De hoorzittingen bij de rechtbank Amsterdam gaan gestaag door, maar wel erg langzaam.
Vandaag, 12 september, 4 zittingen, morgen 1 en vrijdag 3.
Gemiddeld 3 per dag, 15 per week en 750 per jaar. Bij lange na nog niet die 1500 zaken die de rechtbank Amsterdam had aangegeven te kunnen verwerken.
Er lopen zo’n 4500 zaken in Amsterdam en dan heb ik het nog niet eens over de 15.000 die nog komen.
Er worden nu al hoorzittingen gepland in januari, februari en maart 2008.
In de eerste hoorzitting vanmorgen ging het om de eega die het contract had vernietigd wegens het ontbreken van de handtekening en waarbij Dexia stelde dat de vernietiging was verjaard.
De rechter begon met een algemeen verhaal o.a. dat de mening van de rechtbank bekend was middels de voorbeelduitspraken. Er lag een zaak bij de Hoge Raad, maar deze was nog geen uitspraak over, dus hield de rechtbank hun eigen standpunt aan (en die van het gerechtshof Amsterdam van 1 maart 2007). Vervelend was het wel dat er door de eega en haar man een acceptatieformulier van Spaar Select was getekend vóór het afsluiten van het contract (waarbij alleen de man had getekend). Gedacht was dat dit de aanvraag voor de hypotheek was.
Daarnaast was er ook een aanvraagformulier voor het contract getekend, ditmaal alleen door de echtgenoot.
De rechter stelde nog wat aanvullende vragen over het contract en het acceptatieformulier van Spaar Select. De echtgenote wist wel dat er een contract was, maar niet dat het een aandelenlease contract was maar een spaarrekening.
Pas na een gesprek met Spaar Select (i.v.m. instorten aandelenmarkt) bleek haar dat het om een aandelenlease contract ging. Pas in september 2005 is het contract vernietigd.
De vertegenwoordiger van Dexia was erg aanstellerig bezig en kwam clownesk over.
Het is te merken dat de hoorzittingen al een paar maanden dagelijks bezig zijn en de vertegenwoordigers van Dexia dus dagelijks en soms meerdere keren per dag hun verhaal (vaak bijna hetzelfde) moeten vertellen.
Ook de rechter had moeite om de regie te bewaren en vergat zelfs aan het einde te vragen of er een schikking te bespreken was. Dit is de eerste keer dat ik meemaak dat een rechter hierom niet vraagt.
Dus werd direct een uitspraakdatum genoemd van 10 oktober, met de kanttekening dat het wel eens een tussenvonnis kan zijn.
Ruim een half uur na aanvang zitting stonden we weer buiten.
Gelukkig werd Dexia toen wakker en kwam alsnog buiten met een schikkingsaanbod.
Of deze schikking is geaccepteerd weet ik niet.
De volgende zitting was weer een eegaleasezaak en wel een zaak die al jaren liep en al stoffig was geworden van het liggen op de plank.
Eigenlijk hadden beide partijen de mogelijkheid moeten krijgen om alsnog, met de inzichten van de laatste tijd, hun argumenten te kunnen bijstellen.
Nu leek het op een zwart wit film uit de jaren dertig, waarbij de bestuurder van de T-Ford een bekeuring kreeg omdat hij geen veiligheidsgordel omhad en mobiel zat te bellen……..
Hetzelfde probleem had rechter Branbergen in een oudere zaak waarin reeds een tussenvonnis was gewezen. Hij schreef in de uitspraak:
Deze uitgangspunten wijken weliswaar enigszins af van de door de rechtbank in een aantal vonnissen van 27 april 2007 vermelde algemene uitgangspunten voor de nadeelstoerekening in dit soort zaken, maar dat geeft de rechtbank niet de vrijheid om thans anders te beslissen dan in het tussenvonnis is vastgelegd
Terug naar de hoorzitting.
Deze rechter was goed bij de tijd en wist goed om te gaan met de situatie (zoals bij alle zaken die we van deze rechter hebben bijgewoond).
Ze begon met een algemeen praatje en de laatste, uitgewisselde stukken.
Daarna stelde ze wat vragen over de overeenkomst en vroeg aan de advocaat van de gedupeerde of hij al had uitgerekend wat de gedupeerde kon verwachten (conform de voorbeeld uitspraken) als de rechtbank uitspraak deed en wat de Duisenberg regeling zou kunnen betekenen.
Dit vroeg zij omdat zij ook een berekening had gemaakt en in Cat 2 of 3 uitkwam.
Daarbij speelde mee dat de inleg relatief laag was en de restschuld erg hoog.
Daar de restschuld niet was betaald stelde de rechter dat de gedupeerde altijd moest bijbetalen, of via de Duisenberg regeling of via de uitspraak van de rechtbank.
Het argument vernietiging door de eega heeft de advocaat van de gedupeerde laten vallen omdat hij, gezien de gehanteerde verjaring door de rechtbank, geen heil in een verweer zag.
Er werden nog wat vragen gesteld over de hoogte van de restschuld, geen dividenden ontvangen, inkomen en vermogen.
De gedupeerde, niet deskundig en geen verstand van beleggen, gaf aan dat de telefoontjes erg overtuigend waren, je zou wel gek zijn als je niet meedeed.
Volgens Dexia is alles wel doorgesproken met de gedupeerde, de brochure is besproken en er is nog teruggebeld om te vragen of alles duidelijk was…….aldus Dexia.
De rechter vroeg, gezien de omstandigheden, of de Duisenberg regeling of en schikking niet beter zou zijn als een uitspraak en of een schikking bespreekbaar was.
Dit was het geval bij beide partijen en de zitting werd geschorst.
Bij terugkeer in de rechtszaal werd medegedeeld dat er een schikking was bereikt en werd op grond daarvan de rechtszaak beëindigd.
’s Middags leek het een overbodige zitting.
Eegalease, binnen drie jaar vernietigd.
Toch zat er een addertje onder het gras genaamd Dexia.
Dexia doet er alles aan om de zaken te vertragen.
B.v. vlak voor een hoorzitting met een schikking komen zodat de hoorzitting niet doorgaat en na het afwijzen van de schikking er weer een nieuwe datum moet worden gekozen. Weer 3 maanden tijdwinst voor Dexia. Of tijdens de hoorzitting met nieuwe argumenten komen zoals in deze hoorzitting.
Er waren 3 contracten, getekend door de echtgenoot één op naam van de man en twee andere op naam van de minderjarige kinderen.
Alle drie contracten zijn vernietigd door de echtgenote.
Wat Dexia tijdens de gehele procedure niet eiste of betwiste, werd nu naar voren gehaald.
De contracten van de kinderen konden volgens Dexia niet worden vernietigd door de echtgenote, maar alleen door de kinderen.
De advocaat van de gedupeerde vroeg onmiddellijk om een nieuwe ronde en een schriftelijke reactie, gezien deze nieuwe opvatting van Dexia.
Maar nu lag de rechter dwars, ze wilde niet weer vertraging en wees dit af.
En grove fout van de rechter m.i.
Als dit wel was toegestaan dan hadden de kinderen gevoegd kunnen worden in de rechtszaak en alsnog hun contracten vernietigd en .
Dat zou een vertraging van hooguit een paar maanden opleveren.
Helaas, de rechter was niet in haar beste doen vanmiddag en trapte in de trukendoos van Dexia.
Er werd nog wel geschorst om een schikking te bespreken, maar dit leverde niets op.
10 oktober wordt er vonnis gewezen.
Mijn verwachting is dat bij één contract de vernietiging wordt toegewezen, maar dat bij de andere 2 contracten de vernietiging wordt afgewezen. Dat betekent dan dat de, inmiddels meerderjarige, kinderen dan zelf een rechtszaak moeten opstarten op basis van vernietiging van een contract afgesloten door een minderjarige.
Zoals de rechter zelf al aangaf tijdens de zitting zal Dexia deze zaak dan schikken zoals alle andere zaken van minderjarigen…..
Maar dan zijn we weer ruim een jaar verder, met dank aan Dexia en de rechter.
De vertragingsactie en het late inbrengen van argumenten door Dexia had wel een reden, volgende week zou de vernietiging verjaren……
Gelukkig had de advocaat dit in de gaten en morgen ligt er een vernietigingsbrief bij Dexia.
En de gedupeerden? Zij waren voor niets gekomen want zij zaten er voor spek en bonen bij.
Zij hebben geen vragen gesteld gekregen en dat was niet de eerste keer dat wij dit meemaakten bij een hoorzitting. Beetje jammer, rechtbank, om mensen op te roepen voor een hoorzitting en vervolgens niets te vragen tijdens de zitting.
Gelukkig kwamen zij niet uit Limburg.
Over afstanden gesproken.
Bij één van de eerste hoorzittingen in mei zei de rechter dat er geprobeerd werd om voor mensen die van ver kwamen de tijdstippen van aanvang later op de dag te zetten. Dit was tijdens een zitting van half tien en de mensen kwamen uit Limburg
Goed streven, maar ik heb het nog niet meegemaakt.
Vandaag was er een zitting om 9 uur en de mensen kwamen uit Brabant, zo ook in de zitting daarna.
En de zitting van half twee? Deze mensen kwamen uit Haarlem en konden dus met de fiets naar de rechtbank.
Op 25 september mogen de mensen uit Brabant al om 9 uur aan de bak.
Gelukkig zijn de uitspraken van de rechtbank beter en hoopvol voor degene die nog bezig zijn.
Groeten,
Piet