook geen steun in het recht.

Ongedaanmaking

5.14 Nu de overeenkomsten nietig blijken te zijn, heeft de rechtsgrond van de door partijen verrichte prestaties van meet af aan ontbroken. Hetgeen ter uitvoering van de overeenkomsten over en weer is betaald dient daarom op grond van artikel 6:203 BW
als onverschuldigd te worden terugbetaald.

5.26 Gelet op artikel 6:101 BW en naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid, dient een gedeelte van 30% van de door [X] gestelde schade voor zijn rekening te blijven. Het overige deel van de geleden schade dient voor rekening van Dexia te komen.

Opmerkelijk is wat de rechter ook onder de schade rekent:

5.29 De door [X] gevorderde vergoeding van de als gevolg van onrechtmatig handelen en/of wanprestatie geleden schade ligt op grond van het voorgaande voor toewijzing gereed. Deze schade zou volgens [X] bestaan uit de hogere maandlasten in verband met de hogere hypotheek (eventueel te verminderen met genoten fiscale voordelen), de kosten van de levensverzekering, notariskosten enzovoorts.

Het eindvonnis liep vertraging op en toen kwamen de voorbeeld uitspraken van april 2007, waarbij de voorbeeld uitspraak over de depotlease volledig afweek van bovengenoemd vonnis.
Dit was voor de rechter aanleiding om een nieuw tussenvonnis te maken (oktober 2007) waarin hij aangaf reden te zien om een comparitie van partijen te bepalen i.v.m. de veranderende jurisprudentie omtrent Wck en schade afwikkeling. Ook had de rechter nadere informatie nodig en “voor het beproeven van een schikking” zoals de rechter schreef.

De rechter begon de zitting met een kort overzicht van de zaak en de reden van de hoorzitting.
Hij vroeg zich af of het verstandig was om het tussenvonnis door te zetten gezien de huidige jurisprudentie die maakte dat in een hoger beroep deze uitspraak zeker niet standhield.
Om extra kosten en tijd te besparen leek het de rechter beter om deze situatie nu te bespreken en af te wijken van het tussenvonnis.
De rechter vroeg de advocaat van de gedupeerden hoe hij hierover dacht.
De advocaat gaf aan zich in eerste instantie te houden aan het tussenvonnis en wilde daarnaast nog de mogelijkheid om een akte te nemen i.v.m. een uitspraak van de Hoge Raad omtrent een onderwerp (dit was ook voor mij te technisch), waardoor een bepaalde mening van de rechtbank en gerechtshof Amsterdam geen stand hield.
Dexia gaf aan in te stemmen met de aanpassing van de beoordeling door de rechter.
De rechter is van mening dat er met de beoordeling van de zaak opnieuw moest worden begonnen.

De rechter vroeg aan de gedupeerden nogmaals te vertellen hoe het allemaal was gegaan.
Er was contact met Spaar Select en de financieel adviseur had een prachtig product waarbij je na 5 jaar er een mooi bedrag aan overhield. Nee, er kon niets misgaan of de derde wereldoorlog moest uitbreken. Meerdere keren is gevraagd of het wel klopte wat voorgespiegeld werd. Ja, hoor, maakt u zich maar geen zorgen. Daarna is er nog overleg geweest met een bevriende boekhouder en die vond ook dat er niets aan de hand was. Daarna is er weer een gesprek geweest met Spaar Select of er risico’s aan waren. Nee, die waren er niet. Er werd door SS zelfs even kort een voorbeeldberekening gemaakt waarin werd aangetoond hoeveel geld het wel niet kon opleveren.
De rechter vroeg waarom zij iets wilden afsluiten.
De gedupeerden kregen een AOW gat van 4 jaar en wilden dit overbruggen middels een financieel spaarplan. Dit is ook besproken met de financieel adviseur.

De rechter vraagt de gedupeerden of er nog gekeken is naar de financiële situatie van de gedupeerden. Nee, alleen een loonstrookje en voor de rest nergens naar gevraagd.
Uiteindelijk zijn er 6 Overwaarde Effect contracten met AEX certificaat afgesloten op basis van de AEX index, middels een verhoging van de bestaande hypotheek.
In oktober 2002 heeft Dexia middels een brief aan de depotleasers aangekondigd de maandbetalingen op te schorten wegens het massaal leeg raken van het depot.
De rechter vraagt Dexia om een reactie.
Dexia weet ook niet wat Spaar Select wel of niet heeft gedaan of gevraagd of toegezegd ten tijde van het afsluiten van de contracten. Dus kan er ook niet gereageerd worden op het verhaal van de gedupeerden.
De rechter vraagt de gedupeerden waarvoor het depot was bestemd.
Dit was bestemd om de maandelijkse termijnen aan Dexia te betalen en de extra kosten aan de hypotheek, ingevolge de hypotheekverhoging om deze constructie te kunnen bekostigen.
De verhoogde hypotheeklasten konden alleen maar betaald worden middels het depot omdat het inkomen van de gedupeerden te laag was om het zelf te kunnen betalen.
In mei 2002 is het depot leeggehaald door de gedupeerden omdat zij bij elke maandelijkse betaling zagen dat de weerde behoorlijk aan het kelderen was. Dit geld werd op een spaarrekening gezet en via deze rekening werden de maandelijkse termijnen voldaan.

De cijfers.
De rechter vraagt en controleert via de stukken of het klopt wat er aan inleg is betaald. Dit klopt.
Er is geen sprake van dividend en het bedrag van de restschuld klopt ook.
Dexia had een berekening gemaakt van de situatie met 60 maanden. Dit klopt ook.
De rechter vraagt aan de gedupeerden of zij nog iets wilden zeggen.
Ja, dit wilde zij wel.
Emotioneel vertelde zij dat zij al jaren door een hel gingen door deze affaire.
De restschuld kon niet betaald worden, de maandelijkse extra hypotheeklasten konden zij bijna niet opbrengen, Dexia ging maar door met de dreigbrieven om te betalen en de dreigementen met een deurwaarder. Dit ging maar door ondanks een verzoek om deze brieven naar de advocaat te sturen.
De stress en spanning was zo hoog opgelopen dat de echtgenoot het aan zijn hart kreeg, een zware hartinfarct kreeg en lange tijd in het ziekenhuis lag en meerdere operaties moest ondergaan.
Het was een paar keer bijna volledig mis gegaan en hij heeft op het randje van leven en dood gelegen.
De echtgenote was daarvoor al volledig overspannen geraakt, was door de hele situatie bijna haar baan kwijt geraakt en was een paar keer volledig ingestort.
Het was voor haar te emotioneel om al die ellende, veroorzaakt door Spaar Select en Dexia, te vertellen en de rechter schorste de zitting om de gemoederen weer tot rust te krijgen.
Na een lange schorsing kon de zitting vervolgd worden.

De rechter gaf aan dat hij een goed beeld van de situatie had gekregen en vertelde dat hij over de zaak ging beslissen. Of we gaan kijken of we er vandaag al uit kunnen komen en alles kunnen afsluiten, zie hij. De rechter gaf ook aan dat bij doorgaan en een vonnis Dexia ook nog in hoger beroep kon gaan en dat dit tot weer langer wachten, extra spanning en hogere kosten ging leiden.
De rechter vraagt of er bij beide partijen de bereidheid is om te praten over een schikking.
Beide partijen geven aan dat die bereidheid er is.
De rechter geeft aan wat extra informatie te willen verstrekken om zo een beter beeld ter schetsen hoe hij zou kunnen vonnissen en welke overwegingen hij maakt.
Deze informatie kan dan worden meegenomen in de schikkings onderhandelingen.
Het Wck gedeelte vervalt, dus zorgplicht en dit conform de voorbeelduitspraak over depotlease.
Depot betekende ook een dubbel risico.
De gedupeerden hadden meerdere keren gevraagd of er geen risico aan zat omdat zij weinig financiële middelen hadden
De extra kosten voor de hypotheekverhoging kon alleen via het depot betaald worden, via eigen inkomen ging dit niet.
Eigenlijk had deze hele constructie niet mogen worden aangeboden.
Hierdoor kon het wel zo wezen dat de rechter afweek van het percentage van de voorbeeld uitspraak en de schade voor rekening van Dexia wel eens hoger kon uitvallen
Dit zijn een paar overwegingen die bij de rechter spelen.
Vervolgens werd de zitting geschorst.

Na de schorsing gaven beide partijen aan dat er geen schikking kon worden bereikt.
De rechter was hier zeer verbaast over en probeerde van alles om toch nog tot een schikking te komen.
Tot grote ontevredenheid van de rechter lukt dit niet na wel 10 minuten hierover te hebben gesproken met beide partijen.
Het gebeurt niet vaak dat een rechter het er zo aan gelegen is om een schikking te krijgen.

Met tegenzin geeft de rechter het op en vind het goed dat de advocaat van de gedupeerden een akte neemt. Dit moet binnen 2 weken gebeuren en hierna mag Dexia nog reageren.
Zodra er ontwikkelingen zijn in deze aparte zaak laat ik het weten.
Na een lange en zeer emotionele zitting sluit de rechter de zitting.

De tweede zaak.
Dit was een zorgplicht zaak van de Leaseleed SpaarLease groep
Wat opviel was dat Dirkzwager van het toneel is verdwenen en nu Gerard Burggraeve van Beursklacht de Leaseleed gedupeerden bijstaat.
Er zijn door Dexia van te voren ook geen schikkingen aangeboden en Dexia heeft uit de aangeboden dossiers zaken gekozen die zij naar de rechtbank hebben gestuurd, waarna door de rechtbank een hoorzitting is bepaald.

De rechter vraagt hoe het gegaan was.
De gedupeerde had 8 contracten afgesloten en de rechter vraagt hoe het gegaan is.
Er is telefonisch toenadering gezocht door Spaar Select.
De bedoeling was te sparen voor een ander huis. Er was wel iets verteld over beleggen en risico’s en rendement, maar wat dat allemaal precies betekende was niet bekend. Meer of minder rendement werd gezien als meer of minder winst maken. Over bijbetalen of restschuld is nooit gesproken
SS wist wat de bedoeling was en kwam met dit plan aan wat precies bij hun paste.
De gedupeerde geeft aan dat zij onder winst verstaat dat zij meer als de inleg terug zouden krijgen.
De rechter geeft aan dat dit eigenlijk niet zo was omdat er rente werd betaald.
De contracten werden afgesloten en via een extra hypotheek werden de vooruitbetalingen gedaan.
Dexia geeft aan dat de gedupeerden wisten dat er belegd werd en dat er risico’s aan vast zaten.

De cijfers.
Gecontroleerd worden de bedragen van inleg, dividend en restschuld. Deze kloppen.
Vervolgens wordt gekeken naar de persoonlijke omstandigheden zoals opleiding, inkomen, vermogen, fiscale voordelen en beleggers ervaring.

De rechter geeft aan voldoende te weten en vraagt of er nog vragen zijn.
Deze zijn er niet en vonnis wordt gewezen op 13 februari.
De zitting duurde 20 minuten.

De derde zaak.
Ook dit was een zorgplicht zaak van Leaseleed.
De rechter vraagt hoe het gegaan was.
De gedupeerden waren telefonisch benaderd door Spaar Select en er werd voorgesteld om de overwaarde van het huis te investeren in een unieke constructie en hiermee gegarandeerd 12 ½ % rendement te behalen.
De rechter vraagt aan de gedupeerde wat voor info hij van Spaar Select had gekregen.
Er is gezegd dat er in degelijke fondsen zou worden belegd zoals ING en Ahold.
Dexia geeft als commentaar: hoezo 12 ½ % gegarandeerd, het is toch beleggen?
De gedupeerde geeft aan dat het rooskleurig was voorgesteld en dat hij Total geen verstand heeft van beleggen. De gedupeerde ging er van uit dat wat Spaar Select vertelde wel waar was.
Hij wist totaal niets van beleggen, beurs en alles wat daar mee te maken had.
Dexia probeerde de gedupeerde van zijn stuk te krijgen en vuurde een aantal vragen af zoals: u wist dat u niet spaarde maar belegde.
Nee dat wist de gedupeerde niet. Hij ging er van uit dat de constructie een vorm van sparen was.

Er werd een contract afgesloten en via een hypotheek werd er een vooruitbetaling van 5 jaar gedaan.
Maar, het contract was voor 15 jaar zei de rechter. Nee, 5 jaar want dat was verteld en de financiën waren hierop berekend.
Na 5 jaar is het contract beëindigd en de restschuld betaald.
Waarom is het beëindigd vroeg de rechter.
De belasting adviseur vertelde dat het een foute constructie was en deze z.s.m. moest worden beëindigd.

De cijfers
Inleg, dividend en restschuld werden besproken.
De persoonlijke omstandigheden :
Gehuwd, beiden lage opleiding, geen vermogen (alleen schuld), geen ervaring met beleggen.
De rechter vraagt of er nog vragen zijn.
Geen vragen, vonnis op 13 februari.
De zitting duurde ruim 20 minuten.

Groeten,
Piet